Ροή
Τα τελευταία χρόνια, στην «εκκίνηση» κάθε χρηματιστηριακού έτους, ένα από τα ζητήματα που απασχολούσαν την αγορά ήταν «κατά πόσο ήρθε η ώρα των τραπεζικών μετοχών στο ταμπλό», ιδίως από την ανακεφαλαιοποίησή του 2015 και μετά.
Κάποιες φορές οι τραπεζικές μετοχές όντως ξεχώρισαν με τα κέρδη τους, όπως συνέβη το 2019 με τις αποδόσεις άνω του 100%, άλλες χρονιές όμως, τις περισσότερες, οι επενδυτές, ξένοι και εγχώριοι «έγραψαν» ζημίες, ενίοτε συντριπτικές. Το 2020 ήταν μια ιδιαίτερη χρονιά, με τον τραπεζικό δείκτη να χάνει σχεδόν 45%, αν και είναι αλήθεια ότι στο τέλος οι μετοχές του κλάδου ήταν εξ αυτών που «σήκωσαν στους ώμους τους» το Χρηματιστήριο στην πορεία του Γενικού Δείκτη από τα χαμηλό των 570 μονάδων, αρχές του περασμένου Νοεμβρίου, έως την περιοχή άνω των 800 μονάδων. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο κλαδικός δείκτης σε επίπεδο τριμήνου έφτασε να κερδίζει ποσοστά άνω του 70%, από αρχές δε Νοέμβρη και μετά έδωσε +100% στην κίνησή του από τις 240-250 προς τις 500 και άνω μονάδες.
Κατά συνέπεια, όπως αναφέρουν στελέχη της αγοράς, το ερώτημα για το αν «φέτος μπορεί να είναι η χρονιά των τραπεζικών μετοχών» επανέρχεται στην επικαιρότητα, λαμβάνοντας ως… αφετηρία το δυνατό περσινό φίνις. Βεβαίως, η καλή εικόνα στα τέλη του 2020, μετά από μια κακή υπόλοιπη σεζόν προηγουμένως, δεν είναι αρκετή για να «πείσει» από μόνη της για την ανάκαμψη. Ωστόσο, αναλυτές και χρηματιστές, δίχως να προβαίνουν σε προβλέψεις, αναφέρονται σε διεργασίες που υπό προϋποθέσεις μπορούν να φέρουν μια καλύτερη εικόνα στα χαρτιά του κλάδου. Αν και αυτό μένει να επιβεβαιωθεί.
Η επίσπευση των διαδικασιών για την απαλλαγή των τραπεζικών ομίλων από τα δανειακά ανοίγματα, σε συνδυασμό με την πιθανή έλευση του «Ηρακλή ΙΙ» και μιας bad bank, η βελτίωση των οικονομικών συνθηκών, ιδίως εάν όλα πάνε καλά με τον εμβολιασμό κατά του Covid, οι προσδοκίες για τα επιδημιολογικά δεδομένα ιδίως στο β’ εξάμηνο του έτους, οι «ανοιχτές στρόφιγγες» των Κεντρικών Τραπεζών και η «πλημμυρίδα» ρευστότητας στις τάξεις των επενδυτών, οι μπίζνες του Ταμείου Ανάκαμψης, πιθανές αναβαθμίσεις από οίκους αξιολόγησης κ.λπ. αποτελούν κάποιους από τους λόγους αισιοδοξίας των long players.
Βέβαια, μόλις μπήκαμε στη νέα χρονιά, προφανώς και πρέπει οι προσδοκίες να επαληθευθούν και να μην μείνουν ευσεβείς πόθοι, ενώ ακόμα δεν έχουν αποτυπωθεί πλήρως στους ισολογισμούς των τραπεζών οι επιπτώσεις από τα moratoria και την οικονομική καθίζηση, σε ποια νούμερα θα φτάσει η νέα γενιά NPEs κ.λπ.
Άλλωστε, αν κάτι μάθαμε από το 2020, ή μάλλον αν κάτι μας υπενθύμισε η περυσινή χρονιά, είναι ότι «ουδείς μπορεί κάνει προβλέψεις, παρά μόνο σενάρια». Κατά συνέπεια, η πορεία των μετοχών των Εθνική Τράπεζα, Alpha Bank, Eurobank, Πειραιώς, του κλαδικού δείκτη, και κατ’ επέκταση του Γενικού στον βαθμό που επηρεάζεται από τις τράπεζες «κρύβουν» διάφορες «λακκούβες και παγίδες», αλλά αποτελούν και πεδίο ενδιαφέροντος για ιδιωτικά κα θεσμικά χαρτοφυλάκια.
