Συμβαίνει πολλές φορές στη ζωή: είσαι ευτυχής διότι ο γείτονάς σου είναι δυστυχέστερος!!! Οι χώρες της Βόρειας Αφρικής, υποφέρουν από μια 7/ετή ξηρασία με φοβερές συνέπειες σε πολλούς τομείς της ζωής. Εμείς εδώ, ξεχωρίσαμε τον αποδεκατισμό των κοπαδιών της παραλιακής κυρίως ζώνης Τυνησίας, Αλγερίας και Μαρόκου, λόγω έλλειψης βροχής και χλωρής τροφής στα βοσκοτόπια της περιοχής. Την προηγούμενη εβδομάδα, σε όλο τον αραβικό κόσμο γιορτάστηκε η γιορτή Eid-Al-Adha, σε ανάμνηση του προφήτη να σφάξει το γιο του σαν πράξη πίστης στο θεό. Αυτός όμως, στη θέση του παιδιού, έβαλε ένα πρόβατο, κι έτσι γιορτάζεται η εορτή αυτή θυσιάζοντας πρόβατα στη χάρη του θεού.
Φέτος τα πράγματα δυσκόλεψαν πολύ. Οι εγχώριες παραγωγές, αποδεκατισμένες από την ξηρασία, δεν φτάνουν για να τροφοδοτήσουν τις ντόπιες αγορές, μόνιμες και ευκαιριακές που στήνονται για τις ημέρες αυτές. Ετσι η Αλγερία, ανακοίνωσε πριν λίγες εβδομάδες οτι θα εισάγει 1 εκατ. αρνιά, για να έχουν οι πιστοί την ευκαιρία να γιορτάσουν την θυσία. Δεν βρίσκονται όμως ούτε μεταφέρονται τόσο εύκολα, 1 εκατομμύριο ζωντανά ζώα! Η Ρουμανία, έδειξε αμέσως μεγάλο ενδιαφέρον με πρόθεση να καλύψει περί το 30%. Δύσκολος στόχος, ειδικά μόλις 1,5 μήνα μετά το Πάσχα σε ευρωπαικές χώρες, όπου η τιμή του αρνιού εκτινάχθηκε υπό το βάρος ζωονόσων, ακριβών ζωοτροφών αλλά και σταδιακής εγκατάλειψης της προβατοτροφίας.
Ισπανία αλλά και η πολύπαθη Συρία, μπήκαν αμέσως στο παιχνίδι. Αφού εαν προστεθούν οι ανάγκες όλων των αραβικών χωρών το νούμερο δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο: 1 εκατ. η Αλγερία, Ομάν σχεδόν 400.000 ζώα κατορθώσαμε να εντοπίσουμε διαδιακτιακά.
Είναι πολλά τα λεφτά, δεδομένου ότι πολλές από τις χώρες αυτές είναι πετρελαιοπαραγωγές κι έχουν ισχυρή ρευστότητα, ενώ δεν επιθυμούν προβλήματα ελλείψεων και επιπτώσεων τύπου Αραβικής Ανοιξης…
Οι τιμές τώρα, είναι εφάμιλλες αυτών που βρίσκει κανείς αρνιά και πρόβατα στην Ελλάδα. Πολύ πάνω από 200 ευρώ το κεφάλι σε όλες τις αραβικές αγορές, δηλαδή πανάκριβα για τα μέσα εισοδήματα. Γιατρός στο Μαρόκο, δήλωσε στο Assossiation Press οτι η τιμή του αρνιού (ολόκληρου και ζωντανού) είναι 75 ευρώ πάνω από πέρυσι, με τον μέσο μισθό περί τα 270 ευρώ: περίπου μισθός και αρνί!!!
Ο βασιλιάς του Μαρόκου και Ανώτατος θρησκευτικός άρχοντας σε μήνυμά του προς το λαό του τον περασμένο χειμώνα, τους προιδέασε οτι φέτος αρνί γιόκ, λόγω της κλιματικής κρίσης και της μεγάλης ανόδου της τιμής που θα άφηνε παραπονεμένους τους οικονομικά αδύναμους. Φυλάει τα ρούχα του, για να έχει τα μισά, αφού ο Lotfi Gharnaout του Πανεπιστημίου της Τουλούζη, υπολόγισε οτι η γειτονική Αλγερία, θα ξοδέψει περί τα 230 με 260 εκατ. ευρώ, χωρίς τελικά να καταφέρει να αντιμετωπίσει πλήρως την ζήτηση. Σε λίγες ημέρες θα δείξει ποιά από τις δύο προσεγγίσεις ήταν η σωστή…
Θα επανέλθουμε στην βόρειο Αφρική, αλλά ας δούμε την αγορά στον υπόλοιπο μουσουλανικό κόσμο. Παντού το αρνί και το κατσίκι είναι πανάκριβο αναγκάζοντας τους καταναλωτές να υιοθετήσουν «καινοτόμες» για την παράδοσή τους λύσεις: μισό αρνί, μοίρασμα του αρνιού με συγγενείς, γείτονες ή φίλους, αγορά τμήματος αρνιού, έτσι για το καλό! Η απάντηση του ελληνα καταναλωτή μετά την μνημονιακή εμπειρία μας, θα ήταν, είτε «καλά δεν ήξεραν δεν ρώταγαν;» είτε «Καλώστους κι ας άργησαν!».
