Ευτυχώς που υπάρχει η επιστήμη και μας χαρίζει πραγματικές, καθαρές νίκες –γιατί αν περιμένουμε από τους πολιτικούς, μόνο «χάρτινες» έχουν να μας προσφέρουν.
Η 11η Φεβρουαρίου 2016 δεν θα μείνει στην ιστορία ως η ημέρα λύθηκε το προσφυγικό –με την εμπλοκή του ΝΑΤΟ και την αποστολή πολεμικών πλοίων να «φυλάνε» το Αιγαίο. Ούτε ως η ημέρα που έληξε ο εμφύλιος στη Συρία –με τη συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για «μερική» παύση πυρός.
Μπορεί τα επιτεύγματα της επιστήμης να είναι σπάνια αλλά είναι αληθινά. Μπορεί η ανίχνευση των βαρυτικών κυμάτων να μας φαίνεται ότι δεν μας «αγγίζει», δεν βελτιώνει την καθημερινότητά μας, δεν δίνει λύση στα ανυπέρβλητα σύγχρονα προβλήματα, ούτε απαλύνει τον πόνο των γύρω μας.
Είναι, όμως, η μόνη αδιαμφισβήτητη νίκη που μπορούμε να γιορτάζουμε από την Πέμπτη, όπου σημειώθηκαν επίσης δύο διπλωματικές «επιτυχίες».
Μετά από τις έντονες πιέσεις της Γερμανίας για άμεση αντιμετώπιση του προσφυγικού, η ελληνική κυβέρνηση αποδέχθηκε την πρόταση της Άγκυρας για εμπλοκή του ΝΑΤΟ με στόχο την ανακοπή των προσφυγικών ροών.
Οι πρώτες φρεγάτες της Συμμαχίας θα πλέουν στα νερά του Αιγαίου, με το ΝΑΤΟ να επιδεικνύει πρωτοφανή αντανακλαστικά. Κανονικά, μια τέτοια επιχείρηση θα χρειαζόταν εβδομάδες για να τεθεί σε εφαρμογή, όμως η αντιμετώπιση του προσφυγικού δεν σηκώνει άλλες αναβολές, όχι επειδή δεκάδες πρόσφυγες πνίγονται καθημερινά στα αιγαιοπελαγίτικα νερά, αλλά επειδή η δημοτικότητα της Merkel βουλιάζει επικίνδυνα τους τελευταίους μήνες.
Ο ρόλος του ΝΑΤΟ, όμως, παραμένει «θολός». Ο γενικός γραμματέας Jens Stoltenberg διαβεβαιώνει ότι στόχος της αποστολής είναι η επιτήρηση του Αιγαίου, και όχι η αναχαίτιση ή επαναπροώθηση των φουσκωτών πίσω στην Τουρκία. Την ίδια ώρα, το Βερολίνο πανηγυρίζει τη συμφωνία που έκλεισε με την Άγκυρα την επιστροφή των προσφύγων πίσω στα τουρκικά παράλια.
«[Οι πρόσφυγες/μετανάστες] δεν θα οδηγούνται στην Ελλάδα. Στόχος της ομάδας είναι η επιστροφή τους στην Τουρκία. Αυτή είναι η πρώτη φορά που μια ομάδα επιφορτίζεται με την αποστολή τους πίσω στην Τουρκία. Αυτή είναι η κρίσιμη διαφορά και σηματοδοτεί μια σημαντική εξέλιξη», έσπευσε να δηλώσει ο υπουργός Άμυνας της Βρετανίας, Michael Fallon, μετά την ανακοίνωση της συμφωνίας.
Μια κρίση που η Ευρώπη μέχρι σήμερα αντιμετώπιζε ως –και είναι– ανθρωπιστική, αποφασίζει να τη λύσει με πολεμικά πλοία. Και να στέλνει τους κατατρεγμένους του συριακού πολέμου πίσω στην κόλαση. Αρκεί να φύγουν από το ευρωπαϊκό έδαφος. Κανείς δεν εξετάζει τις συνθήκες της παραμονής τους στην Τουρκία –η οποία δεν φημίζεται για το σεβασμό της στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Έτσι κι αλλιώς, η βάρκα «μπάζει πολύ νερό». Ελάχιστοι θεωρούν ότι οι φρεγάτες του ΝΑΤΟ μπορούν να ανακόψουν την πορεία απελπισμένων ανθρώπων που τρέχουν να σωθούν από τη φωτιά και το μαχαίρι.
Το δεύτερο διπλωματικό «επίτευγμα» που σημειώθηκε την Πέμπτη είναι η συμφωνία για κατάπαυση πυρός στη Συρία εντός της επόμενης εβδομάδας.
Αυτή και αν είναι κούφια επιτυχία. Οι δύο συνομιλητές «ξέχασαν» να βάλουν στην κουβέντα τον Bashar al-Assad, ενώ η Ρωσία δεν συμφώνησε καν να σταματήσει τους βομβαρδισμούς στο συριακό έδαφος. Η ίδια ισχυρίζεται ότι βομβαρδίζει τζιχαντιστές, στην πραγματικότητα όμως στοχεύει στις αντιπολιτευτικές δυνάμεις για να προστατέψει τον Assad –σκοτώνοντας παράλληλα χιλιάδες αμάχους.
Άρα, για ποια επιτυχία μιλάμε; Ας κοιτάξουμε τις «μαύρες τρύπες» που αντί να κλείσουν μεγεθύνονται γύρω μας και ας νιώσουμε τα «βαρυτικά» κύματα που κάποιοι προσπαθούν να αποσιωπήσουν, αλλά τώρα πια είναι αποδεδειγμένο ότι υπάρχουν.
