Ροή
Ως Κυπριακή Δημοκρατία ενταχθήκαμε στην ΕΕ πρωτίστως για να αντισταθμίσουμε τον χρόνο, μερικώς έστω, που λειτουργά εναντίον μας στο Κυπριακό. Με την Κυπριακή Δημοκρατία στην ΕΕ (χωρίς το Σχ. Ανάν), τα θέματα ασφάλειας και κοινοτικού κεκτημένου καθίστανται αναπόφευκτα μέρος του περιεχομένου της λύσης. Όμως, τα τελευταία δέκα χρόνια στην ΕΕ χάσαμε τον προσανατολισμό μας. Αντί για κοινοτικό κεκτημένο, προσαρμοζόμαστε στο «κεκτημένο» του ψευδοκράτος. Οι Ευρωπαϊκοί Κανονισμοί για τα κατεχόμενα παραβιάζοντα και η Κυβέρνηση τους ξεχαρβαλώνει, ανατρέποντας και την γνωμοδότηση για απαγόρευση του Γενικού Εισαγγελέα για τα καύσιμα από τα κατεχόμενα. Το δε Εμπορικό Βιομηχανικό Επιμελητήριο (ΚΕΒΕ) συζητά το Κυπριακό (!) με εκπρόσωπό του στο Ευρωκοινοβούλιο, αλλά σιωπά για τον αθέμιτο ανταγωνισμό και άλλες παρανομίες από τα κατεχόμενα που το αφορούν.
Αυτή την βδομάδα, παρουσιάστηκε το προσχέδιο της Έκθεσης του Ευρωκοινοβουλίου για την Τουρκία επί του οποίου θα υποβληθούν τροπολογίες προτού καταλήξει στην ολομέλεια. Η Έκθεση ζητά εξαρχής αναστολή των ενταξιακών της Τουρκίας και προτείνει διεύρυνση των εμπορικών σχέσεων. Στην πράξη, οι τουρκικές ενταξιακές είναι νεκρές για πάνω από δύο χρόνια. Διάφορα κράτη εντός ΕΕ και πρωτίστως το καθεστώς στην Τουρκία, επιζητούν διεύρυνση των εμπορικών σχέσεων. Δείγμα της… «αλλήθωρης» πολιτικής μας είναι το εξής. Το κυβερνών ΔΗΣΥ πανηγύριζε την περασμένη βδομάδα που ο επικεφαλής του ΕΛΚ (ανήκει ο ΔΗΣΥ) δήλωσε ότι οι ενταξιακές της Τουρκίας πρέπει να διακοπούν. Αυτή την βδομάδα, ο Υπ. Εξωτερικών δήλωσε ότι η Κυβέρνηση δεν θέλει διακοπή των τουρκικών ενταξιακών, αλλά προφανώς συνέχισή τους.
Πάντως, στην ΕΕ επιδιώκεται αλλαγή των σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας με ζητούμενο πλέον μια διευρυμένη εμπορική σχέση, που περνά μέσα από την αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης Τουρκίας-ΕΕ. Εδώ όμως η Τουρκία έχει ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις προς την ΕΕ που αφορούν την Κυπριακή Δημοκρατία και περιλαμβάνουν την ουσιαστική ευρωπαϊκή υποχρέωση της Τουρκίας να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία (επιτεύχθηκε επί Κυβέρνησης Τ. Παπαδόπουλου και την επαναλαμβάνουν όλοι έκτοτε στην Κύπρο). Για να προχωρήσει λοιπόν η Τελωνειακή Ένωση Τουρκίας-ΕΕ, όπως καίγεται το καθεστώς Ερντογάν, η Κύπρος έχει μια σοβαρή ευκαιρία. Αν χαθούμε μέσα σε αντιφατικές πολιτικές (π.χ. στις Βρυξέλλες η Κυπρ. Κυβέρνηση να στηρίζει τις ενταξιακές της Τουρκίας και στην Κύπρο να στηρίζει την διακοπή τους), αποδεικνύεται ότι ο χειρότερος εχθρός του εαυτού μας είμαστε εμείς.
Παρεμπιπτόντως, στο προσχέδιο της Έκθεσης για την Τουρκία υπάρχουν θετικά στοιχεία που εξοργίζουν την Τουρκία π.χ. αναγνώριση του δικαιώματος της Κύπρου για αξιοποίηση της Κυπριακής ΑΟΖ, το Κυπριακό τίθεται εντός αποδεκτού πλαισίου: «λύση δίκαιη, συνολική και λειτουργική, ευθυγραμμισμένη με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας/ΟΗΕ και το Ευρωπαϊκό κοινοτικό κεκτημένο». Τυχόν τροπολογίες με στήριξη της Κυπριακής Κυβέρνησης ή κομμάτων για διαφοροποίηση του πλαισίου προς το χειρότερο, όπως συνέβηκε στο παρελθόν, θα αποδείξει ξανά ότι ο χειρότερος εχθρός μας είναι ο εαυτός μας.
