Είναι ουσιαστικά αδύνατον για οποιονδήποτε άλλον να φτάσει τις επιδόσεις του Γουόρεν Μπάφετ και αυτό χάρη στην ξεχωριστή νοημοσύνη του, την υπερφυσική υπομονή του και τη μακροπρόθεσμη πορεία του, σε μία εξαιρετική περίοδο για να κατέχει κάποιος αμερικανικές μετοχές.
Ο «σοφός της Όμαχα», όπως χαρακτηριστικά ονομάστηκε για τις ορθές επενδυτικές επιλογές του, ήταν μια επική μηχανή ανατοκισμού, μετατρέποντας ένα δολάριο που είχε επενδυθεί στην αρχή της επαγγελματικής του καριέρας σε περίπου 365.000 δολάρια σήμερα, σημειώνει η WSJ.
Ωστόσο, ο Μπάφετ δεν είχε ποτέ ως στόχο να βγάλει γρήγορα χρήματα, και οι καθημερινοί επενδυτές μπορούν να παίξουν το ίδιο μακροπρόθεσμο παιχνίδι, εάν θέλουν να πάρουν κάτι από αυτόν.
Το γεγονός ότι ο Μπάφετ δεν ήταν διαχειριστής χαρτοφυλακίου μετά τα τέλη της δεκαετίας του 1960 του έδωσε απίστευτη ελευθερία. Έβαλε μαζικά στοιχήματα σε μετοχές, όπως η Coca-Cola και η Apple, αγνόησε τους επικριτές που έλεγαν ότι τα είχε χάσει με τις επιλογές του, όπως κατά τη διάρκεια της τεχνολογικής φούσκας και αδιαφόρησε όταν διαχειριστές με γρήγορα αντανακλαστικά, όπως η Κάθι Γουντ, χρίστηκαν ο «νέος Γουόρεν Μπάφετ».
- Διαβάστε ακόμα - Ο Γουόρεν Μπάφετ ίσως είναι ο GOAT
Ωστόσο, η πορεία του δεν είναι μία ευθεία ανοδική γραμμή, συνεχίζει η WSJ. Κατά τη διάρκεια των έξι δεκαετιών που παρέμεινε στην κορυφή της Berkshire Hathaway, ο Μπάφετ υπολειπόταν της υπόλοιπης αγοράς στο ένα τρίτο των περιπτώσεων και έχανε χρήματα επί 11 χρόνια. Σίγουρα τον ενόχλησε, αλλά πολύ λιγότερο από ό,τι θα ενοχλούσε έναν επαγγελματία διαχειριστή κεφαλαίων που αντιμετωπίζει κινδύνους στην καριέρα του. Ομοίως, δεν αντιμετώπισε ποτέ πιέσεις να κατέχει τις Nifty Fifty, Cisco, Nvidia ή άλλες δημοφιλείς μετοχές.
Ο Μπάφετ δίδαξε όλους τους επίδοξους επενδυτές να μην υποκύπτουν στις πιέσεις που αντιμετωπίζουν οι επαγγελματίες. Έδειξε με το προσωπικό του παράδειγμα πως μπορεί κάποιος να κρατήσει τις βαρετές μετοχές ή τα αμοιβαία κεφάλαια που παρακολουθούν δείκτες, αγνοώντας τις τάσεις και τις διακυμάνσεις της αγοράς.
Έφερε τις επενδύσεις στη ζωή
Aναφανδόν, είναι ο μεγαλύτερος επενδυτής όλων των εποχών. Κανείς δεν έχει καν πλησιάσει αυτά που έχει πετύχει και διατυπώνονται πολλές αμφιβολίες για το εάν κάποιος θα το κάνει ποτέ, επισημαίνει το Bloomberg.
Ο Μπάφετ έμαθε την τέχνη του από τον σπουδαίο Μπέντζαμιν Γκράχαμ, τον πατέρα της ανάλυσης ασφαλείας, αρχικά ως φοιτητής του Γκράχαμ στο Columbia Business School στις αρχές της δεκαετίας του 1950 και αργότερα εργαζόμενος γι' αυτόν. Στις επόμενες δεκαετίες, επέκτεινε όσα έμαθε από τον Γκράχαμ, εμβαθύνοντας τις επενδυτικές του δεξιότητες και βελτιώνοντας τον προσωπικό του κώδικα για την εργασία και τη ζωή που τον καθοδήγησε κατά τις έξι δεκαετίες του στην Berkshire. Οι επενδυτές συχνά μιλούν για την εφαρμογή μαθημάτων ζωής στις επενδύσεις. Ο Μπάφετ έφερε τις επενδύσεις στη ζωή.
