Ροή
H Ινδία ξεδιπλώνει τα τελευταία χρόνια ένα μεγάλο οικονομικό και γεωστρατηγικό όραμα, βασισμένο σε δύο άξονες: την ανάπτυξη του ντόπιου πληθυσμού παράλληλα με την ύφανση μιας ισχυρής γεωπολιτικής δύναμης. Κατέχοντας την μεγαλύτερη καλλιεργούμενη έκταση στον κόσμο, αλλά ταυτόχρονα και έναν τεράστιο υποσιτιζόμενο αγροτικό πληθυσμό, η αγροτική Ινδία έχει να παλέψει πρώτα απ’ όλα με τις αντιθέσεις της προκειμένου να στηρίξει το όραμα του Πρωθυπουργού της Ναρέντρα Μόντι, που φαίνεται ότι θα κατορθώσει να ανανεώσει τη θητεία του στις επερχόμενες εκλογές του Απριλίου.
Kι ενώ θα περίμενε κανείς πως η αγροτική ανάπτυξη της χώρας θα βασιζόταν στις κλασικές συνταγές, εκπλήσσεται ανακαλύπτοντας ότι η όλη προσπάθεια υιοθετεί τη σύγχρονη ηλεκτρονική τεχνολογία στον αγροτικό χώρο! 8 καθοριστικές παρεμβάσεις της Κυβέρνησης δημιούργησαν ένα λειτουργικό υπόβαθρο, πάνω στο οποίο άνθισαν χιλιάδες startups! Η Κυβέρνηση φρόντισε να δημιουργηθούν 10.000 ομάδες παραγωγών σε ολόκληρη τη χώρα (7.000 μέχρι σήμερα), δαπανώντας 750 εκατ. δολ. τα επόμενα 5 χρόνια. Με τον τρόπο αυτό θα έχει μια καλύτερη εικόνα της έντονα κατακερματισμένης αγροτικής ιδιοκτησίας της χώρας, που εμφανίζει ένα σύγχρονο παράδοξο: με την πάροδο του χρόνου, η έκταση της μέσης αγροτικής εκμετάλλευσης έχει μειωθεί από 20 σε 11 σχεδόν στρέμματα!
Πάνω στην ηλεκτρονική αυτή βάση, δημιουργήθηκε ένας ολόκληρος κόσμος, ο Agristack, όπου οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να φτάσουν εύκολα σε καθέναν από τους 120 εκατ. αγρότες της χώρας, έχοντας στη διάθεσή τους πλήθος τεχνικών και οικονομικών στοιχείων: καλλιέργειες, τύπος εδαφών, παραγωγές αλλά και χρηματοοικονομικά στοιχεία, ένα θέμα ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για την χώρα. Έτσι, τόσο το κύκλωμα διάθεσης αγροτικών εφοδίων και υπηρεσιών της χώρας όσο και ο εμπορικός κόσμος των αγροτικών προϊόντων, μπορούν εύκολα να εντοπίσουν αυτό που ψάχνουν, με βάση αξιόπιστα και εύκολα στοιχεία. Στόχος είναι η προσέλκυση ενός μεγάλου αριθμού startups εταιρειών, που θα δώσουν ώθηση στην αγροτική παραγωγή της χώρας και την έξοδο μεγάλου μέρους του πληθυσμού από την φτώχεια.
Ήδη τα πρώτα αποτελέσματα είναι ορατά: η γνωστή εταιρεία συμβούλων McΚinsey, ανεβάζει τον αριθμό των startups αγροτικού ενδιαφέροντος από 30 το 2013 σε 1000 το 2020! Εκτιμά, δε, ότι με τον συνεχώς ανερχόμενο αριθμό τους, θα είναι σε θέση να αυξήσουν την αγροτική παραγωγή της χώρας κατά 25 έως 30% μέχρι το 2030, προσθέτοντας στο συνολικό ΑΕΠ 95 δισ. δολάρια! Και να μερικά παραδείγματα πως αυτό γίνεται πράξη:
- Εταιρείες αγροχημικών και άλλων εφοδίων, έχουν κατορθώσει να πωλούν τα προϊόντα τους κατευθείαν στους παραγωγούς, παρακάμπτοντας του ενδιάμεσους. Η μεγάλη αγροχημική εταιρεία UPL διαθέτει ήδη μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας εφόδια και υπηρεσίες εκμηχάνισης, ενώ σκοπεύει να προσθέσει άμεσα πλήθος υπηρεσιών, περιλαμβάνοντας χρηματοδότηση αλλά και εμπορευματοποίηση των προϊόντων των πελατών της.
