Μια διαφορετική ερμηνεία για την «απροθυμία» του ΔΝΤ να παράσχει τη συναίνεση τους στους Ευρωπαίους για το ελληνικό πρόγραμμα και ειδικά για τη θέση που τηρεί το Ταμείο στο ζήτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους δίνει η Meg Lundsager, πρώην εκτελεστική διευθύντρια των ΗΠΑ στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΝΤ και νυν συνεργάτης στο Διεθνές Κέντρο Μελετών Woodrow Wilson.
Σε αρθογραφία της στο Reuters η Lundsager, που από το 2007 έως το 2014 εκπροσωπούσε τις ΗΠΑ στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του ΔΝΤ υποστηρίζει πως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αντί για περισσότερα δάνεια θα πρέπει να αναγκάσει την Ελλάδα και τους πιστωτές της να καταλήξουν σε μακροπρόθεσμες συμβιβαστικές λύσεις.
«Λαμβάνοντας υπόψη τα 500 δισ. ευρώ που διαθέτει το ταμείο διάσωσης της Ευρώπης, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, τα περισσότερα από 150 μη ευρωπαϊκά μέλη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου θα πρέπει να πουν στην Ευρώπη: Δεν θα υπάρξει άλλος δανεισμός του ΔΝΤ προς την Ελλάδα», σημειώνει η Lundsager στο άρθρο της.
Η ίδια αναφέρει πως η κρίση στην Ελλάδα είναι μια έντονη αντανάκλαση των εσωτερικών προβλημάτων της Ευρώπης και πως ένας τρόπος για να λύσει τα προβλήματα η ζώνη του ευρώ είναι να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για τη δημιουργία οικονομικής ανάπτυξης σε ολόκληρη την ήπειρο. «Αυτό σημαίνει ενθάρρυνση περισσότερων επενδυτικών δαπανών, ιδιαίτερα στις οικονομικά ασθενέστερες χώρες, και μεγαλύτερη κατανάλωση μέσω της μείωσης των φόρων στις ισχυρότερες χώρες», υπογραμμίζει η συνεργάτης του γνωστού Κέντρου Μελετών Woodrow Wilson.
«Με την άρνησή της να δώσει νέα δάνεια, το ΔΝΤ θα πιέσει τις χώρες της ευρωζώνης να αναλάβουν το κόστος - καθώς και τα οφέλη - της διατήρησης της νομισματικής ένωσης τους», αναφέρει η Lundsager.
Κατά την ίδια ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας μπορεί πλέον να καλύψει το κόστος της διάσωσης των κρατών μελών που βρίσκονται σε κρίση και στην ίδια βάση η Ευρώπη έχει περισσότερο από αρκετούς πόρους για τη διαχείριση ενός ελληνικού προγράμματος προσαρμογής.
«Το ΔΝΤ θα μπορούσε να συνεχίσει να παρέχει συμβουλές και να επικουρεί. Αλλά παραμένοντας στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων με την Ελλάδα, οι υπάλληλοι του είναι σε δύσκολη - αν όχι αφόρητη - θέση. Με το Βερολίνο να αντιτίθεται σε περαιτέρω ελάφρυνση του χρέους και την Αθήνα να αντιμετωπίζει μεγάλες αποπληρωμές χρέους, το ΔΝΤ νιώθει πίεση για να παράσχει άλλον ένα γύρο δανείων», επισημαίνει στο άρθρο της.
Στο ίδιο πλαίσιο σημειώνει πως όλες οι πλευρές παλεύουν σήμερα για μια συμβιβαστική λύση και πως κάπου εκεί το ΔΝΤ αναζητεί άμεση πρόσθετη ελάφρυνση του χρέους, η Γερμανία εμμένει η ελάφρυνση του χρέους να αποφασιστεί αργότερα και η ελληνική Βουλή καλείται να παραδώσει περισσότερες αυξήσεις φόρων, πέραν από τις περικοπές στις συντάξεις που ενέκρινε την περασμένη εβδομάδα.
«Το πιο πιθανό αποτέλεσμα με τις τελευταίες διαπραγματεύσεις θα είναι ένα πακέτο οικονομικών μεταρρυθμίσεων που θα αποτυγχάνει να παραδώσει είτε επαρκή χρηματοδότηση και ελάφρυνση του χρέους είτε ουσιαστικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Είναι δε πιθανό να αφεθεί η οικονομία της Ελλάδας βυθισμένη στην ύφεση», σημειώνει με απόλυτο τρόπο και προσθέτει ότι οι βαθιές ευρωπαϊκές αδυναμίες θα εξακολουθήσουν να εκτίθενται, σηματοδοτώντας το πιθανό υψηλό κόστος για τη διατήρηση της οικονομικής βιωσιμότητας της Ευρώπης.
«Για να αποφευχθεί αυτό, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο θα βοηθήσει πολύ περισσότερο, αν αφήσει τις χώρες της ευρωζώνης να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Θα πρέπει επιτέλους να δουλέψουν την εσωτερική τους κατανομή ως προς την αμοιβαία οικονομική υποστήριξη και την κοινή οικονομική ανάπτυξη», υπογραμμίζει καταλήγοντας η Lundsager.
