Ροή
Έχει περάσει ακριβώς ένας χρόνος από όταν ο πρωθυπουργός της Ινδίας, Ναρέντρα Μόντι, εξήγγειλε την καμπάνια AatmaNirbharBharat Abhiyan. Στα σανσκριτικά αυτή η φράση σημαίνει κάτι σαν «αυτάρκης Ινδία» (self-reliant India) και είναι σύνθημα που πρώτη φορά ακούστηκε στη δεκαετία του 1940, όταν η Ινδία δονούνταν από τους αντι-αποικιακούς αγώνες ενάντια στην Μ. Βρετανία. Η αυτάρκης Ινδία είναι το αγαπημένο μόττο του Μόντι, το χρησιμοποιεί συνεχώς από το 2014 για διάφορες περιστάσεις: την εθνική ασφάλεια, την ανάπτυξη, τις διεθνείς σχέσεις. Το 2020 το εξήγγειλε και για την ανάπτυξη της χώρας μετά την πανδημία του κορονοϊού και το επανέλαβε και τον Φεβρουάριο του 2021, αναγγέλοντας ότι η θετική νοοτροπία οδηγεί πάντα σε θετικά αποτελέσματα κι ότι η Ινδία είναι ένα «νικηφόρο έθνος στον αγώνα κατά της COVID-19».
Τρέχοντας τον χρόνο μπροστά, χθες η Ινδία έσπασε άλλο ένα αρνητικό ρεκόρ σε παγκόσμια κλίμακα, με 379 χιλιάδες νέα κρούσματα και 3.645 νεκρούς. Κάθε μέρα η Ινδία συνεισφέρει περίπου στο 44,5% των παγκόσμιων κρουσμάτων και στο 25% των θανάτων. Τα νούμερα είναι συγκλονιστικά και η τάση τους είναι ανοδική. Πώς όμως έφτασε εδώ η Ινδία και γιατί δεν είναι μακρινό αρνητικό παράδειγμα για τις περισσότερες χώρες;
Μια στρατηγική για την υγεία χωρίς την υγεία
Το βασικό πρόβλημα που ταλαιπωρεί την Ινδία στη μάχη κατά του κορονοϊού είναι η χρόνια υποχρηματοδότηση του συστήματος υγείας για δεκαετίες. Μετά το κύμα πανδημίας του 2020, τα νοσοκομεία ήταν τελείως ανεπαρκή για ένα επόμενο κύμα. Για να το δούμε συγκριτικά, οι δαπάνες για την υγεία στην Ινδία είναι στο 3,5% του ΑΕΠ, πολύ χαμηλότερες από ό, τι στις πιο ανεπτυγμένες δυτικές οικονομίες όπως η Γαλλία (11,3%) και το Ηνωμένο Βασίλειο (10%) και επίσης αρκετά πιο κάτω από τις αναδυόμενες οικονομίες με τις οποίες συγκρίνεται, όπως η Βραζιλία (9,5%) και η Νότια Αφρική ( 8,3%). Η Ελλάδα που έχει σημαντικά πιο γερασμένο πληθυσμό, δαπανά για την υγεία 7,7% του ΑΕΠ. Εκτός του χαμηλού ποσοστού δαπανών επί του ΑΕΠ, η κυβέρνηση καλύπτει μόνο το 34% των δαπανών για την υγεία. Το υπόλοιπο προέρχεται από ιδίους πόρους των πολιτών και ένα ελάχιστο ποσοστό από ιδιωτικές ασφαλιστικές.
Το πολιτικό πρόγραμμα AatmaNirbharBharat Abhiyan προβλέπει σε διάφορες περιπτώσεις ενίσχυση για την
Υγεία που φτάνουν ως το 137% αύξηση σε σχέση με την προηγούμενη χρόνια, όμως τα μέτρα προβλέπεται να εφαρμοστούν το 2022 με ορίζοντα το 2024. Συνεπώς, η Ινδία αυτή τη στιγμή βιώνει μια πανδημική κρίση η οποία δεν έχει φροντίσει για τη σωστή διαχείριση των πόρων από την προηγούμενη φορά και δεν έχει φροντίσει ούτε για την κάλυψη εκτάκτων αναγκών.
Εκτός από την μη κάλυψη του συστήματος υγείας της χώρας, η ινδική κρίση ήρθε σαν αποτέλεσμα του «αλαζονικού» μηνύματος της αυτάρκειας και της νίκης απέναντι στον κορονοϊό. Ο εφησυχασμός ξεκίνησε από την κυβέρνηση Μόντι και διαδόθηκε σε ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, μαζί με μηνύματα επιστροφής στην κανονικότητα, ενώ αγνοήθηκαν τα σημάδια των μεταλλάξεων και του τρίτου κύματος της πανδημίας.
Φυσικά, η επιστροφή στην κανονικότητα θα έπρεπε να δοθεί σαν σήμα μόνο υπό συγκεκριμένες συνθήκες, που θα επέτρεπαν την αποφυγή εκ νέου διάδοσης του ιού, με προσοχή και ενίσχυση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης και του εμβολιασμού του πληθυσμού. Στο κομμάτι αυτό η στρατηγικής της αυτάρκειας απέτρεψε την Ινδία από το να ζητήσει ενισχύσεις για τον εμβολιασμό με τα εμβόλια της Pfizer/BioNTech αλλά και άλλων. Εξ ου και παρατηρήσαμε ότι το εμβολιαστικό ρεύμα στην Ινδία ξεκίνησε αργά και μετά από μια μικρή κορύφωση, άρχισε να φθίνει. Μεταξύ άλλων γιατί η εγχώρια παραγωγή εμβολίων ήταν πιο αργή από την ζήτηση.
