Αυξάνεται με εντυπωσιακούς ρυθμούς η αγορά των φαρμάκων κατά της παχυσαρκίας- όχι μόνο παγκοσμίως αλλά και στην Ελλάδα. Ήδη όπως επισημαίνει ο Χρήστος Δαραμήλας, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ) έχουν αρχίσει να καταγράφονται από το Μάιο ελλείψεις στα σκευάσματα αυτά στα φαρμακεία.
Αναφερόμαστε στους GLP-1 ανταγωνιστές, τη νέα αυτή κατηγορία αντιδιαβητικών φαρμάκων που μιμείται την δράση του γλυκαγονόμορφου πεπτιδίου 1 στον οργανισμό και βοηθάει στην απώλεια των περιττών κιλών. Θυμίζουμε στο σημείο αυτό ότι η παχυσαρκία και ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 (των ενηλίκων, όπως αποκαλούνταν παλιά) συμπορεύονται γι’ αυτο και θεωρούνται στην ιατρική αδελφικές οντότητες. Παρεμπιπτόντως, σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της ΗΔΙΚΑ από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 στην Ελλάδα πάσχουν 1.184.868 ασθενείς και άλλοι 49.214 ασθενείς από ΣΔ τύπου 1.
Ο πληθυσμός μιας Πάτρας λαμβάνει αυτά τα φάρμακα με αποζημίωση
Στην πατρίδα μας, με βάση τα στοιχεία της ΗΔΙΚΑ, ένα από τα τρία συνταγογραφούμενα και με αποζημίωση φάρμακα κατά της παχυσαρκίας λαμβάνουν 147.624 ασθενείς. Πρόκειται για έναν πληθυσμό ασθενών που σχεδόν μπορεί να συγκριθεί με τον πληθυσμό της Πάτρας!
Τα φάρμακα αυτά περιλαμβάνουν τις δραστικές ουσίες εξενατίδη, λιραγλουτίδη και την σεμαγλουτίδη, δηλαδή τους τρεις ανταγωνιστές του GLP-1 πεπτιδίου που χορηγούνται με ιατρική συνταγογράφηση και αποζημιώνονται σε άτομα με προδιαβήτη ή σακχαρώδη διαβήτη.
Ο πρόεδρος της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ, Χρήστος Δαραμήλας προσθέτει ότι προφανώς δεν μπορούμε να έχουμε καμία εικόνα για τους ανθρώπους που προμηθεύονται από το φαρμακείο χωρίς συνταγογράφηση και χωρίς βέβαια αποζημίωση σκευάσματα μέσα στα οποία περιλαμβάνεται και η μη αποζημιούμενη θεραπεία με τιρζεπατίδη, μια δραστική ουσία που μιμείται την δράση του γλυκαγονόμορφου πεπτιδίου 1 στον οργανισμό. Γνωρίζουμε πάντως και από τα διαιτολογικά ιατρεία της επικράτειας ότι υπάρχει μεγάλη ζήτηση γι αυτή την κατηγορία φαρμάκων και από ανθρώπους που επιθυμούν να χάσουν μικρό αριθμό κιλών (5-10 κιλά), ενώ μέχρι τώρα έχει παρατηρηθεί ξεκάθαρα ότι τα κιλά επιστρέφουν, μετά την διακοπή της αγωγής.
Η τεράστια ζήτηση και οι παγκόσμιες ελλείψεις
Η κατηγορία αυτή των φαρμάκων δεν είναι καινούργια- είναι γνωστή για περισσότερο από μία 15ετία, αλλά έλαβε παγκόσμια αναγνώριση μετά την κυκλοφορία της σεμαγλουτίδης. Όταν ξεκίνησε το success story της σεμαγλουτίδης μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα 6πλασιάστηκε ή και 8πλασιάστηκε η παγκόσμια ζήτηση για το φάρμακο, με συνέπεια να καταγραφούν ιστορικές ελλείψεις- όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες, καθώς ήταν αδύνατον για την παρασκευάστρια φαρμακοβιομηχανία να ανταποκριθεί σε μία τέτοια εκθετική αύξηση της ζήτησης.
Δωρεάν χορήγηση στο πλαίσιο του προγράμματος «Προλαμβάνω»
Τα φάρμακα κατά της παχυσαρκίας χωρίς να γνωρίζουμε ακόμα ποιο σκεύασμα θα εγκριθεί ούτε τις λεπτομέρειες για τη χορήγηση του θα δίνονται δωρεάν και στο πλαίσιο του προγράμματος «Προλαμβάνω» για τις καρδιαγγειακές παθήσεις, σε ασθενείς υψηλού κινδύνου, με δείκτη μάζας σώματος ΒΜΙ άνω του 40 και τουλάχιστον μία εγκατεστημένη συννοσηρότητα, όπως υπογραμμίζει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ), Ολύμπιος Παπαδημητρίου. Αρκετές φαρμακοβιομηχανίες-μέλη του Συνδέσμου ενδιαφέρονται για αυτήν την εξέλιξη και αναμένουν με μεγάλη ανυπομονησία τις σχετικές ανακοινώσεις.
