Ροή
Η καταστροφή της βιοποικιλότητας του πλανήτη από την αποψίλωση των δασών έως τη ρύπανση εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας, δεν προκαλεί ανησυχία στους λάτρεις της άγριας ζωής. Ενέχει και τεράστιους οικονομικούς κινδύνους. Αυτή η συνειδητοποίηση τείνει να φέρει τη βιοποικιλότητα στο επίκεντρο της προσοχής των επενδυτών κατά τον ίδιο τρόπο που είχε συμβεί με την κλιματική αλλαγή και την κοινωνική υπευθυνότητα. Το θέμα αφορά τις βιώσιμες επενδύσεις και όπως εκτιμά ένας διαχειριστής κεφαλαίων το στοίχημα είναι να καταφέρει να «ενσωματωθεί το φυσικό κεφάλαιο ως κατηγορία περιουσιακών στοιχείων».
Η καταστροφή της ισορροπίας της φύσης κρύβει πολλούς ύπουλους κινδύνους για τις κοινωνίες και τις οικονομίες. Περισσότερο από το 50% του συνολικού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος στον κόσμο ή 44 τρισεκατομμύρια δολάρια, περιλαμβάνει δραστηριότητες που εξαρτώνται σε μέτριο ή σε μεγάλο βαθμό από τη φύση, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. Περίπου το 50% των φαρμάκων αναπτύσσονται από φυσικά προϊόντα, με περίπου 50.000 έως 70.000 είδη φυτών να συλλέγονται για την Παρασκευή τους, ενώ η παραγωγή τροφίμων εξαρτάται από την ποιότητα των εδαφών. Όλα αυτά πλήττονται όταν μειώνεται η βιοποικιλότητα.
Η μείωση της βιοποικιλότητας πρωτίστως αποτελεί κίνδυνο για διαχείριση. Ενώ η κατάρρευση των ιχθυαποθεμάτων ή ο ταχέως μειούμενος πληθυσμός των μελισσών μπορεί να αποτελεί μια «ουτοπική ανησυχία» για π.χ. τους επενδυτές στη Νέα Υόρκη ή το Λονδίνο, οι χρηματοδοτικές εταιρείες είναι τελικά εκτεθειμένες στη φθίνουσα βιοποικιλότητα. Η καταστροφή του φυσικού κόσμου θα μπορούσε να οδηγήσει σε αθετήσεις υποχρεώσεων, χαμηλότερες αποδόσεις και αύξηση των ασφαλιστικών υποχρεώσεων λόγω περιβαλλοντικών καταστροφών, σύμφωνα με το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών. Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) εκτιμά ότι οι επιχειρήσεις, οι τράπεζες και οι επενδυτές ενδέχεται επίσης να αντιμετωπίσουν ασφαλιστικούς κινδύνους, υψηλότερο κόστος κεφαλαίων ή δανειοδοτικές απαιτήσεις και απώλεια επενδυτικών ευκαιριών.
Το πλήρες οικονομικό κόστος της απώλειας της βιοποικιλότητας είναι άγνωστο και δύσκολο να υπολογιστεί. Σε μια από τις πρώτες μελέτες του είδους της, η De Nederlandsche Bank NV, η ολλανδική κεντρική τράπεζα, δήλωσε τον Ιούνιο ότι τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της χώρας κατείχαν επενδύσεις ύψους 510 δισεκατομμυρίων ευρώ (604 δισεκατομμύρια δολάρια) οι οποίες εξαρτώνταν σε μεγάλο ή πολύ μεγάλο βαθμό από μία ή περισσότερες «υπηρεσίες οικοσυστήματος », ένας όρος που αναφέρεται στα οφέλη που παρέχει η φύση στην κοινωνία και την οικονομία, όπως τα τρόφιμα και το νερό. Η απώλεια αυτών των υπηρεσιών «θα οδηγούσε σε σημαντική διακοπή των επιχειρηματικών διαδικασιών και οικονομικές απώλειες», δήλωσε η DNB.
Ωστόσο, μέχρι στιγμής, οι επενδυτές έχουν κάνει πολύ λίγα πράγματα για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.
Ενώ η επίγνωση της χρηματοοικονομικής βιομηχανίας σχετικά με τους κινδύνους που δημιουργεί η κλιματική αλλαγή έχει αυξηθεί δραματικά τα τελευταία πέντε χρόνια, η WWF δήλωσε νωρίτερα φέτος ότι οι χρηματοοικονομικοί κίνδυνοι που σχετίζονται με τη βιοποικιλότητα έχουν «αγνοηθεί εντελώς», ενώ οι Αρχές για Υπεύθυνες Επενδύσεις (PRI), ο μεγαλύτερος βιομηχανικός οργανισμός στον κόσμο για βιώσιμες επενδύσεις, δήλωσε ότι οι επενδυτές έχουν «περιορισμένη ευαισθητοποίηση» για το θέμα και λίγες δεσμεύσεις ή πολιτικές για την αντιμετώπισή του.
