Ροή
Τις προηγούμενες μέρες εγκρίθηκε η ελληνική πρόταση για τον τρόπο εφαρμογής της επόμενης Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) στη χώρα μας. Η ΚΑΠ δύναται να μοιράσει περισσότερα από 13,5 δισ. την επόμενη πενταετία στον ελληνικό γεωργοκτηνοτροφικό κλάδο. Υπολογίζονται περισσότερα από 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο κατά μέσο όρο. Το ποσό αυτό μοιράζεται σε άμεσες, περίπου 9,5 δισεκατομμύρια ευρώ, και άμεσες ενισχύσεις, κάτι περισσότερο από 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ!
Οι άμεσες ενισχύσεις είναι αυτές που δίνονται για την ενίσχυση της γεωργικής παραγωγής και συνδέονται κυρίως με την καλλιεργούμενη έκταση ή την έκταση των βοσκοτόπων, ενώ οι έμμεσες είναι αυτές που δίνονται μέσω προγραμμάτων (Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης).
Τα χρήματα στο σύνολο τους δεν μεταβάλλονται σημαντικά σε σχέση με την προηγούμενη ΚΑΠ, ωστόσο ο τρόπος για να μπορέσει ο κάθε γεωργός και κτηνοτρόφος να λάβει τις ενισχύσεις αυτές, αλλάζει σημαντικά και θα επηρεάσει τουλάχιστον το 40% των ποσών που μέχρι σήμερα λάμβαναν οι αγρότες. Γενικότερα γίνεται πιο σύνθετος και για να εφαρμόσουν οι αγρότες μας τα όσα προβλέπονται στα κείμενα αυτά χρειάζονται ΑΜΕΣΑ ενημέρωση και... εκπαίδευση!
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, αυτή τη φορά φαίνεται πως δε θα είναι αρκετή μια απλή παρουσίαση από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ή τους λοιπούς αρμόδιους φορείς πληρωμών (π.χ. ΟΠΕΚΕΠΕ) σχετικά με την εφαρμογή της Νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, όπως είχαμε συνηθίσει στο παρελθόν. Απαιτείται πλέον διαρκής και άμεση ενημέρωση, παραδείγματα, ίσως και εκπαίδευση όσων καλλιεργούν γη, με κάθε δυνατό μέσο. Ενημέρωση που μάλλον θα πρέπει να επικεντρωθεί στις άμεσες ενισχύσεις (9,5 δισ... ) γιατί για την απορρόφηση των 3,5 δισ. μέσω προγραμμάτων, είναι σίγουρο πως θα λειτουργήσει ο νόμος της αγοράς και ο ιδιωτικός τομέας (κυρίως) θα αναλάβει το έργο.
Από πότε θα έπρεπε να έχουν ξεκινήσει οι ενημερώσεις; «Από ΧΘΕΣ» όπως λέει και ο λαός… Μη ξεχνάτε πως από 1/1/2023 καλούμαστε να εφαρμόσουμε μια εντελώς νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική για τη χώρα μας.
Η έλλειψη ενημέρωσης, θα οδηγήσει σχεδόν αναπόφευκτα στην απώλεια ενισχύσεων, με ότι μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο για τον αγροτικό πληθυσμό και τον αγροδιατροφικό τομέα γενικότερα, σε εποχές «βαριάς» ενεργειακής και διατροφικής κρίσης… και όταν οι αγρότες μας απωλέσουν μεγάλο μέρος του εισοδήματος τους ή θα εγκαταλείψουν το επάγγελμα, είναι σίγουρο πως θα πληρώσουμε εμείς πιο ακριβά την τροφή στο πιάτο μας.
