Ροή
Η παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία εισέρχεται σε μία φάση μεγάλης σε ένταση και διάρκεια κρίσης, από την οποία δεν πρόκειται να βγουν αλώβητες ακόμη και γνωστές εταιρείες του χώρου. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν έγκριτοι αναλυτές της αυτοκίνησης, όπως οι ειδικοί της εταιρείας συμβούλων Roland Berger. Σύμφωνα με αυτούς, οι όμιλοι αυτοκινήτων υποτίμησαν τη δυναμική ανάπτυξης των ηλεκτρικών οχημάτων, χωρίς τη μαζική παραγωγή των οποίων, δεν θα είναι σε θέση να πληρούν τις επόμενες –και πολύ- αυστηρότερες αντιρρυπαντικές προδιαγραφές, όσον αφορά στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Ρεαλιστικές πιθανότητες επιβίωσης θα έχουν μόνον οι αυτοκινητοκατασκευαστές με πολύ υψηλούς όγκους παραγωγής και μεγάλη οικονομική δύναμη, ώστε να μπορέσουν να καλύψουν μία μεγάλη ζημιογόνο περίοδο, μέχρι να αρχίσουν να αποφέρουν κέρδη τα ηλεκτροκίνητα μοντέλα τους.
Ο Διευθύνων Σύμβουλος του γερμανικού Center of Automotive Management, Στέφαν Μπράτσελ, χωρίζει τους μεγάλους αυτοκινητιστικούς ομίλους σε τρεις ομάδες. Η πρώτη απαρτίζεται από τις εταιρείες, που δεν διαθέτουν τις οικονομικές δυνατότητες να αναπτύξουν δικές τους πλατφόρμες για τα μελλοντικά τους ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, οπότε ψάχνουν για εταιρικές συμμαχίες. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Fiat Chrysler Automobiles, η οποία έχει χτυπήσει ήδη αρκετές πόρτες με πιο πρόσφατη προσπάθεια την ένωσή της με τη Renault, που δεν πέτυχε ωστόσο.
Στη δεύτερη ομάδα ανήκουν οι όμιλοι, που ανήκουν σε μία μεσαία κατηγορία από πλευράς όγκου πωλήσεων και διαθέτουν μεν επαρκή οικονομικά μέσα, ωστόσο προβληματίζονται, αν θα μπορέσουν να επιβιώσουν μόνοι τους μακροπρόθεσμα. Σε αυτούς περιλαμβάνει ο Στέφαν Μπρέτσελ τον γαλλικό όμιλο της PSA και τους premium Γερμανούς κατασκευαστές, Daimler και BMW. Σε ομίλους τέτοιου μεγέθους δεν είναι ξεκάθαρο –σύμφωνα με τον αναλυτή- αν θα επαρκούν οι μελλοντικές πωλήσεις ηλεκτροκίνητων μοντέλων τους, για να εξελίξουν μόνοι τους τις εξαιρετικά δαπανηρές απαιτούμενες πλατφόρμες.
Το τρίτο γκρουπ απαρτίζεται από τα μεγαλύτερα ονόματα στον χώρο της αυτοκίνησης, δηλαδή τους ομίλους Volkswagen και Toyota, αλλά και τη συμμαχία Renault/Nissan μαζί με τη Mitsubishi. Εδώ έχουμε πολύ υψηλό όγκο πωλήσεων και ένα υγιές οικονομικό υπόβαθρο, οπότε υπάρχει η δυνατότητα αυτόνομης ανάπτυξης, αν και ούτε αυτοί οι γίγαντες θα αποφύγουν συνεργασίες με εταιρείες εκτός του χώρου, όταν περάσουμε πλέον δυνατά στη φάση εξέλιξης ρομποτικών οχημάτων.
Μία ιδιαίτερη περίπτωση αποτελεί η Tesla. H καλιφορνέζικη μάρκα παράγει αποκλειστικά ηλεκτροκίνητα μοντέλα, εμφανίζει όμως μεγάλες ζημιές και σχεδιάζει να μεταλλαχθεί μακροπρόθεσμα σε έναν πάροχο αυτοματοποιημένης κινητικότητας σε συνδυασμό με ένα μεγάλο πακέτο σχετικών υπηρεσιών. Πρόκειται για ένα τολμηρό επιχειρηματικό εγχείρημα, το οποίο θα δικαιώσει την υψηλή χρηματιστηριακή αξία της Tesla, αν πετύχει. Αλλιώς, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο και για την Tesla, να επιβιώσει στο μέλλον.
