Οι κάτοικοι της Ελλάδας υποφέρουν περισσότερο από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους από τη ρύπανση με τον πληθυσμό της χώρας να αναφέρει προβλήματα που έχουν σχέση με τους ρύπους και το περιβάλλον και να την κατατάσσουν στη δεύτερη θέση σε ολόκληρη την ΕΕ.
Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στατιστικά της ΕΕ, τα οποία συλλέχθηκαν το 2023, το 12,2% του πληθυσμού της ΕΕ ανέφερε ότι η ρύπανση, η μόλυνση ή τα περιβαλλοντικά προβλήματα επηρέασαν το νοικοκυριό τους, σημειώνοντας μείωση από το 15,1% του 2019.
- Πάνω από ένα δισ. άνθρωποι βιώνουν ατμοσφαιρική ρύπανση από πυρκαγιές σε εσωτερικούς χώρους
- Ελληνική μελέτη: Η ρύπανση γερνάει και προκαλεί αθηρωμάτωση
Τα δεδομένα της ΕΕ συλλέγονται ανά τρία χρόνια με τα επόμενα να αναμένεται να ανακοινωθούν το 2026, αλλά αυτοί οι μέσοι όροι είναι ενδεικτικοί των σημαντικών διακυμάνσεων μεταξύ των χωρών της ΕΕ. Το 2023, όπως και τα τελευταία χρόνια, η Μάλτα κατέγραψε μακράν το υψηλότερο ποσοστό (34,7%) του πληθυσμού που ανέφερε ότι η έκθεση σε ρύπανση, μόλυνση ή άλλα περιβαλλοντικά προβλήματα ήταν πρόβλημα για το νοικοκυριό τους, ακολουθούμενη από την Ελλάδα (20,5%), τη Γερμανία (16,8%) και τη Γαλλία (16,0%). Στο άλλο άκρο της κλίμακας, η Κροατία, η Σουηδία, η Σλοβακία και η Πολωνία κατέγραψαν τα χαμηλότερα ποσοστά (4,2%, 5,0%, 5,8% και 7,1% αντίστοιχα).
Στις περισσότερες χώρες, τα στοιχεία έδειξαν ότι το ποσοστό των ατόμων που κινδυνεύουν από φτώχεια και ανέφεραν ότι εκτίθενται σε ρύπανση, βρωμιά ή άλλα περιβαλλοντικά προβλήματα ήταν υψηλότερο από τον μέσο όρο για τα άτομα που δεν κινδυνεύουν από φτώχεια: 14,1% σε σύγκριση με 11,9%.
Οι μεγαλύτερες διαφορές παρατηρήθηκαν στη Σλοβακία, όπου το 17,6% του πληθυσμού που κινδυνεύει από φτώχεια ένιωθε ότι η ρύπανση αποτελούσε πρόβλημα σε σύγκριση με το 3,8% του πληθυσμού που δεν κινδυνεύει από φτώχεια, καθώς και στη Βουλγαρία (16,8% σε σύγκριση με 8,8%), τη Δανία (13,8% σε σύγκριση με 6,4%) και την Ολλανδία (21,0% σε σύγκριση με 13,8%). Από την άλλη, υπήρχαν 9 χώρες της ΕΕ όπου το ποσοστό των ατόμων που κινδυνεύουν από φτώχεια και ένιωθαν ότι η ρύπανση ή άλλα περιβαλλοντικά ζητήματα ήταν πρόβλημα ήταν χαμηλότερο από το ποσοστό εκείνων που δεν κινδυνεύουν από φτώχεια και ένιωθαν ότι τα ίδια αυτά ζητήματα αποτελούν πρόβλημα. Σε αυτές περιλαμβάνονταν η Μάλτα (5,5 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερα), η Κύπρος (4,3 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερα), η Λετονία (2,2 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερα) και η Ρουμανία (1,4 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερα).
Οι διαφορετικές καταστάσεις μεταξύ των χωρών της ΕΕ ενδέχεται να αντικατο-πτρίζουν, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, τις κατανομές του πληθυσμού που κινδυνεύει από φτώχεια στα διάφορα επίπεδα αστικοποίησης. Σε ορισμένες χώρες, αυτές συγκεντρώνονται στις πόλεις (όπου η ρύπανση, η μόλυνση και άλλα περιβαλλοντικά προβλήματα μπορεί να είναι μεγαλύτερα), ενώ σε άλλες περιοχές είναι πιο συνηθισμένο να υπάρχουν άτομα που κινδυνεύουν από φτώχεια και ζουν σε αγροτικές περιοχές (οι οποίες γενικά χαρακτηρίζονται από χαμηλότερα επίπεδα ρύπανσης, βρωμιάς και περιβαλλοντικών προβλημάτων).
Στο πλαίσιο αυτό, σύμφωνα με τα στατιστικά δεδομένα, τα χαμηλότερα ποσοστά ανθρώπων που ζουν σε αγροτικές περιοχές και ανέφεραν ότι η ρύπανση, η μόλυνση ή άλλα περιβαλλοντικά προβλήματα αποτελούν θέματα που τους απασχολούν ήταν στην Κροατία (2,7%), την Ελλάδα (2,8%) και τη Σουηδία (3,4%).
Σε επίπεδο ΕΕ, οι κάτοικοι των πόλεων είναι πιο πιθανό να αισθάνονται ότι επηρεάζονται από αυτά τα προβλήματα σε σχέση με τους κατοίκους αγροτικών περιοχών. Η διαφορά μπορεί να είναι αρκετά σημαντική σε ποσοστιαίες μονάδες, φτάνοντας τις 33,8 ποσοστιαίες μονάδες όπως συμβαίνει στη Μάλτα, τις 32,5 ποσοστιαίες μονάδες όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, τις 15,7 ποσοστιαίες μονάδες όπως συμβαίνει στο Βέλγιο και τις 15,5 ποσοστιαίες μονάδες όπως συμβαίνει στη Γαλλία (η διαφορά υπολογίστηκε μεταξύ πόλεων και αγροτικών περιοχών). Οι χώρες με τη μικρότερη διαφορά μεταξύ των κατοίκων των πόλεων και εκείνων που ζουν σε αγροτικές περιοχές ήταν η Κύπρος (0,9 ποσοστιαίες μονάδες), η Εσθονία (1,0 ποσοστιαία μονάδα) και η Σλοβακία (1,3 ποσοστιαίες μονάδες).
