Τον τελευταίο καιρό, υπάρχουν πολλές αλλαγές στο παγκόσμιο εμπόριο, κυρίως λόγω των πολιτικών που εφαρμόζουν μεγάλες χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτές οι αλλαγές, όπως οι δασμοί (δηλαδή οι φόροι σε εισαγόμενα στην Ευρωπαϊκή Ένωση προϊόντα), αρχίζουν να δημιουργούν προβλήματα στην ελληνική γεωργία και στις ελληνικές εξαγωγές.
Η Ελλάδα εξάγει πολλά αγροτικά προϊόντα, όπως ελαιόλαδο, φρούτα, λαχανικά, κρασιά και ελιές. Όμως, οι δασμοί που επέβαλαν οι ΗΠΑ σε προϊόντα από την Ευρωπαϊκή Ένωση αυξάνουν το κόστος για τους Έλληνες παραγωγούς και εξαγωγείς κατά συνέπεια.
Πιο συγκεκριμένα, προϊόντα όπως το ελληνικό ελαιόλαδο και οι ελιές, που είναι πολύ γνωστά στο εξωτερικό, τώρα αντιμετωπίζουν ή θα αντιμετωπίσουν δασμούς που μπορεί να είναι και πάνω από 25%.
Αυτό σημαίνει πως τα προϊόντα αυτά γίνονται πιο ακριβά στις ξένες αγορές, και έτσι οι καταναλωτές στο εξωτερικό προτιμούν συχνά να αγοράζουν πιο φθηνά προϊόντα από άλλες χώρες ή υποκατάστατα αυτών.
Αυτή η κατάσταση δημιουργεί μια σειρά προβλημάτων. Λιγότερες πωλήσεις σημαίνουν λιγότερα έσοδα για τους παραγωγούς και τελικά για τις επιχειρήσεις οι οποίες σταδιακά θα δυσκολεύονται να κρατήσουν τους εργαζόμενους και να κάνουν νέες επενδύσεις στην παραγωγή τους.
Όπως καταλαβαίνει κανείς, αυτά τα προβλήματα επηρεάζουν ολόκληρη την οικονομία. Σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών, η Ελλάδα μπορεί να χάσει περίπου το 0,5% του συνολικού πλούτου της (ΑΕΠ), δηλαδή περίπου 1 δισεκατομμύριο ευρώ, μέσα στον επόμενο χρόνο εξαιτίας αυτών των δασμών και αυτή η απώλεια του 1δισ. ετησίως περίπου, θα είναι μόνιμη αν δεν αλλάξει κάτι στη σχετική εμπορική πολιτική.
Για να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα, η Ελλάδα πρέπει να χαράξει μια πολυδιάστατη στρατηγική. Η χώρα μας πρέπει να ενισχύσει την εξωστρέφεια των ελληνικών προϊόντων αναζητώντας νέες αγορές εκτός των παραδοσιακών προορισμών, όπως η Ασία, η Μέση Ανατολή, η Αφρική ή και να επενδύσουμε περισσότερο σε αγορές εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεύτερον, η Ελλάδα ίσως πρέπει να επενδύσει στην παραγωγή και προβολή καινοτόμων ή εξειδικευμένων προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας, όπως προϊόντα ΠΟΠ/ΠΓΕ, βιολογικά ή λειτουργικά τρόφιμα, που απευθύνονται σε εξειδικευμένα κοινά.
Τέλος, ίσως πρέπει να αξιοποιήσουμε περισσότερο τα εργαλεία της οικονομικής και εμπορικής διπλωματίας ώστε να προασπίσουμε τα συμφέροντα των Ελλήνων παραγωγών σε διεθνές επίπεδο, συμμετέχοντας περισσότερο ενεργά στις διαπραγματεύσεις για εμπορικές συμφωνίες και πιέζοντας περισσότερο για την άρση άδικων εμπορικών φραγμών (όπως οι δασμοί).
Οι δασμοί, λοιπόν, δεν είναι απλά φόροι που επηρεάζουν τους αγρότες ή τις εταιρείες τροφίμων, αλλά είναι ένα σημαντικό πρόβλημα που μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για την ελληνική οικονομία συνολικά. Είναι απαραίτητο η Ελλάδα να σχεδιάσει μακροπρόθεσμα και να αντιδράσει έξυπνα, ώστε η γεωργία να παραμείνει βιώσιμη και ανταγωνιστική στο παγκόσμιο εμπόριο.
