H Scope Ratings επαναβεβαίωσε την πιστοληπτική αξιολόγηση ΒΒΒ για την ελληνική οικονομία, διατηρώντας σταθερό το outlook.
Όπως επισημαίνει ο οίκος, η αξιολόγηση της χώρας βασίζεται στη στερεή θεσμική στήριξη από την Ευρώπη, με το Ευρωσύστημα και την ΕΕ να παρέχουν νομισματικό και πολιτικό δίχτυ ασφαλείας, στη βελτίωση των δημοσιονομικών θεμελιωδών μεγεθών, χάρη στα πρωτογενή πλεονάσματα και την ενισχυμένη εισπρακτική απόδοση, που επιτρέπουν τη σταθερή αποκλιμάκωση του λόγου δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ, καθώς και στο ευνοϊκό προφίλ του χρέους.
Η Scope σημειώνει ότι υψηλό ποσοστό του ελληνικού χρέους είναι μακροπρόθεσμο και φέρει χαμηλά επιτόκια, κατά κύριο λόγο διακρατείται από θεσμικούς πιστωτές και, σε συνδυασμό με τα σημαντικά ταμειακά αποθέματα, επιτρέπει στην ελληνική κυβέρνηση να συνεχίσει να εξυπηρετεί τις δανειακές υποχρεώσεις περιορίζοντας τον αντίκτυπο από πιθανή αστάθεια στις αγορές ή διακυμάνσεις επιτοκίων.
Οι αναλυτές του οίκου τονίζουν ότι «η ελληνική οικονομία αναπτύχθηκε με ρυθμό 2,3% το 2024, με κινητήριες δυνάμεις τις επενδύσεις και την ιδιωτική κατανάλωση. Η Scope εκτιμά ότι η ανάπτυξη θα επιβραδυνθεί σε 2,1% το 2025 και 1,8% το 2026 λόγω υποχώρησης της επενδυτικής δυναμικής, αν και η κατανάλωση αναμένεται να παραμείνει ανθεκτική».
Οι ελλείψεις εργατικού δυναμικού και ο επίμονος πληθωρισμός στον κλάδο των υπηρεσιών αποτελούν προκλήσεις, ενώ την ίδια στιγμή οι συνεχιζόμενες ψηφιακές και διοικητικές μεταρρυθμίσεις βελτιώνουν το επενδυτικό περιβάλλον.
Η δημοσιονομική επίδοση της χώρας παραμένει ισχυρή, με πρωτογενές πλεόνασμα 4% και συνολικό πλεόνασμα 1,3% το 2024. Τα προγραμματισμένα πρωτογενή πλεονάσματα 2,5% το 2025 και 2,4% το 2026 στηρίζουν την προβλεπόμενη μείωση του χρέους στο 125% του ΑΕΠ έως το 2030. «Η δομή του ελληνικού χρέους είναι ευνοϊκή, με μακρές λήξεις, χαμηλό κόστος δανεισμού, πλήρη κάλυψη με σταθερά επιτόκια και σημαντικό ταμειακό απόθεμα ύψους 42 δισ. ευρώ τον Μάιο του 2025, περιορίζοντας τους κινδύνους αναχρηματοδότησης».
Το σταθερό outlook, όπως αναφέρει ο οίκος, αντικατοπτρίζει την εκτίμηση της Scope ότι οι κίνδυνοι για την ελληνική αξιολόγηση είναι ισορροπημένοι για τους επόμενους 12 έως 18 μήνες.
Τα θετικά σενάρια για την ελληνική οικονομία, που μπορούν να επηρεάσουν μελλοντικά την αξιολόγηση και το outlook, περιλαμβάνουν:
Διατηρήσιμη και ουσιώδη μείωση του λόγου δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ.
Βελτίωση των μεσοπρόθεσμων προοπτικών ανάπτυξης, με ενίσχυση της οικονομικής και εξωτερικής ανθεκτικότητας.
Περαιτέρω μετριασμό των ευπαθειών στον τραπεζικό τομέα, με ενίσχυση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.
Προκλήσεις
Την ίδια στιγμή, η Scope εντοπίζει «διαρθρωτικές ακαμψίες και εξωτερικές ανισορροπίες που επιμένουν», με τη διεθνή καθαρή επενδυτική θέση της χώρας να εκτιμάται στο -140% του ΑΕΠ το 2024, παρά τη σταδιακή βελτίωση. Οι οίκος επισημαίνει ότι το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών διευρύνθηκε σε 6,4% του ΑΕΠ το 2024, αντανακλώντας επενδύσεις με υψηλό βαθμό εξάρτησης σε εισαγωγές, αυξημένες πληρωμές τόκων και χαμηλή αποταμίευση των νοικοκυριών, και αναμένεται να παραμείνει σε υψηλά επίπεδα".
Για τις ελληνικές τράπεζες, σχολιάζει ότι «παρά τις βελτιώσεις σε κεφαλαιακή επάρκεια, κερδοφορία, ποιότητα στοιχείων ενεργητικού και διακυβέρνηση, παραμένουν διαρθρωτικά ευάλωτες λόγω της μεγάλης εξάρτησής τους από αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις (DTCs) και της υψηλής έκθεσης στο ελληνικό Δημόσιο».
Πρόκληση για την πιστοληπτική αξιολόγηση της Ελλάδας, σύμφωνα με τη Scope Ratings, αποτελεί το πολύ υψηλό δημόσιο χρέος, που παραμένει μακροπρόθεσμος κίνδυνος παρά την καθοδική του πορεία, οι ευπάθειες στον τραπεζικό τομέα και η ισχυρή διασύνδεση κράτους–τραπεζών, η οποία αυξάνει την έκθεση του χρηματοπιστωτικού τομέα στον κίνδυνο του Δημοσίου, και διαρθρωτικοί περιορισμοί στην ανάπτυξη μεσοπρόθεσμα, όπως η χαμηλή παραγωγικότητα, οι αρνητικές δημογραφικές τάσεις και η περιορισμένη διαφοροποίηση της οικονομικής δραστηριότητας.
Τα αρνητικά σενάρια για την ελληνική οικονομία, που μπορούν να επηρεάσουν μελλοντικά την αξιολόγηση και το outlook, περιλαμβάνουν:
Ενδεχόμενη στασιμότητα ή αντιστροφή της αποκλιμάκωσης του δημόσιου χρέους.
Αναζωπύρωση των κινδύνων στον τραπεζικό τομέα, που θα υπονομεύσουν τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Διάβρωση της μακροοικονομικής ανθεκτικότητας.
