Ποδαρικό με κραχ έκανε το κινεζικό χρηματιστήριο στο 2016 και οι διεθνείς χρηματαγορές «γονάτισαν» μπροστά στον Κόκκινο Δράκο.
Η έλευση του νέου έτους μπορεί να αποδειχθεί δίκοπο μαχαίρι για τις αγορές. Από τη μία πλευρά βρίσκεται η επίδραση του Ιανουαρίου (January effect) που παρέχει στήριξη στα χρηματιστήρια, περιβάλλοντάς τα με μια διάχυτη αισιοδοξία τον πρώτο μήνα του έτους.
Η άνοδος αυτή οφείλεται εν μέρει, βέβαια, και στο ότι οι επενδυτές που παραδοσιακά ρευστοποιούν τις θέσεις τους τον Δεκέμβριο για λόγους φορολογίας και απολογισμού, τις πρώτες ημέρες του έτους «ξαναμαζεύουν» τους τίτλους σε χαμηλότερες τιμές. Μάλιστα, σύμφωνα με την ετήσια έκδοση-must της Wall Street «Stock Trader's Almanac», η κατεύθυνση των χρηματιστηριακών συναλλαγών τον Ιανουάριο «δείχνει» ποια θα είναι η πορεία της αγοράς για το 75% του έτους.
Στον αντίποδα βρίσκεται ο κίνδυνος των υπερβολικών προσδοκιών. Εάν η αισιοδοξία αποδειχθεί αβάσιμη, και μάλιστα αμαυρωθεί από αρνητικά οικονομικά στοιχεία από τα πρώτα κιόλας 24ωρα του νέου έτους, η προσγείωση είναι ανώμαλη.
Αυτό συνέβη την πρώτη Δευτέρα της χρονιάς στην Κίνα. Το 2015 ήταν χρονιά-θρίλερ για το κινεζικό χρηματιστήριο, με τον δείκτη της Σαγκάης να χάνει το 40% της αξίας του μέσα σε δύο μήνες το καλοκαίρι, μετά τις εκτιμήσεις για επιβράδυνση της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου.
Οι μικροεπενδυτές –που ευθύνονται για το 80% της συνολικής αξίας των συναλλαγών σε κινεζικές μετοχές– αποδέχθηκαν ότι ήταν αναμενόμενο η ατμομηχανή της παγκόσμιας οικονομίας να χαμηλώσει ταχύτητα και άρχισαν να κάνουν «όνειρα» για τους κινεζικούς τίτλους. Πάνω, λοιπόν, που οι επενδυτές των κινεζικών τίτλων άρχισαν να «σηκώνουν κεφάλι» ποντάροντας στην ανάκαμψη της κινεζικής οικονομίας με το νέο έτος, ήρθαν τα απογοητευτικά στοιχεία για τη μεταποίηση στην Κίνα τον Δεκέμβριο και τον Νοέμβριο.
Η ήδη κλονισμένη εμπιστοσύνη των επενδυτών λύγισε υπό το βάρος της συρρίκνωσης της βιομηχανικής παραγωγής επί 10 συνεχείς μήνες. Έτσι ήρθε το κραχ του 7% τη Δευτέρα που ενεργοποίησε την αναστολή της διαπραγμάτευσης στα κινεζικά χρηματιστήρια.
Μετά την πρώτη 15λεπτη αναστολή (που ενεργοποιείται σε πτώση 5%) χρειάστηκαν μόνο 7 λεπτά φρενίτιδας για να ενεργοποιηθεί η δεύτερη και οριστική αναστολή που τράβηξε το ταμπλό από την «πρίζα» 90 λεπτά πριν την κανονική λήξη των συναλλαγών.
Αυτό ήταν το δεύτερο «χαστούκι του 7%» -το πρώτο ήταν η επίσημη εκτίμηση της κινεζικής κυβέρνησης για ανάπτυξη με τον «ταπεινό» ρυθμό του 7%- που οδήγησε στην αποκαθήλωση του Κινεζικού Δράκου από τον θρόνο του «μοχλού της παγκόσμιας ανάκαμψης».
Επίσης, από την Κίνα προέρχεται το 1/3 της παγκόσμιας ανάπτυξης την τελευταία 7ετία –άλλο ένα 7άρι που έχει σημαδέψει –θετικά αυτή τη φορά- την Κίνα.
Άλλωστε, το 7 δεν είναι τυχαίο νούμερο: είναι ένας από τους ελάχιστους αριθμούς που έχει θετικό συμβολισμό τόσο για τους δυτικούς όσο και για τους ανατολίτικους πολιτισμούς. Στην Κίνα συμβολίζει τη συντροφικότητα και θεωρείται ιδιαίτερα τυχερός για τις σχέσεις, ενώ στη Δύση θεωρείται ο πιο τυχερός από τους πρώτους 10 ακέραιους αριθμούς.
Τι να περιμένουμε από την κινεζική οικονομία το 2016;
Το μεγάλο στοίχημα βρίσκεται στην καταναλωτική ζήτηση, η οποία αναπτύσσεται με διστακτικούς ρυθμούς αλλά είναι αυτή που θα στηρίξει τον «Δράκο» τα έτη που έρχονται.
Στόχος του Πεκίνου είναι να στρέψει την οικονομία από τις εξαγωγές –στις οποίες στηρίζει την ανάπτυξή της– στην εγχώρια ζήτηση που διασφαλίζει πιο βιώσιμους ρυθμούς ανάπτυξης. Το θετικό είναι ότι τα νοικοκυριά της μέσης και ανώτερης εισοδηματικής τάξης στην Κίνα αναπτύσσονται με ταχείς ρυθμούς και αναμένεται να διπλασιαστούν έως το 2020.
Η μεγαλύτερη πρόκληση που έχει να αντιμετωπίσει η Κίνα το επόμενο έτος είναι η αύξηση των επιτοκίων από τη Fed, η οποία θα οδηγήσει σε άνοδο και το δολάριο, παρασύροντας σε ανατίμηση και το γουάν που είναι «προσδεμένο» στο αμερικανικό νόμιμα με το καθεστώς της διολισθαίνουσας ισοτιμίας (crawling peg). Το πρόβλημα είναι ότι το κινεζικό νόμισμα δεν έχει περιθώριο για ανατίμηση γιατί η κινεζική οικονομία είναι κατά βάση εξαγωγική.
Η εξέλιξη αυτή είναι πολύ πιθανό να αναγκάσει τους αρμόδιους χάραξης πολιτικής στην Κίνα να αποδεσμεύσουν το γουάν από το δολάριο, μια κίνηση που εμπεριέχει υψηλό κίνδυνο βίαιης υποτίμησης για το κινεζικό νόμισμα. Κάτι τέτοιο θα επέφερε ισχυρό πλήγμα στις υπόλοιπες εξαγωγικές οικονομίες (αμερικανική, γερμανική κ.λπ.) επαναφέροντας δριμύτερο τον εφιάλτη του αποπληθωρισμού στη Δύση.
Και αυτό δεν το θέλει κανείς. Ούτε ΗΠΑ, ούτε Ευρώπη, ούτε Ιαπωνία.