- Τράπεζες και άλλοι χρηματοοικονομικοί οργανισμοί, που χρηματοδοτούν αγρότες αλλά και άλλους επαγγελματίες της υπαίθρου, έχουν αναπτύξει εργαλεία που μελετούν καλύτερα το προφίλ του πελάτη τους και ορθολογικοποιούν το ρίσκο που αναλαμβάνουν. Η Κρατική Τράπεζα της Ινδίας, έχει αναπτύξει μια εξειδικευμένη εφαρμογή την YONO Krishi app, με σκοπό να καλύψει τις ανάγκες των πελατών της σε χρηματοδότηση αλλά και αγορά εφοδίων και υπηρεσιών.
- Εταιρείες μηχανολογικού εξοπλισμού έχουν αρχίσει να προσφέρουν υπηρεσίες ενοικίασης εξοπλισμού σε αγρότες. Εδώ ξεχωρίζει η εφαρμογή της κολοσσιαίας μηχανολογικής εταιρείας Mahidra, του μεγαλύτερου κατασκευαστή τρακτέρ στον κόσμο.
- Εταιρείες εμπορίας αγροτικών προϊόντων, έχουν αρχίσει να κοιτούν προς το προηγούμενο κομμάτι της αλυσίδας αξίας και να προσφέρον την πολύτιμη διαφάνεια και πληροφόρηση των συναλλαγών. Η ITC, μια μεγάλη εμπορική εταιρεία, χρησιμοποίησε τα τελευταία χρόνια την εφαρμογή e-Choupal για να επεκτείνει τις αγορές της. Τώρα με μια νέα εφαρμογή, την ITCMAARS, οι αγρότες πελάτες της θα έχουν την απαραίτητη πρόσβαση σε σύγχρονα εργαλεία, ποιοτικούς ελέγχους, ύψος τιμών και χρηματοδότηση.
Κάνοντας μια ηλεκτρονική αντεπίθεση, η χώρα προσπαθεί να ξεφύγει από τη σημερινή, μάλλον θλιβερή αγροτική πραγματικότητα. Σύμφωνα με το World Food Program του ΟΗΕ η Ινδία βρίσκεται στην 107η θέση από 120 χώρες του δείκτη πείνας. Πίσω από τον «γενικό» αυτόν δείκτη υπάρχει μια πολύ σκληρή διατροφική πραγματικότητα: το 35% των παιδιών είναι πιο κοντά σε ύψος για την ηλικία τους, ενώ το 19% έχει αντίστοιχα χαμηλότερο βάρος. Το 38% των παιδιών μέχρι 6 ετών, έχει χρόνιo υποσιτισμό, ενώ το21% του συνολικού πληθυσμού κερδίζει μόλις 1,9 δολ. την ημέρα, με ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει για τις συνθήκες διατροφής και ζωής τους.
