Χαραμάδα συμβιβασμού σε δύο κεφαλαιώδη ζητήματα που αφορούν τη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς διαφαίνεται πλέον, μετά και την ολοκλήρωση της παρουσίας του Pierre Moscovici στη χώρα μας και τις εδώ συναντήσεις του. Παράλληλα, μια αποστροφή του κυβερνητικού εκπροσώπου για τα πλεονάσματα από το 2018 και εντεύθεν τροφοδοτεί τις εκτιμήσεις πως υφίσταται και στο μεσοπρόθεσμο πεδίο περιθώριο συγκερασμού απόψεων, ακόμα και με μια ελληνική…ντρίμπλα.
Σε ό,τι αφορά τα εργασιακά που είναι και το ακανθώδες ζήτημα, η συνάντηση του κ. Moscovici με την αρμόδια υπουργό ήταν εξαιρετικά παραγωγική, σύμφωνα τόσο με πηγές του υπουργείου Εργασίας όσο και με αντίστοιχες του Μεγάρου Μαξίμου. Η συζήτηση των δύο επικεντρώθηκε περισσότερο στο ζήτημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων, όπου διαπιστώθηκε σύγκλιση απόψεων των δύο. Μάλιστα, εξερχόμενος της συνάντησης, ο κ. Moscovici σημείωσε πως «ελπίζω να καταλήξουμε σε συμφωνία για το εργασιακό. Χρειάζεται ευελιξία, χωρίς να ακυρώνεται η διαπραγματευτική ισχύς των εργαζομένων» Έκλεισε έτσι το μάτι σε ό,τι αφορά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, ενώ εντός της συνάντησης επιβεβαιώθηκε και η θέση που εκφράσει ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ότι δηλαδή η Ελλάδα δεν μπορεί να εξαιρεθεί από το ευρωπαϊκό κεκτημένο σε ό,τι αφορά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Βεβαίως, προκειμένου να υπάρξει συγκερασμός απόψεων, θα απαιτηθούν παραχωρήσεις, όπως έχει εγκαίρως γράψει το Insider.gr. Επί τάπητος πλέον είναι κανονικά η αύξηση του επιτρεπόμενου ορίου απολύσεων από 5 σε 10%, ενώ αναζητείται φόρμουλα για το αν θα υπάρχει κάποιου είδους διοικητική προέγκριση και ποια και το «πάγωμα» της επαναφοράς της δυνατότητας των κοινωνικών εταίρων να αποφασίζουν για τον κατώτατο μισθό, ενώ δεν είναι θετικοί οι οιωνοί για την επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων και την υπερίσχυση των κλαδικών συμβάσεων έναντι των επιχειρησιακών συμβάσεων. Φυσικά, δεν υπάρχει οριστική συμφωνία ακόμα, αλλά τα μηνύματα που εκπέμφθηκαν άφησαν ελπίδες άρσης του αδιεξόδου.
Σε ό,τι αφορά το ζήτημα των πλεονασμάτων από το 2018 και εντεύθεν-διότι, το δημοσιονομικό κενό του 2018 έχει σχεδόν κλείσει. Η κυβέρνηση θα πρέπει κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον να φέρει προς κύρωσιν το συνοδευτικό του Μνημονίου Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, για τα έτη 2018-2020. Στο εν λόγω μέτωπο, υπήρξαν δύο θετικά μηνύματα, τόσο από τον κ. Moscovici όσο και από τον πρόεδρο του Eurogroup Jeroen Dijsselbloem. Ο μεν τόνισε πως «έχουμε ένα οδικό χάρτη που μας οδηγεί εως το 2018. Το Μνημόνιο διαρκεί έως το 2018. Μετά οι στόχοι μπορούν να αλλάξουν», ενώ ο δε μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο υπογράμμισε πως «το να ζητείται από την Ελλάδα πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% για μεγάλο χρονικό διάστημα είναι τεράστια απαίτηση», τονίζοντας πως το «Eurogroup πρέπει να είναι ρεαλιστικό αναφορικά με τους δημοσιονομικούς στόχους της Ελλάδας μετά το 2018». Πάντως, ο Benoit Coeure της ΕΚΤ υπογράμμισε σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ πως πλεονάσματα της τάξης του 3,5% είναι εφικτά «για λίγα χρόνια μετά το 2018», με το αυθόρμητο ερώτημα φυσικά είναι πώς ποσοτικοποιούνται αυτά τα «λίγα χρόνια».