«Αυτό που χρειάζεται για να επενδύσεις με επιτυχία είναι ένα διαυγές διανοητικό πλαίσιο εντός του οποίου παίρνεις αποφάσεις και η ικανότητα να μην αφήνεις τα συναισθήματα να διαβρώσουν αυτό το πλαίσιο και όχι ένα υψηλό IQ», είχε πει κάποτε ο Μπάφετ με βάση αυτά που έμαθε από τον καθηγητή του.
Aντιτάχθηκε αθόρυβα στο μυθικό αρχέτυπο του παντογνώστη διαχειριστή χρημάτων της Wall Street, καθώς ποτέ δεν προσποιήθηκε ότι είναι παντογνώστης. Ούτε και απέφυγε την κουραστική δουλειά της προσεκτικής αξιολόγησης των επενδύσεων έχοντας το θάρρος να ενεργήσει με βάση αυτή την προσπάθεια. Είναι μοναδικός στον τρόπο που επέλεγε τις μετοχές, ενώ είναι και διορατικός διανομέας κεφαλαίου που δεν φοβάται να κρατήσει μετρητά όταν οι ευκαιρίες είναι σπάνιες. Έχει αποδειχθεί εξίσου αρκετά γενναίος ώστε να βυθιστεί κατά τη διάρκεια μιας κρίσης όταν άλλοι επενδυτές έφευγαν.
Η επένδυση είναι μια εξαιρετικά δύσκολη προσπάθεια και οι περισσότεροι άνθρωποι που την επιχειρούν, είτε απλοί είτε επαγγελματίες, είναι σε καλύτερη θέση με ένα αμοιβαίο κεφάλαιο που παρακολουθεί το δείκτη S&P 500 - μια προσέγγιση που ο Μπάφετ συνιστούσε επί μακρόν.
Το ρεκόρ του Μπάφετ είναι από μόνο του, μια απόδειξη της ασυνήθιστης δεξιότητας και προσέγγισής του. Η αγοραία αξία των μετοχών της Berkshire αυξήθηκε κατά 19,9% ετησίως σε διάστημα έξι δεκαετιών από το 1965 έως το 2024, σε σύγκριση με απόδοση 10,4% ετησίως για τον S&P 500 την ίδια περίοδο, συμπεριλαμβανομένων των μερισμάτων, σύμφωνα με την εταιρεία.
Συνδυασμός αξίας και ποιότητας
Ο Μπάφετ ξεκίνησε με αρχές επένδυσης αξίας που έμαθε από τον Γκράχαμ και πιθανότατα έκανε περισσότερα από οποιονδήποτε άλλον για να διαδώσει τη στρατηγική του μέντορά του. Αργότερα, ο Τσάρλι Μάνγκερ, ο μακροχρόνιος συνεργάτης του, τον έπεισε να εξετάσει την ποιότητα των εταιρειών παράλληλα με την αξία τους, κάτι που βελτίωσε την απόδοση του Μπάφετ. Αυτός ο συνδυασμός αξίας και ποιότητας κατέληξε να γίνει μια ευρέως αποδεκτή στρατηγική.
Καθώς η φήμη και ο πλούτος του αυξάνονταν, είχε ευκαιρίες που δεν ήταν διαθέσιμες σε άλλους επενδυτές. Για παράδειγμα, όταν οι τράπεζες είχαν απεγνωσμένη ανάγκη από μετρητά κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, έκανε μια επένδυση 5 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Goldman Sachs που του εγγυήθηκε μέρισμα 10%.