Μετά τις αγορές ομολόγων οι Ελληνες είναι έτοιμοι να μεταδώσουν πρόσφατα αποκτηθείσα τεχνογνωσία και στην αγορά θρησκευτικών εορτών! Ποιoς θα το φανταζόταν…
Σύμφωνα με τους Times of India, οι τιμές του αρνιού είναι λογικές μόνο στο Σουδάν και την Υεμένη και πανάκριβες στην Παλαιστίνη, παρόλα τα δεινά. Στο Σουδάν εκτρέφονται περί τα 40 εκατ. κεφάλια αρνιά και η τιμή του βρίσκεται λίγο κάτω από τα 200 ευρώ το ζώο.
Στις χώρες του Κόλπου, το αρνί φτάνει μεταξύ 460 και 490 δολ. ενώ στο Κατάρ η Κυβέρνηση επιδοτεί την τιμή που καταλήγει περί τα 350 δολ. Το ρεκόρ στις χώρες αυτές κατέχει η Παλαιστίνη με 850 δολ., άγνωστο όμως ποιος το πληρώνει. «Eχω να δοκιμάσω κρέας πολλούς μήνες», δήλωσε στην εφημερίδα Gulf News o Fuadi Ali, πρώην οικοδόμος και τώρα χωρίς δουλειά.
Αντιλαμβάνεται κανείς, οτι στήνεται ένα τεραστίων διαστάσεων εμπορικό πανηγύρι γύρω από το αρνί σε ολόκληρη την Μεσόγειο και τις γειτονικές χώρες, το οποίο πιθανότατα θα κρατήσει χρόνια. Η κτηνοτροφία στις χώρες αυτές πρέπει να αλλάξει και να εκσυγχρονιστεί. Αυτό όμως δεν γίνεται ούτε από την μια ημέρα στην άλλη, ούτε χωρίς σκαμπανευάσματα. Θα χρειαστούν, ζώα, ζωοτροφές, τεχνογνωσία, εκπαίδευση. Εμείς εδώ στην Ελλάδα, είμαστε η χώρα ποιό κοντά στις συνθήκες εκτροφής αλλά και εμπορίας των χωρών αυτών. Κάποιος θα μπορούσε άνετα να πει οτι Sky is the limit δεδομένου του φόβου που έχει φωλιάσει στις πολιτικές ελίτ των περιοχών αυτών οτι η πείνα φέρνει ταραχές.
Ας σκεφτούμε απλά: εαν οι κτηνοτρόφοι μας περιμένουν κάθε χρόνο το Πάσχα για να ρεφάρουν, σκεφτείτε να είχαν κι ένα ακόμη Πάσχα από τις εξαγωγές! Ξαφνικά στα χωριά, θα γίνονταν οι περιζήτητοι γαμπροί!
Τώρα σε ποιόν να τα πεις όλα αυτά; Στα Υπουργεία που το μόνο που πασχίζουν εδώ και καιρό είναι να δουν τι θα κάνουν με τα βοσκοτόπια και τον ΟΠΕΚΕΠΕ; Στην, ελληνικού τελικά τύπου, επιχειρηματικότητα που φαίνεται οτι προτιμάει τα εύκολα κέρδη από τα μισοέτοιμα εισαγόμενα τεμαχισμένα σφάγια κρέατος; Από τους πάσης φύσεως Τοπικούς Αναπτυξιακούς φορείς που το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να στήσουν καμιά πετυχημένη γιορτή άντε κανένα φεστιβάλ…και οχι να επιτελέσουν αυτό που λέει ο τίτλος τους;
Βλέπετε τα αρνιά έχουν βρώμα και μυρωδιά, αλλά δεν τους έχει πει κανείς οτι μπορούσαν εαν βοηθούσαν να αυξηθούν τα κοπάδια και να γίνουν εξαγωγές, κρέατος και φέτας και να πληρωθούν σε πετροδολάρια που μπαίνουν κατευθείαν στην τράπεζα και δεν έχουν καθόλου μυρωδιά!!!
