Ροή
Το νέο πακέτο κυρώσεων που «βγήκε» από τη συνάντηση της G7 στη Γερμανία, δεν φαίνεται να έχει προκαλέσει ενθουσιασμό, ιδιαίτερα στην Ευρωζώνη.
Η «πρόταση», όπως μετέφεραν τα διεθνή οικονομικά πρακτορεία, αφορά στο μπλοκάρισμα των εισαγωγών χρυσού ρωσικής προέλευσης. Ο χρυσός αποτελεί βασικό εξαγωγικό «προϊόν» της Ρωσίας καθώς η ίδια είναι η δεύτερη μεγαλύτερη «παραγωγός» χρυσού στον πλανήτη.
Ένα μεγάλο μέρος αυτής της παραγωγής άλλωστε έχει συσσωρευθεί ως μέρος των συναλλαγματικών διαθεσίμων της χώρας, γεγονός που έχει ισχυροποιήσει σε πρωτοφανή επίπεδα το ρούβλι σε προ-πολεμικά επίπεδα.
Ενδιαφέρον έχει η αντίδραση των ευρωπαίων εταίρων της G7. Η επιφυλακτικότητα είναι μία συντηρητική έκφραση της λεκτικής δημόσιας αντίδρασης. Όπως δήλωσε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, «είμαστε έτοιμοι να δούμε τις λεπτομέρειες του σχεδίου και το εάν είναι δυνατό να στοχεύσουμε τον χρυσό με ένα τρόπο που θα χτυπά τη ρωσική οικονομία και όχι εμάς».
Το ευρωπαϊκό σχόλιο είναι ενδεικτικό «εφόσον είναι δυνατό να χτυπά την ρωσική οικονομία και όχι εμάς...». Η εμπειρία των κυρώσεων μέχρι στιγμής εναντίον της Ρωσίας έχει φέρει σε μία πρωτοφανή ενεργειακή και οικονομική κρίση τις ευρωπαϊκές χώρες που απειλούνται για πρώτη φορά φέτος – εξαιτίας των κυρώσεων – με ένα «ρωσικό χειμώνα» λόγω των ελλείψεων φυσικού αερίου τόσο στην βιομηχανία όσο και στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος γενικά. Μία έλλειψη που έχει υποχρεώσει ακόμα και τη Γερμανία να επιστρέψει στην κατανάλωση «κάρβουνου» για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας...
Η υπόθεση όμως του αποκλεισμού αγοράς χρυσού είναι ένα νέο στοιχείο που απειλεί να επεκτείνει σε νέα επίπεδα τις επιπτώσεις στην Ευρώπη κυρίως. Οι εξαγωγές χρυσού το 2021 από την Ρωσία δεν έχουν ξεπεράσει τα 14 – 15 δισ. ευρώ. Είναι σημαντικό ποσό, αλλά αναμφίβολα δεν είναι κάτι που η μείωσή του μπορεί να γονατίσει την ρωσική οικονομία. Άλλωστε το μεγαλύτερο μέρος των εξαγωγών αυτών δεν αφορούσε τις ευρωπαϊκές αγορές.
Η νέα λάμψη του χρυσού
Το νέο στοιχείο που διαφοροποιεί τις συνέπειες μιας τέτοιας απαγόρευσης έχει να κάνει με το γεγονός ότι η «αφαίρεση» του δεύτερου μεγαλύτερου παραγωγού χρυσού από την διεθνή προσφορά χρυσού, θα μπορούσε να προκαλέσει μία ανεξέλεγκτη πίεση για άνοδο της τιμής του.
Αυτό με την σειρά του βέβαια θα ευνοούσε τις οικονομίες που έχουν σημαντικό μέρος των συναλλαγματικών διαθεσίμων τους σε χρυσό έναντι δολαρίων, ευρώ, γουάν, γιέν, κλπ και η Ευρωζώνη δεν είναι μία από αυτές… Η μεγαλύτερη «λάμψη» του χρυσού θα μπορούσε με άλλα λόγια να αυξήσει τις συναλλαγματικές ανισορροπίες οι οποίες ήδη πυροδοτούνται από τις αλλαγές της νομισματικής πολιτικής με τις ανισομέρειες στις αυξήσεις επιτοκίων.
Αυτός θα ήταν επαρκής λόγος για τις επιφυλάξεις που διατύπωσε ο κ. Σαρλ Μισέλ επισημαίνοντας ότι οι νέες κυρώσεις θα πρέπει να εξασφαλισθεί ότι «θα χτυπάνε την Ρωσία και όχι εμάς…». Είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται μία τέτοια ευθεία έκφραση... ειλικρίνειας από την πλευρά της ΕΕ.
Όσο για τη Ρωσία ο αποκλεισμός του χρυσού της από τις χώρες της G7 αναμφίβολα, για το μέρος των αγορών που θα... χαθούν, μπορεί να βρει εναλλακτικές λύσεις. Άλλωστε η Ασία και οι αναπτυσσόμενες οικονομίες αποτελούν το βασικό της πελατολόγιο.
Αλλά πάνω απ’ όλα θα βρει ένα ισχυρό σύμμαχο στις νέες κυρώσεις για την περαιτέρω άνοδο της τιμής του προϊόντος της, όπως έγινε με όλα τα προϊόντα που εξάγει, από την ενέργεια μέχρι και τα λιπάσματα.