Ωστόσο, οι στρατηγικές του Μπάφετ είχαν και τα μειονεκτήματά τους. Καθώς η Berkshire αναπτυσσόταν, γινόταν όλο και πιο δύσκολο να αξιοποιήσει τον αυξανόμενο πλούτο της εταιρείας, αναγκάζοντάς τον να αναζητά όλο και μεγαλύτερους στόχους. Αυτό, με τη σειρά του, σήμαινε ότι υπήρχαν όλο και λιγότεροι στόχοι για να αγοράσει, ειδικά δεδομένης της μακράς ανοδικής αγοράς που ακολούθησε την χρηματοπιστωτική κρίση. Έκτοτε, όλα αυτά έχουν κάνει πιο δύσκολο για τον ίδιο να συμβαδίζει με την αγορά.
Ισορροπώντας το σύστημα παγκοσμίως
Για 10 συνεχόμενα τρίμηνα, η Berkshire πουλά περισσότερα από όσα αγοράζει στις χρηματιστηριακές αγορές. Η δυσπιστία του Μπάφετ απέναντι στην χρηματιστηριακή αγορά, την οποία θεωρεί υπερτιμημένη, δεν ξεκίνησε με τον εμπορικό πόλεμο του Ντόναλντ Τραμπ. Αλλά ο επενδυτής είναι έντονα αντίθετος σε αυτόν. «Το εμπόριο δεν πρέπει να είναι όπλο», επανέλαβε το Σάββατο τονίζοντας πώς η προσπάθεια συντριβής άλλων χωρών μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνο παιχνίδι σε έναν ήδη ασταθή κόσμο.
Ο Μπάφετ ήταν ο πρώτος που ανησυχούσε για το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου των ΗΠΑ, λέει η Le Monde. Το 2003, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου σε ένα μακροσκελές άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Fortune, στο οποίο καταδίκαζε την εξαθλίωση των ΗΠΑ προς όφελος ξένων χωρών. Η λύση του εκείνη την εποχή ήταν να εκδίδει «πιστοποιητικά εισαγωγής» στους εξαγωγείς, ίσα με τις πωλήσεις αγαθών εκτός των συνόρων, τα οποία αυτές οι εταιρείες μπορούσαν στη συνέχεια να μεταπωλήσουν είτε σε Αμερικανούς εισαγωγείς είτε σε ξένους εξαγωγείς. Αυτό είναι κάπως παρόμοιο με τις ποσοστώσεις εκπομπών CO₂.
Ήταν ένας τρόπος εξισορρόπησης του συστήματος στο σύνολό του, αντί να επιδιώκεται πάση θυσία, όπως κάνει ο Τραμπ, η επίτευξη τέλειας ισότητας στις εισαγωγές και εξαγωγές αγαθών με κάθε εμπορικό εταίρο ή σε μια δεδομένη κατηγορία προϊόντων, όπως ο χάλυβας ή τα αυτοκίνητα. Έμοιαζε με «τέχνασμα», αναγνωρίζει σήμερα ο σοφός της Ομάχα, αναφερόμενος στην πρότασή του το 2003, ακόμη και αν εξακολουθεί να είναι «καλύτερη» από τον πόλεμο των δασμών.
Ένας καλύτερος κόσμος
Τέλος, ο Μπάφετ έδειξε ότι δεν χρειάζεται να είσαι «καρχαρίας» για να επιτύχεις, σημειώνει το Bloomberg. Προτιμούσε να αγοράζει εταιρείες που διοικούνται από καλούς, έντιμους και εργατικούς ανθρώπους και να τους αφήνει να ασχολούνται με τις δραστηριότητές τους. Ήταν πραγματικά ενθουσιασμένος με την επιτυχία τους και έκανε ό,τι μπορούσε για να τις επαινέσει δημόσια.
«Να είστε ευγενικοί και ο κόσμος θα είναι καλύτερος», είπε ο Μπάφετ, με το κλασικό του στυλ, στους «πιστούς» της Berkshire στην ετήσια γενική συνέλευση της εταιρείας το Σάββατο. «Δεν είμαι σίγουρος ότι ο κόσμος θα είναι καλύτερος αν είμαι πλουσιότερος». Και εκεί βρίσκεται ένα ακόμη μάθημα από αυτόν τον σπάνιο άνθρωπο: Είναι ο μεγαλύτερος επενδυτής όλων των εποχών χάρη στην φιλοσοφία του.
