Η ευρωζώνη δεν θα μπορούσε να είχε ευχηθεί για καλύτερο 2017.
Τα πρόσφατα στοιχεία της Markit δείχνουν ότι η οικονομική δραστηριότητα είναι η δυναμικότερη της τελευταίας επταετίας. Στη Γερμανία, η ανεργία βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα από τις αρχές της δεκαετίας του ’90. Ακόμη και η ελληνική βιομηχανία βιώνει τις καλύτερες επιδόσεις της εδώ και δέκα χρόνια.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά το ποσοστό ανάπτυξης για το 2017 στο 2,2%. Όλες οι χώρες συμμετέχουν στη γιορτή και οι αποκλίσεις των ρυθμών ανάπτυξης είναι οι μικρότερες από την εποχή της εισαγωγής του ευρώ. Η οικονομική άνθιση αναμένεται να διαρκέσει και το 2018. Φυσικά υπάρχουν κίνδυνοι στον ορίζοντα.
Η εκλογική αναμέτρηση στην Ιταλία και η αποσχιστική πρόκληση της Καταλονίας στην Ισπανία ίσως φοβίσουν τις αγορές. Οι απειλές αυτές είναι ωστόσο μικρές σε σύγκριση με το μεγάλο πρόβλημα της νομισματικής ένωσης, αυτό της οικονομικής απόκλισης μεταξύ των πλουσιότερων χωρών του πυρήνα και των φτωχότερων της περιφέρειας. Η οικονομική λογική επιμένει στον διαμοιρασμό των κινδύνων, που θα αποδειχθεί πολύτιμος ακόμη και στην περίπτωση κρίσης σε μια πλούσια χώρα.
Πάντως, έχουν τεθεί σε λειτουργία μηχανισμοί διαχείρισης κρίσεων, ενώ η ΕΚΤ απέδειξε πως έχει τις δυνατότητες να επεμβαίνει στις αγορές ομολόγων. Οι μεταρρυθμίσεις που είναι απαραίτητες είναι η ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης και η καθιέρωση των πρώτων στοιχείων μιας δημοσιονομικής ένωσης. Ωστόσο, η αποφυγή μιας νέας καταστροφής δεν αρκεί για να ευημερήσει η ευρωζώνη. Χρειάζονται περαιτέρω μεταρρυθμίσεις. Μπορούμε να αισιοδοξούμε για το 2018, όμως για το μετέπειτα χρονικό διάστημα οι λόγοι αισιοδοξίας είναι λιγότερο ευδιάκριτοι.
