Ροή
Η απότομη και πέρα από το αναμενόμενο αύξηση του πληθωρισμού στις ΗΠΑ (4,2% σε ετήσια βάση) έχει υπενθυμίσει στις αγορές τους πραγματικούς κινδύνους που ξεφεύγουν από τον έλεγχο της παρέμβασης των Κεντρικών Τραπεζών.
Δύο από τα πλέον «ψύχραιμα» μέλη του Συμβουλίου της Fed, οι Richard Clarida και Raphael Bostic, αμέσως μετά την ανακοίνωση του πληθωρισμού βγήκαν για να επισημάνουν ότι αφενός η νομισματική στήριξη από την fed θα συνεχιστεί ως αναγκαία για την οικονομία παρά την κατακόρυφη αύξηση του πληθωρισμού και αφετέρου ότι είναι ακόμα νωρίς για να πούμε με βεβαιότητα αν η αύξηση αυτή είναι πραγματικά επικίνδυνη.
Με άλλα λόγια να διαβεβαιώσουν τις αγορές ότι η Fed δεν θα σταματήσει άμεσα την... αιμοδοσία και ταυτόχρονα να προσπαθήσουν να θέσουν σε αμφισβήτηση την βεβαιότητα ότι «αυτός» ο πληθωρισμός θα φέρει αύξηση επιτοκίων...
Όμως πριν την ανακοίνωση του πληθωρισμού, η εικόνα για τους παράγοντες που προσδιορίζουν την εξέλιξη των τιμών μίλαγε από μόνη της. Οι τιμές των πρώτων υλών κάνουν νέα ρεκόρ, το ίδιο και οι θαλάσσιες μεταφορές, οι τιμές της οικοδομικής ξυλείας είναι στα ύψη και την ίδια στιγμή παρατηρούνται μεγάλες αυξήσεις στις τιμές παραγωγού χωρών, που βρίσκονται στην κορυφή της λίστας εξαγωγών, όπως για παράδειγμα η Κίνα.
Με άλλα λόγια, είναι πλέον θέμα χρόνο το πότε και πως οι κεντρικές τράπεζες θα υποχρεωθούν να αναπροσαρμόσουν – με σταδιακό οπωσδήποτε τρόπο – τόσο την παροχή νομισματικής στήριξης όσο και το κόστος του χρήματος στις οικονομίες. Με την διαφορά ότι αντίθετα με ότι είχε συμβεί σε άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν ο πλανήτης λόγω των όσων έχουν συμβεί ειδικά μετά την πανδημία τους τελευταίους 14 μήνες έχει «βυθιστεί» στο χρέος.
Και οποιαδήποτε αλλαγή στο κόστος εξυπηρέτησής του, θα ισοδυναμεί με σεισμό τόσο στις διεθνείς συναλλαγές, όσο και στις οικονομίες μέσα στις οποίες «λειτουργεί» το τραπεζικό σύστημα, πέρα από τις χρηματιστηριακές αγορές.
Κάθε κίνηση προεξόφλησης αυτού του κινδύνου από τις αγορές θα έχει από τούδε και στο εξής πολύ υψηλό κόστος.
Απέναντι στην προοπτική αυτή οι Κεντρικές Τράπεζες τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρωζώνη έχουν περιθώριο ενός περίπου μήνα για να διαμορφώσουν μία τακτική αντιμετώπισης της νέας κατάστασης.
Η ΕΚΤ συνεδριάζει στις 10 Ιούνη και μετά την συνεδρίαση αυτή θα πρέπει να δώσει δείγματα γραφής για το πως θα συνεχίσει με το PEPP και τα TLTROs… Ήδη το περιβάλλον των πληθωριστικών προσδοκιών αλλάζει, με τη Γερμανία να φτάνει το 2% μέσα στον Απρίλη και την Ευρωζώνη να βλέπει τον δείκτη Τιμών Καταναλωτή να συνεχίζει την ανοδική τροχιά του και τον Μάιο.
Ο δομικός πληθωρισμός του Απριλίου «διαψεύδει» τον χαρακτηρισμό των πληθωριστικών τάσεων ως «μεταβατικών».
Στις 15 και 16 Ιούνη είναι η σειρά της Fed να απαντήσει στο τι και πως θα σταθεί απέναντι στο 4,2% του πληθωρισμού του Απρίλη, ένα ποσοστό πληθωρισμού το οποίο αναμένεται να αυξηθεί περαιτέρω με τα στοιχεία του Μαΐου που θα είναι διαθέσιμα στα μέλη της λίγο πριν την συνεδρίαση... Και στη Fed κανείς δεν έχει ξεχάσει το πως αντέδρασε το 1981 ο Πωλ Βόλκερ για να ανακόψει τα κύματα ανeξέλεγκτων πληθωριστικών τάσεων που είχαν ξεσπάσει δέκα χρόνια πριν τον Αύγουστο του 1971 μετά την κατάρρευση του Μπρέττον Γούντς.
Μέχρι τότε βέβαια ισχύει αυτό που είχε πει ο Πωλ Βόλκερ «όταν η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή κάθε Κεντρικός Τραπεζίτης οφείλει να το αρνείται...».