Πάντως, στο ίδιο πλαίσιο έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον μια αναφορά του κυβερνητικού εκπροσώπου Δημήτρη Τζανακόπουλου για τα πλεονάσματα από το 2018, όπου επί της ουσίας εκτίμησε πως τα…Μεσοπρόθεσμα δεν είναι γραμμένα στην πέτρα, μιας και αρκετές φορές έχουν αλλάξει οι στόχοι τους. Αφού ανέτρεξε σε προηγούμενες μειώσεις στόχων, στα προηγούμενα Μεσοπρόθεσμα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος άφησε ανοιχτό το παράθυρο η κυβέρνηση να δεχτεί θεωρητικά στόχο για πλεόνασμα στο 3,5%, ο οποίος όμως θα μπορούσε να αναθεωρηθεί, εφόσον ληφθούν τα μεσο-μακροπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. «Από εκεί και πέρα, τα μεσοπρόθεσμα προγράμματα -οφείλω να σας πω- ότι αναθεωρούνται πάρα πολύ συχνά, δύο φορές το χρόνο. Με αυτήν την έννοια, ακόμα και εάν ένα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα λέει ότι το 2019 θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα 3,5%, τίποτα δεν εμποδίζει, τη στιγμή που θα ληφθούν τα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, να απομειωθούν και οι στόχοι των μεσοπρόθεσμων προγραμμάτων, σε ό,τι αφορά τα πρωτογενή πλεονάσματα. Δηλαδή, πρόκειται για μία ανοιχτή διαπραγμάτευση που θα κλείσει όταν ληφθούν οι συγκεκριμένες αποφάσεις για τα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα για το χρέος», ανέφερε verbatim ο κ. Τζανακόπουλος, κάτι το οποίο θα μπορούσε να παραπέμπει σε κυβερνητική…ντρίμπλα, προκειμένου να διευκολυνθεί μεν μια συμφωνία και να προσαρμοστεί σε ρεαλιστικά δεδομένα με το «πραγματικό» (σ.σ. όταν ληφθούν τα μεσο-μακροπρόθεσμα μέτρα) κλείσιμο της διαδικασίας.
Προς επίρρωσιν των θετικών μηνυμάτων που εκπέμφθηκαν τόσο από Ευρωπαίους αξιωματούχους όσο και από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο από το βήμα του briefing περί δυνατότητας συμφωνίας τις επόμενες ημέρες και επιμονής στο «βασικό σενάριο», ενδιαφέρον έχει και η αναφορά του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη από το βήμα του συνεδρίου του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου. «Οι προϋποθέσεις υπάρχουν (σ.σ. να κλείσει η αξιολόγηση) και η μόνη πηγή αβεβαιότητας είναι η στάση του ΔΝΤ. Κάθε καθυστέρηση θα μπορούσε να πλήξει το θετικό μομέντουμ», είπε και διερωτήθηκε: « Ποιον μπορεί να συμφέρει αυτό;». Παράλληλα, ο κ. Δραγασάκης ξεκαθάρισε πως «κανείς δεν μιλά για τέταρτο Μνημόνιο» και μίλησε με τη σειρά του για την ανάγκη μείωσης των πλεονασμάτων, με τον δημοσιονομικό χώρο να πηγαίνει στην πραγματική οικονομία προς αξιοποίηση, άποψη που εξέφρασε από το βήμα του ίδιου συνεδρίου και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.