Το κυβερνητικό δίχτυ διατροφικής προστασίας, ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο, καλύπτει περί τα 800 εκατ. ανθρώπους, επί συνόλου 1,32 δισ. κατοίκων, προσφέροντας βοήθεια σε διάφορες μορφές: άμεση διανομή σιτηρών, έλεγχος συνθηκών αποθήκευσης αγροτικών προϊόντων ώστε να αποφευχθεί υποβάθμιση από μύκητες, έντομα και άλλες απειλές στην αποθήκευση, παροχή σχολικών γευμάτων και ένα πρόγραμμα φαγητό στο μέσο της ημέρας. Και όλα αυτά, όταν σύμφωνα με το Reuters τα τελευταία πέντε χρόνια το 10% του πληθυσμού έχει κατορθώσει να ξεφύγει από το φάσμα της πείνας!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Μητσοτάκης: Λαμπρό μέλλον στη συνεργασία Ελλάδας - Ινδίας
Παράλληλα, με τη βοήθεια του World Food Program του ΟΗΕ, ενθαρρύνεται η ενεργότερη συμμετοχή των γυναικών στην αγροτική παραγωγική διαδικασία, σε συνδυασμό με την υιοθέτηση μεθόδων και πρακτικών συμβατών με την σύγχρονη κλιματική πραγματικότητα. Τέλος, πλήθος επιδεικτικών ενεργειών στηρίζουν τα παραπάνω, όπως η ηλιακή ξήρανση λαχανικών από 12 γκρουπ γυναικών, ή η διανομή σε ορισμένες δεκάδες αγρότες της επαρχίας Hinjlicut σπόρων ανθεκτικών στην ξηρασία.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση λαμβάνει συνεχώς μέτρα προστασίας του καταναλωτικού κοινού από τις μεγάλες αυξήσεις των τιμών. Έτσι, εδώ και σχεδόν ένα χρόνο, έχει απαγορεύσει τις εξαγωγές ρυζιού, εκτός της ποικιλίας μπαζμάτι, ώστε να διασφαλιστεί τόσο η επάρκεια, όσο και το χαμηλό επίπεδο τιμών στην εσωτερική αγορά. Παρόμοιες αποφάσεις πάρθηκαν για τις εξαγωγές κρεμμυδιού, που απαγορεύτηκαν για το διάστημα από 7 Δεκεμβρίου 2023 έως τέλος Μαρτίου τρέχοντος έτους. Στο ενδιάμεσο όμως, η εν λόγω πολιτική αναθεωρήθηκε μερικώς αφού επετράπη η εξαγωγή 300.000 τόνων σε συγκεκριμένες χώρες και κυρίως στις γειτονικές Νεπάλ, Μπαγκλαντές Σρι Λάνκα, Μαυρίκιο αλλά και το πιο απομακρυσμένο Μπαχρέιν.
- ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Νέες διακρατικές συμφωνίες για τις μετακλήσεις εργαζομένων από τρίτες χώρες - Άνοιξε η πλατφόρμα για αιτήσεις αδειών διαμονής
Οι αγρότες αντιδρούν σφοδρά σε παρόμοιες ενέργειες, δείχνοντας ως μεγάλους κερδισμένους τους μεσάζοντες και όχι τους καταναλωτές. Θεωρώντας ότι το εισόδημά τους θίγεται από τέτοιες κυβερνητικές ενέργειες, 200 ενώσεις παραγωγών σύμφωνα με το Aljazeera, διαδηλώνουν εδώ και πάνω από ένα μήνα, έχοντας φτάσει σε απόσταση 250 χλμ από την πρωτεύουσα, του Ν. Δελχί. Αστυνομικά μπλόκα τους εμποδίζουν προς το παρόν, αλλά αυτοί δηλώνουν αποφασισμένοι να συνεχίσουν. Άλλωστε δεν είναι μακριά, όταν το 2021, στρατοπέδευσαν έξω από το ΝΈΟ Δελχί για ένα σχεδόν χρόνο, ζητώντας την ανάκληση 3 νόμων που εκτιμούσαν ότι ευνοούσαν τις εταιρείες και όχι τους ίδιους.
Στο ιδιόρρυθμο αυτό τοπίο, της παράλληλης πείνας και σύγχρονων ηλεκτρονικών πλατφορμών, η Ινδική Κυβέρνηση, προσπάθησε να περιλάβει πριν 2 χρόνια και τα τρόφιμα στο διπλωματικό της οπλοστάσιο. Έτσι, στην περίοδο της μεγάλης διατροφικής ανωμαλίας και αγωνίας που ακολούθησε τον πόλεμο στην Ουκρανία, η Ινδία προσφέρθηκε να καλύψει το κενό, διαθέτοντας μέρος της παραγωγής της σε σιτηρά αρχικά προς την Αίγυπτο, χώρα με τεράστιες εισαγωγές σιταριού και μεγάλη εξάρτηση από την Ουκρανία. Οι Αιγύπτιοι ελεγκτές που επισκέφθηκαν τις λιμενικές και άλλες εγκαταστάσεις, εξέφρασαν από την αρχή αμφιβολίες για την επιτυχή έκβαση μιας τέτοιας προσπάθειας. Δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν, όταν έφθασαν τα πρώτα φορτία στα λιμάνια τους, όπου διαπιστώθηκε ότι οι προδιαγραφές ασφάλειας και υγιεινής των φορτίων δεν ήταν οι αναμενόμενες. Η Ινδική αυτή πρωτοβουλία γρήγορα ανεστάλη τόσο για λόγους που προαναφέραμε όσο και διότι το πλεόνασμα απεδείχθη πολύ μικρότερο του εκτιμώμενου και ο κίνδυνος αναζωπύρωσης των τιμών στο εσωτερικό της χώρας μεγάλος.
- ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Το μεγάλο στοίχημα του Κυριάκου στην Ινδία και το mantra των υποψήφιων γαλάζιων Επιτρόπων
Πριν κλείσουμε, είναι ανάγκη να αναφερθούμε σε δύο θέματα: πρώτον σε ορισμένα πολύ εντυπωσιακά θεμελιώδη μεγέθη της Ινδικής αγροτικής οικονομίας. Με 1,765 εκατ. εκτάρια, η χώρα διαθέτει την μεγαλύτερη έκταση καλλιεργήσιμη γης στον κόσμο, ακολουθούμενη από τις ΗΠΑ (1,681 εκατ.) και την Ρωσία (1,265 εκατ. εκτάρια). Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη παραγωγός σιταριού και ρυζιού στον κόσμο. Παρόμοια θέση κατέχει και στην παραγωγή αποξηραμένων φρούτων, αγροτικών πρώτων υλών για ύφανση (βαμβάκι κτλ) ψαριών ιχθυοκαλλιέργειας, αυγών, ζαχαροκάλαμου και πολλών λαχανικών. Στον τομέα των ζωοκομικών προϊόντων κατέχει μια από τις πρώτες πέντε θέσεις στην συνολική παραγωγή κρέατος.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Μητσοτάκης: Πύλη της Ινδίας στην ΕΕ η Ελλάδα - Μόντι: Διπλασιασμός εμπορικών συναλλαγών έως το 2030
Το δεύτερο θέμα είναι αυτό της χρηματοδότησης της αγροτικής παραγωγής. Στον τομέα αυτόν, δραστηριοποιούνται πολλές τράπεζες και δεκάδες άλλοι οργανισμοί, περιλαμβανομένων οργανισμών μικρο-χρηματοδότησης. Το 50% των αγροτών, δεν έχει πρόσβαση στην παραδοσιακή τραπεζική και αναγκάζεται να πληρώνει 15 ή και 20% αυξημένα επιτόκια, προκειμένου να καλύψει έκτακτες ανάγκες χρηματοδότησης. Δυστυχώς, τα πολλά και έντομα καιρικά φαινόμενα, συχνά δεν επιτρέπουν στους αγρότες να ολοκληρώσουν τη σοδειά τους, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να φανούν συνεπείς στην αποπληρωμή των υποχρεώσεών τους προς τους δανειστές τους. Πολλοί από αυτούς αυτοκτονούν, αφήνοντας τις υποχρεώσεις πίσω στις οικογένειές τους. Γι' αυτό και υπάρχουν ειδικά προγράμματα για τις αγρότισσες, σχετικά με το πώς να διαχειριστούν παρόμοιες καταστάσεις.
Είναι σαφές ότι η Ινδία, πρόκειται για έναν διατροφικό γίγαντα, που έχει δυσκολίες να παίξει στο προσεχές μέλλον έναν καθοριστικό ρόλο στα διεθνή διατροφικά πράγματα, αφού πρώτα θα πρέπει να χορτάσει τον τεράστιο και διαρκώς ανερχόμενο ντόπιο πληθυσμό της. Σε κάθε περίπτωση προκαλεί εντύπωση ο πολύ σύγχρονος τρόπος που προσπαθεί να αναπτυχθεί, υιοθετώντας την τελευταία λέξη της τεχνολογίας αλλά και το δυναμικό των start ups επιχειρήσεων.
