Ροή
Τα μεγαλύτερα ορυχεία και εργοστάσια χάλυβα στον κόσμο δέχθηκαν τόσο σφοδρό πλήγμα, κατά τη διάρκεια της βουτιάς των εμπορευμάτων (commodities) τους περασμένους μήνες, που μερικά αναγκάστηκαν να βάλουν «λουκέτο», υπό το βάρος των υπέρογκων χρεών που δημιουργήθηκαν.
Την ίδια στιγμή όμως υπάρχει τουλάχιστον ένα μέταλλο, το οποίο έχει κατορθώσει να συγκεντρώσει μεγάλο ενδιαφέρον.
Πρόκειται για το μέταλλο με το ελληνικό όνομα, το Niobium (Νιόβιο), το οποίο πήρε το όνομά του από τη Νιόβη, βασίλισσα της Θήβας και γνωστή για τον ανείπωτο πόνο της όταν θρήνησε το ένα μετά το άλλο τα 14 παιδιά της, λόγω της οργής των Θεών του Ολύμπου.
Το Νιόβιο χρησιμοποιείται για να παραχθεί ισχυρότερο και ελαφρύτερο ατσάλι, με στόχο την κατασκευή βιομηχανικών σωλήνων και εξαρτημάτων αεροσκαφών. Η εξόρυξή του πραγματοποιείται μόνο σε τρία συγκεκριμένα μέρη στον πλανήτη (σε Βραζιλία και Καναδά), ενώ η τιμή για κάθε κιλό που παράγεται είναι επτά φορές υψηλότερη από εκείνη του χαλκού.
Ήδη η China Molybdenum κατόρθωσε, μόλις τον περασμένο μήνα, να εξοβελίσει τουλάχιστον 15 εταιρείες οι οποίες βρέθηκαν στην κούρσα απόκτησης της μονάδας παραγωγής Νιοβίου της Anglo American στη Βραζιλία. Τελικά ως άλλη «πολύφερνη νύφη» η μονάδα περνά στην China Molybdenum, έναντι τιμήματος 1,5 δισ. δολαρίων. Πρόκειται για τίμημα κατά 50% υψηλότερο έναντι των εκτιμήσεων των αναλυτών. Στον αγώνα «φρενίτιδας» που ξέσπασε για την απόκτηση της μονάδας παραγωγής Νιοβίου της Anglo American στη Βραζιλία συμμετείχαν ορισμένοι από τους μεγαλύτερους «παίκτες» της αγοράς των commodities, όπως οι Vale, Apollo Global Management και X2 Resources.
Πρόκειται για μια αγορά, η αξία της οποίας δεν αποκλείεται να ανέρχεται σε 4 δισ. δολάρια, ακόμη κι αν το Νιόβιο είναι ένα ήπιο, αργυροειδές μέταλλο, το οποίο δεν γνωρίζουν καλά καλά ούτε οι πιο ειδικοί της αγοράς. «Δεν ήξερα ακριβώς τι ήταν το Νιόβιο, ακόμη κι αν ασχολούμαι με τα μεταλλεύματα για περισσότερο από 20 χρόνια. Ξαφνικά αυτή η ευκαιρία βρέθηκε… πάνω στο γραφείο μου», σχολιάζει ο Craig Burton, πρόεδρος της Cradle Resources, η οποία επιχειρεί να δώσει «πνοή» στο project παραγωγής Νιοβίου, ύψους 200 εκατ. δολαρίων, στην Τανζανία.
Το Νιόβιο είναι πολύ δύσκολο, τόσο σε ό,τι αφορά την ανεύρεσή του, όσο και σε όρους αποτίμησής του. Ποσοστό άνω του 80% της παραγωγής του, σε διεθνές επίπεδο, προέρχεται από μια και μόνο εταιρεία, τη Cia. Brasileira de Metalurgia & Mineracao στη Βραζιλία.
Το μέταλλο αποτιμάται, κατά μέσο όρο στα 40 δολάρια ανά κιλό (στοιχεία 2015), σύμφωνα με την Cradle Resources, η έδρα της οποίας βρίσκεται στο Περθ της Αυστραλίας. Να σημειωθεί εδώ πως αντίστοιχη ποσότητα χαλκού – στο Χρηματιστήριο Μετάλλων του Λονδίνου – διαπραγματεύεται πέριξ των 5,49 δολαρίων. Την ίδια στιγμή, η παγκόσμια ζήτηση για Νιόβιο ανέρχεται πέριξ των 90.000 – 100.000 μετρικών τόνων ετησίως.
Πέραν της China Molybdenum, αυξημένο ενδιαφέρον για τις ευκαιρίες που προσφέρει το «άγνωστο» μέταλλο έχουν εκφράζει και οι Mosaic, South32 και Eurochem Group.
Εκείνο που κάνει στην πραγματικότητα τόσο ελκυστικό το Νιόβιο είναι το ότι μπορεί να παραχθεί σε ελάχιστα μέρη στον πλανήτη και σε ακόμη πιο λίγα ορυχεία. «Το Νιόβιο αποτελεί μια μοναδική επιχειρηματική ευκαιρία», σχολιάζει ο Kalidas Madhavpeddi, κορυφαίο στέλεχος της China Molybdenum.