Υπάρχει άλλωστε σε εξέλιξη ένα ράλι ανάπτυξης αυτών των φαρμάκων και της κυκλοφορίας φαρμάκων κατά της παχυσαρκίας σε χάπι (το περίφημο χάπι-end της παχυσαρκίας), καθώς οι ανταγωνιστές GLP-1 είναι ενέσιμοι.
Εξαφάνιση της βελονοφοβίας
Μία άλλη πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή αυτού του φαρμακευτικού «πόλεμου» για τα φάρμακα κατά της παχυσαρκίας αποτελεί το γεγονός πως εξαφανίστηκε από τον παγκόσμιο χάρτη η βελονοφοβία χάρη σε αυτές τις θεραπείες!
Εδώ και πολλές δεκαετίες η φοβία για τις βελόνες και τα ενέσιμά φάρμακα αποτελούσε μία ξεχωριστή ψυχική οντότητα στον τομέα του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 1 και του διαβήτη τύπου 2 καθώς πολλοί ασθενείς έκαναν (και εξακολουθούν να κάνουν) θεραπεία με ενέσιμη ινσουλίνη. Για παράδειγμα 44.887 ασθενείς στην Ελλάδα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 κάνουν ινσουλίνη, ενώ 97.847 ασθενείς κάνουν συνδυασμό ινσουλίνης και αντιδιαβητικών δισκίων.
Μάλιστα όπως αναφέρουν οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας, με ειδίκευση στους ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, πολλοί ασθενείς αντιμετώπιζαν την βελόνα με την ινσουλίνη και γενικά την θεραπεία με την ενέσιμη ινσουλίνη ως την... αρχή του τέλους.
«Έλεγες στον ασθενή ότι πρέπει να ξεκινήσει θεραπεία με ενέσιμη ινσουλίνη και πάθαινε τέτοιο σοκ που ήταν σαν να του λες ότι τον καταδικάζεις σε θάνατο», είναι η εικόνα που μεταφέρουν οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας από τα παλαιότερα χρόνια.
Οι νεότεροι ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 φορούν πλέον αντλίες ινσουλίνης και γενικά υπάρχουν 18.000-20.000 άνθρωποι στην Ελλάδα, που κάνουν χρήση των νέων τεχνολογιών, ωστόσο ακόμα χορηγείται θεραπεία με πένες ινσουλίνης ή συνδυασμός ινσουλίνης με αντιδιαβητικά δισκία. Για τους 4.164 ασθενείς με διαβήτη που λαμβάνουν μίγματα ινσουλινών, ο Χρήστος Δαραμήλας επισημαίνει ότι είναι ντροπή που αντιμετωπίζονται ακόμα στην πατρίδα μας και στο έτος 2025 ασθενείς με μίγματα ινσουλινών- καθώς πρόκειται για ένα απολύτως μεταβατικό στάδιο που θα έπρεπε να έχει εκλείψει. Πρόκειται δηλαδή για μία ιατρική πρακτική που δεν έχει πλέον θέση στον κόσμο στον οποίο ζούμε.
Επιστρέφοντας ωστόσο πίσω στις βελόνες είναι εξαιρετικά εντυπωσιακό το γεγονός οτι όταν οι ενέσιμές θεραπείες κατά του διαβήτη χρησιμοποιήθηκαν και για την απώλεια των περιττών κιλών, η φοβία για τις βελόνες εξέλειψε και κανένας πλέον δε μιλάει για αυτή! Η μάχη με το «τέρας» της παχυσαρκίας δεν είναι εύκολη, άλλωστε για τα πολλά εγκατεστημένα κιλά, ο ανθρώπινος εγκέφαλος υπονομεύει την προσπάθεια της δίαιτας για τουλάχιστον τρία χρόνια προκαλώντας κρίσεις λαιμαργίας και χαλώντας ουσιαστικά τις απόπειρες υγιεινής διατροφής.
Εκατομμύρια ασθενείς με παχυσαρκία στον κόσμο γνωρίζουν βιωματικά πως τα πολλά περιττά κιλά που έχουνε αποκτηθεί και διατηρηθεί για χρόνια δεν φεύγουν ούτε με δίαιτα, ούτε με άσκηση. Υπάρχει βέβαια η δυνατότητα της βαριατρικής επέμβασης, που ταυτόχρονα θεραπεύει και οριστικά τον διαβήτη τύπου 2, αλλά δεν είναι μία απόφαση που μπορεί να πάρει ο ασθενής «ελαφρά την καρδία». Κι αυτό επειδή πρόκειται για βαριές επεμβάσεις, ειδικά το γαστρικό bypass και το γαστρικό μανίκι, με πολλούς περιορισμούς στη διατροφή μετά την επέμβαση οπότε δεν αποτελούν μία εύκολη λύση.