Η οικονομία στο κρεβάτι του Προκρούστη
Η Ινδία λόγω μεγέθους είναι η 5η μεγαλύτερη οικονομία στον πλανήτη. Συνεισφέρει στο παγκόσμιο ΑΕΠ και μάλιστα είχε σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης μέχρι το 2019, οι οποίοι άγγιζαν το 8%. Σήμερα, με το πρώτο τρίμηνο του έτους να έχει κλείσει, η Ινδία αντιμετωπίζει μια ύφεση της τάξης του 10% όταν στον υπόλοιπο παγκόσμιο μέσο όρο είμαστε στο 5,8%. Επιπλέον, μία από τις πιο σημαντικές βιομηχανίες για την Ινδία και τον πλανήτη, η φαρμακευτική βιομηχανία στην Ινδία, περνά μια σημαντική κρίση. Μιλάμε για την τρίτη μεγαλύτερη φαρμακοβιομηχανία στον κόσμο ως προς τον όγκο και 11η από άποψη αξίας. Η Ινδία συμβάλλει στην παραγωγή του 3,5% των συνολικών φαρμάκων που εξάγονται παγκοσμίως και περίπου στο 20% των παγκόσμιων εξαγωγών γενόσημων φαρμάκων. Τέλος, η Ινδία μέχρι πρόσφατα παρήγαγε το 70% των παγκόσμιων εμβολίων, μεταξύ των οποίων και το AstraZeneca που προορίζεται για 64 χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου που ανήκουν στο πρόγραμμα Covax του ΠΟΥ.
Η πανδημική κρίση μεταφράζεται ως κρίση στη διάθεση φαρμάκων και φαρμακευτικών σκευασμάτων σε όλον τον κόσμο, ειδικά σε χώρες που είναι ευάλωτες οικονομικά. Εκτός των παραπάνω, οι δυτικές οικονομίες βασίζονται στο outsourcing που γίνεται στην Ινδία για μια σειρά από υπηρεσίες: από τηλεφωνικά κέντρα και υποστήριξη πελατών, μέχρι υποστήριξη ΙΤ και άλλες υπηρεσίες υψηλής εξειδίκευσης. Αυτό σημαίνει ότι μια έστω και προσωρινή κατάρρευση της ινδικής οικονομίας, λόγω του κορονοϊού, θα συμπαρασύρει και τις δυτικές οικονομίες.
Το αρνητικό παράδειγμα με τις πολλές, ανησυχητικές ομοιότητες
Η Ινδία δεν είναι μια πλούσια χώρα. Για την ακρίβεια είναι μια χώρα με τεράστιες ανισότητες που δεν μπορούμε να τις φανταστούμε στον δυτικό κόσμο. Παρόλα αυτά έχει και μεγάλη εμπειρία σε μαζικά προγράμματα ανοσοποίησης του πληθυσμού (πολυομυελίτιδα, τέτανος κ.α.) έχει και ένα σπουδαίο ιατρικό και φαρμακευτικό προσωπικό. Διαθέτει επιστημονικό προσωπικό υψηλής ειδίκευσης και εργοστάσια φαρμάκων που μπορούν να παράγουν και εμβόλια και άλλα φάρμακα αν χρειαστεί.
Η Ινδία δεν υποφέρει λόγω υποδομών ή τεχνικών λαθών. Η Ινδία δεν υποφέρει γιατί επιτράπηκε η γιορτή του Κουμπ Μελά, ίσως η μαζικότερη θρησκευτική εορτή στον πλανήτη σήμερα. Η Ινδία είναι στο μάτι του κυκλώνα γιατί δεν υπήρξε η πολιτική βούληση από τον Μόντι να ξεπεραστεί η υγειονομική κρίση και μετά να διακηρυχθεί η νίκη επί του κορονοϊού και ταυτόχρονα δεν υπήρχαν προτεραιότητες σε όλα τα πεδία που σχετίζονταν με την πανδημία. Προτιμήθηκε το κυνηγητό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης απέναντι σε όσους ασκούσαν κριτική, από την αγορά ιατρικού εξοπλισμού. Αυτή τη στιγμή, όλος ο πλανήτης στρέφεται στην Ινδία και ο δυτικός κόσμος βοηθά με ένα σχετικό σφίξιμο και συγκράτηση και ο Μόντι χάνει κάθε μέρα που περνάει σημαντικά από την υψηλή δημοφιλία που είχε τον Φεβρουάριο. Ίσως μέχρι να συνειδητοποιήσει αυτό που οι εκατοντάδες χιλιάδες Ινδοί που ψάχνουν κρεβάτια και φιάλες οξυγόνου σε νοσοκομεία έχουν καταλάβει: ότι δεν ζούμε πια σε εποχές και συστήματα που η αυτάρκεια είναι εφικτή.
Φωτογραφία: AP
