Ένα από τα πιο καυτά θέματα στις διεθνείς συνομιλίες για το Κλίμα που θα διεξαχθούν στη Μαδρίτη, στις 2 - 13 Δεκεμβρίου, θα είναι ο ρόλος των μηχανισμών που βασίζονται στην αγορά για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, όπως τα αντισταθμιστικά μέτρα για το διοξείδιο του άνθρακα.
Τα συγκεκριμένα μέτρα επιτρέπουν σε μια χώρα να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της για τη μείωση των εκπομπών, χρηματοδοτώντας τις μειώσεις εκπομπών σε άλλη χώρα. Οι εταιρείες χρησιμοποιούν επίσης όλο και περισσότερο αυτές τις «πιστώσεις» άνθρακα για να αντισταθμίσουν τις εκπομπές τους.
Το πρώτο σημαντικό πρόγραμμα αντιστάθμισης, ο μηχανισμός καθαρής ανάπτυξης του Ηνωμένου Βασιλείου (CDM), δημιουργήθηκε βάσει του πρωτοκόλλου του Κιότο του 1997, στο οποίο 190 χώρες συμφώνησαν για συγκεκριμένους στόχους μείωσης των εκπομπών ανά χώρα.
Το πρόγραμμα είχε σχεδιαστεί για να βοηθήσει στη χρηματοδότηση έργων μείωσης των εκπομπών στις αναπτυσσόμενες χώρες, παρέχοντας επίσης αντισταθμιστικές πιστώσεις στον ανεπτυγμένο κόσμο για να βοηθήσει στην επίτευξη των στόχων του Κιότο.
Οι διαπραγματευτές στη Μαδρίτη πρόκειται να θέσουν στο επίκεντρο το είδος των αντισταθμιστικών μέτρων τα οποία θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την επίτευξη των στόχων που ορίζονται στη συμφωνία του Παρισιού του 2015 ενώ επί τάπητος θα τεθεί και ο τρόπος που θα πρέπει να παρακολουθούνται και να ελέγχονται.
Πάνω από 8.100 έργα σε 111 χώρες έχουν εγγραφεί στο σύστημα CDM, το οποίο έχει εκχωρήσει πάνω από 2 δισεκατομμύρια σε δικαιώματα άνθρακα, που ονομάζονται «Πιστοποιημένες Μειούμενες Μονάδες , που αντιπροσωπεύουν 2 δις τόνους μείωσης του διοξειδίου του άνθρακα.
Με πληροφορίες από το Reuters.
