Ροή
«Ασφαλώς και υπάρχει κορωνοϊός. Καμία ανθρώπινη συνωμοσία όσο καλά οργανωμένη και αν είναι δεν μπορεί να προκαλέσει ένα τόσο μεγάλο πλανητικό κακό. Τέτοιες καταστάσεις μόνον η φύση μπορεί να τις δημιουργήσει». Αυτό τονίζει, μιλώντας στο insider.gr o κ. Παύλος Αλεξιάδης, συγγραφέας του βιβλίου «Συμβάντα Κορωνοϊού». Παράλληλα, τονίζει πως το βιβλίο θέλει να δώσει στον αναγνώστη να καταλάβει τι πραγματικά συμβαίνει στην πρώτη γραμμή της νοσοκομειακής μάχης ενώ θεωρεί ότι είναι μέγα λάθος να πολιτικοποιούμε την πανδημία γιατί αυτό μας κάνει να βλέπουμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος.
Συμβάντα Κορωνοϊού : Πώς προέκυψε το συγκεκριμένο βιβλίο;
Ασχολούμαι ενεργά με την συγγραφή ,και πιο συγκεκριμένα, με την πολιτική και κοινωνική αρθρογραφία τα τελευταία οκτώ χρόνια. Όταν ήρθε ο Κορωνοϊός στην χώρα μας με βρήκε να υπηρετώ ως ειδικευόμενος ιατρός σε ένα μεγάλο νοσοκομείο της Θεσ/νικης το οποίο μετατράπηκε σε κέντρο αναφοράς.
Έτσι μέσα στην καραντίνα άρχισα να καταγράφω κάποια περιστατικά και σκέψεις μου σαν ημερολόγιο. Μετά και με το «Lock Down» να επιβάλλεται κατάλαβα ότι η όλη κατάσταση θα καταγραφεί στην ιστορία και ότι θα αποτελεί ένα ορόσημο για όλους εμάς που την ζήσαμε.
Με αυτές τις σκέψεις αποφάσισα να συγράψω το συγκεκριμένο βιβλίο. Το μικρό αυτό έργο είναι ένα αληθινό απόθεμα ψυχής, μια χρονογραφική μαρτυρία για το πώς ζήσαμε εμείς οι νέοι υγειονομικοί την δύσκολη αυτή περίοδο.
Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες σας;
Αυτό το βιβλίο θέλει να δώσει στον αναγνώστη να καταλάβει τι πραγματικά συμβαίνει στην πρώτη γραμμή της νοσοκομειακής μάχης. Ξέρετε κάτι; Για όλον τον υπόλοιπο κόσμο η περίοδος της καραντίνας ήταν μια περίοδος εγκλεισμού, βαρεμάρας και μοναξιάς. Υπήρχαν και σε εμάς αυτά τα συναισθήματα αλλά όχι σε τόσο μεγάλο βαθμό. Για μας τους υγειονομικούς η δύσκολη περίοδος που περάσαμε – και πολύ φοβάμαι ότι θα την ξαναζήσουμε πολύ σύντομα - ήταν διάστημα φόβου για να μην μολυνθούμε και αγωνίας για να μην μεταδώσουμε άθελά μας στους αγαπημένους μας και κυρίως στους ασθενείς μας τον ιό. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να εργάζεσαι κάτω από αυτές τις συνθήκες γνωρίζοντας ότι έρχεσαι κάθε ημέρα σε επαφή με πολλά άτομα που θεωρούνται ύποπτα κρούσματα.
Τελικά υπάρχει κορωνοϊός ή είναι μια μεγάλη συνωμοσία;
Ασφαλώς και υπάρχει κορωνοϊός. Καμία ανθρώπινη συνωμοσία όσο καλά οργανωμένη και αν είναι δεν μπορεί να προκαλέσει ένα τόσο μεγάλο πλανητικό κακό. Τέτοιες καταστάσεις μόνον η φύση μπορεί να τις δημιουργήσει.
Πώς αντιμετωπίζετε και τι απαντάτε στους αρνητές της πανδημίας;
Για εμένα απάντηση μπορεί να θεωρηθεί και το ίδιο το βιβλίο μου για το οποίο μιλάμε αυτήν την στιγμή : τα «Συμβάντα Κορωνοϊού» το οποίο περιγράφει καταστάσεις δύσκολες μέσα στα νοσοκομεία που οι αρνητές της πανδημίας δεν μπορούν καν να φανταστούν ότι ζήσαμε.
