Ροή
Η χρήση του υδρογόνου ως πράσινης εναλλακτικής λύσης που θα αντικαταστήσει άλλα ρυπογόνα καύσιμα όπως είναι το φυσικό αέριο έχει ενταχθεί στις πολιτικές ατζέντες των περισσότερων κρατών ενώ και η Ελλάδα έχει θέσει φιλόδοξους στόχους μέχρι το 2050. Το νέο ΕΣΕΚ, προτείνει την αύξηση της συμμετοχής του υδρογόνου στην τελική κατανάλωση ενέργειας από τη μηδενική βάση στην οποία βρίσκεται σήμερα σε 5% το 2035 και το 2040, σε 77% μέχρι το 2045 και σε 10% μέχρι το 2050.
Σύμφωνα με το Forbes, έως το 2023 οι επενδύσεις στην παραγωγή πράσινου υδρογόνου αναμένεται να ξεπεράσουν τα 1 δις δολάρια ετησίως.
Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA) υπολογίζει ότι η ζήτηση υδρογόνου έχει τριπλασιαστεί από τη δεκαετία του 1970 και προβλέπει ότι η ανάπτυξή του θα συνεχίσει να διευρύνεται. Ήδη έχουν καθοριστεί περίπου 50 κυβερνητικοί στόχοι, οδηγίες και ρυθμιστικά κίνητρα για την υποστήριξη της ανάπτυξης του υδρογόνου, η πλειονότητα των οποίων επικεντρώνεται στις μεταφορές.
Η Goldman Sachs ισχυρίζεται ότι το υδρογόνο θα μπορούσε να καλύψει το 25% της παγκόσμιας ενεργειακής ζήτησης μέχρι το 2050, μετατρέποντας αυτή την πρόκληση σε μια αγορά 10 τρισεκατομμυρίων δολαρίων η οποία ολοένα και θα διευρύνεται. Με πολλές αναπτυγμένς χώρες να υποστηρίζουν το υδρογόνο ως μέρος της λύσης για μια οικονομία μηδενικών εκπομπών άνθρακα, τίθεται το ερώτημα εάν το υδρογόνο έχει τελικά τις προδιαγραφές για μαζική χρήση μελλοντικά. Και αυτό, επειδή το πράσινο υδρογόνο εξακολουθεί να είναι ακριβό σήμερα και η εμπλοκή των επιχειρήσεων σε αυτή την αγορά απαιτεί τη χρήση μεγάλων ποσοτήτων φθηνής ανανεώσιμης ενέργειας για να συντελεστεί η διεργασία της ηλεκτρόλυσης.
Οι προκλήσεις
Η μείωση του κόστους παραγωγής πράσινου υδρογόνου θεωρείται κρίσιμη για την υιοθέτηση του συγκεκριμένου καυσίμου στους τομείς των μεταφορών και της ενέργειας.
Το υδρογόνο παράγεται συνήθως από μεθάνιο το οποίο απελευθερώνει αέρια του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, συμβάλλοντας στην κλιματική αλλαγή. Αυτό είναι γνωστό ως γκρι ή καφέ υδρογόνο. Στον αντίποδα, η παραγωγή πράσινου υδρογόνου στοχεύει στην εξάλειψη των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου από την παραγωγική διαδικασία μέσω της ηλεκτρόλυσης που τροφοδοτείται από ΑΠΕ.
Σύμφωνα με τον ΙΕΑ, το φυσικό αέριο είναι η κύρια πηγή παραγωγής υδρογόνου, αντιπροσωπεύοντας το 75% της αποκλειστικής παραγωγής υδρογόνου. Το κόστος του μεθανίου από το οποίο παράγεται το υδρογόνο είναι η μεγαλύτερη συνιστώσα κόστους για την παραγωγή υδρογόνου, ενθαρρύνοντας τις εταιρείες να αναζητήσουν λύσεις πράσινου υδρογόνου.
Η ταχεία ανάπτυξη της παραγωγής πράσινου υδρογόνου θεωρείται απαραίτητη ειδικά για τις πιο αναπτυγμένες χώρες να επιτύχουν μηδενικές εκπομπές άνθρακα έως το 2050. Το ενδιαφέρον για το πράσινο υδρογόνο αυξάνεται με πολλές μεγάλες οικονομίες όπως η Αυστραλία, η Κίνα, η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα, οι ΗΠΑ και τα κράτη της ΕΕ να ανακοινώνουν στρατηγικές υδρογόνου.
Η οικονομία του υδρογόνου θα μπορούσε να έχει αντίκτυπο σε πολλούς κλάδους. Οι τομείς της αυτοκινητοβιομηχανίας, των μεταφορών, του πετρελαίου και του φυσικού αερίου και της ενέργειας έχουν εκφράσει ενδιαφέρον και η πρόοδος στην τεχνολογία παρέχει ήδη πρώιμες λύσεις.
Στον τομέα της κινητικότητας, η υιοθέτηση υδρογόνου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ανάπτυξη υποδομών και στα ρυθμιστικά πλαίσια. Ως εκ τούτου, βραχυπρόθεσμα, οι εφαρμογές υδρογόνου στις μεταφορές μπορεί να είναι πιο διαδεδομένες σε ιδιωτικούς στόλους που έχουν επίσης επενδύσει σε ιδιωτικές υποδομές. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί η ταχεία ανάπτυξη των περονοφόρων ανυψωτικών μηχανημάτων υδρογόνου στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με το Γραφείο Ενεργειακής Απόδοσης & Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, σήμερα λειτουργούν περισσότερα από 20.000 περονοφόρα ανυψωτικά μηχανήματα.
Το ενδιαφέρον για το υδρογόνο είναι πιθανό να αυξηθεί σε εφαρμογές όπου το συνολικό κόστος ιδιοκτησίας είναι κρίσιμο, γεγονός που είναι πιθανό να οδηγήσει στην απορρόφηση εφαρμογών κινητών κυψελών καυσίμου όπου μπορεί να καλυφθεί το αρχικό κόστος κεφαλαίου και οι καθαρές λύσεις ηλεκτροδότησης δεν είναι οικονομικά ή τεχνικά βιώσιμες.
Στην Κίνα, η συνολική ζήτηση υδρογόνου αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά έως το 2040. Το μερίδιο του πράσινου υδρογόνου είναι επί του παρόντος χαμηλό, αλλά θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει το 40% του συνολικού παραγόμενου υδρογόνου το 2040. Στη Νότια Κορέα, οι επιθετικοί στόχοι παραγωγής από την κυβέρνηση για δημόσιους σταθμούς ανεφοδιασμού οδηγούν σε κατακόρυφη ανάπτυξη. Αυτό με τη σειρά του δημιουργεί σημαντικές δυνατότητες για λύσεις μεταφοράς υδρογόνου, εάν οι κατασκευαστές μπορέσουν να αποκτήσουν θέση στην αγορά. Κορυφαίοι παίκτες στον δημόσιο τομέα όπως οι Hyundai, Air Liquide έχουν ήδη συμμετάσχει σε εθνικά έργα και πιθανότατα θα διατηρήσουν μελλοντικό μερίδιο αγοράς με αυτές τις εδραιωμένες σχέσεις.