Τώρα : Πώς αντιμετωπίζουμε τους αρνητές;
Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι δεν μπορείς να πείσεις με τίποτα έναν άνθρωπο που είναι πεπεισμένος ότι του λες ψέμματα. Ασφαλώς και έχουμε επιχειρήματα τα οποία είναι ακλόνητα και τα οποία εκθέτουμε όταν βρεθούμε σε ανάλογες καταστάσεις αλλά κανένα επιχείρημα δεν έχει την δύναμη που έχει η εικόνα. Θα σας φέρω ένα παράδειγμα:
Ημέρα γενικής εφημερίας στο νοσοκομείο όπου εργάζομαι. Στην είσοδο κάπου πέντε άτομα διαπληκτίζονταν με την ασφάλεια γιατί αρνιόντουσαν να φορέσουν μάσκα, παραθέτοντας όλα τα γνωστά επιχειρήματα των αρνητών της πανδημίας. Εκείνη την ώρα περνάει από μπροστά τους ένα φορείο με ασθενή κορωνοϊού ο οποίος βρισκόταν μέσα σε διαφανή ειδική κάψουλα. Βλέποντας αυτό το θέαμα με τους τέσσερις τραυματιοφορείς ντυμένους «αστροναύτες» και το φορείο με τον ασθενή μέσα στην κάψουλα τα πέντε αυτά άτομα άρχισαν να ζητάνε από τους σεκιούριτι, με τους οποίους διαπληκτίζονταν προηγουμένως, να τους δώσουν μάσκες!
Από την πολιτική αρθρογραφία στον κορωνοϊό. Πώς έγινε η μετάβαση και τι σηματοδοτεί για τη συγγραφική σας δραστηριότητα;
Δεν μπορώ να πω ότι έχει γίνει κάποια μετάβαση. Υπάρχει ασφαλώς η πολιτική - κοινωνική μου αρθρογραφία αλλά αυτή δεν έχει καμία σχέση με το «Συμβάντα Κορωνοϊού». Θα μπορούσα να πω ότι κοινωνικό θέμα είναι η πολιτική και από την άλλη μείζον κοινωνικό θέμα είναι και η πανδημία COVID-19. Αλλά μέχρι εκεί. Πιστεύω, και σε αυτό θέλω να είμαι κατηγορηματικός, ότι είναι μέγα λάθος να πολιτικοποιούμε την πανδημία γιατί αυτό μας κάνει να βλέπουμε το δέντρο και να χάνουμε το δάσος. Αυτό το λάθος κάνουν την στιγμή αυτή στις ΗΠΑ: πολιτικοποιούν μια κρίση μην προσφέροντας τίποτα ουσιαστικό στον κοινό αγώνα κατά της μετάδοσης του κορωνοϊού.
Αναφερόμενος στο προηγούμενο βιβλίο σας, «Απέναντι στην Κρίση» υποστηρίξατε ότι –μεταξύ άλλων- αυτή μας ωρίμασε. Πώς θεωρείτε ότι θα μας επηρεάσει η κρίση του κορωνοϊού;
Θα ήθελα να μιλήσω για την γενιά μου, τα παιδιά δηλαδή που γεννήθηκαν στις δεκαετίες του ’90 και του 2000. Πραγματικά, αυτή η γενιά που πέρασε την εφηβεία της και την ενηλικίωσή της μέσα στην οικονομική κρίση απέδειξε με την συμπεριφορά της στο θέμα της πανδημίας το πόσο μοιραία και αδιάφορη κατέληξε. Φαντάζομαι ότι αυτή η ηττοπάθεια οφείλεται στην κόπωση που έφεραν δέκα χρόνια συνεχούς οικονομικής και κοινωνικής παρακμής. Θα μπορούμε να πούμε ότι η γενιά της κρίσης θα βγει πραγματικά ώριμη από αυτήν την ιστορία όταν μάθει να λειτουργεί ως κοινωνικό σύνολο και όχι κυνηγώντας μόνο το ατομικό συμφέρον. Τώρα αν αυτό το καταφέρει ζώντας στις συνθήκες της πανδημίας COVID-19 αυτό μένει να το δούμε στο μέλλον.
