Αναζωπύρωση καταγράφουν τα κρούσματα του ιού Τσικουνγκούνια (Chikungunya) στα νησιά -θέρετρα του Ινδικού ωκεανού όπως είναι το νησί Μαγιότ, ένα υπερπόντιο διαμέρισμα της Γαλλίας, κοντά στα νησιά Κομόρες και ο Μαυρίκιος, το γνωστό νησιωτικό κράτος στα Ανατολικά της Μαδαγασκάρης και της Αφρικής. Επίσης καταγράφηκαν αυξημένες συρροές κρουσμάτων στη γαλλική Ρευνιόν, ένα ηφαιστειογενές νησί του Ινδικού ωκεανού, που φιλοξενεί ένα από τα πιο ενεργά ηφαίστεια στον κόσμο, με την ονομασία Piton de Fournaise.
Οι εξάρσεις στα νησιά αυτά επεκτάθηκαν δίνοντας κρούσματα σε χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Μέσα στον περασμένο Ιούλιο σε επαρχίες της Κίνας καταγράφηκαν περισσότερα από 7.000 κρούσματα, γεγονός που μαζί με τις επιδημικές εξάρσεις στα νησιά – θέρετρα του ινδικού ωκεανού προκάλεσαν ανησυχία στις παγκόσμιες υγειονομικές αρχές.
Επαναλαμβάνεται ένα σενάριο που είχε εμφανιστεί προ 20ετίας
Κάτι ανάλογο της σημερινής κατάστασης είχε συμβεί προ 20ετίας, όταν ξεκίνησαν συρροές κρουσμάτων στα νησιά του Ινδικού ωκεανού που αποτελούν γνωστά και δημοφιλή θέρετρα, ενώ με την περαιτέρω διασπορά που καταγράφηκε επηρεάστηκαν 500.000 άνθρωποι.
Παράλληλα ο ιός Τσικουνγκούνια εξακολουθεί να ενδημεί σε περιοχές της βόρειας και της Νότιας Αμερικής μαζί με τα εξαρτώμενα εδάφη τους, όπου μέσα στο 2025 καταγράφηκαν ήδη 200.000 κρούσματα.
«Διαβιβαστής» της νόσου το κουνούπι - τίγρης
Η νόσος Τσικουνγκούνια ανήκει στα λοιμώδη νοσήματα που μεταδίδονται μέσω διαβιβαστή - εν προκειμένω κουνουπιών-προκαλώντας πυρετό και έντονη αρθραλγία.
Ο ομώνυμος ιός μέσω τσιμπήματος του κουνουπιού Aedes aegypti και Aedes albopictus ( το γνωστό μας κουνούπι -τίγρης) το οποίο σε αντίθεση με άλλα κουνούπια τσιμπάει κυρίως κατά τη διάρκεια της ημέρας και όχι της νύχτας.
Ο ιός Τσικουνγκούνια έχει ανιχνευθεί και μεταδοθεί σε 119 κράτη διεθνώς και πρόσφατες έρευνες εκτιμούν ότι περίπου 5,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε περιοχές με κλιματολογικές συνθήκες που ευνοούν την αύξηση του πληθυσμού των κουνουπιών που μεταφέρουν τον ιό Τσικουνγκούνια, τον ιό του Δάγκειου πυρετού και τον ιό Ζίκα.
Με την κλιματική αλλαγή η μετανάστευση αυτών των κουνουπιών σε νέα παρθένα εδάφη όπου οι νόσοι αυτές δεν ήταν ενδημικές, οπότε και οι τοπικοί πληθυσμοί δεν είχαν ανοσία, οι «εξωτικοί» αυτοί ιοί μπορούν να προκαλέσουν γρήγορα μεγάλες εξάρσεις, να πλήξουν το 75% του τοπικού πληθυσμού και να ασκήσουν -με την αύξηση των κρουσμάτων- μεγάλη πίεση στα συστήματα υγείας.
Συμπτώματα και μακριά διάρκεια νόσου
Ο ιός Τσικουνγκούνια προκαλεί συμπτώματα που εμφανίζονται τρεις έως επτά ημέρες μετά την μόλυνση και περιλαμβάνουν πυρετό, έντονη αρθραλγία (δηλαδή πόνο στις αρθρώσεις), πρήξιμο στις αρθρώσεις πονοκέφαλο, εξανθήματα και μυϊκούς πόνους, με τα συμπτώματα συνήθως να υποχωρούν γρήγορα αλλά σε κάποιες περιπτώσεις να διαρκούν μήνες ή και χρόνια. Ειδική θεραπεία δεν υπάρχει και γίνεται συμπτωματική αντιμετώπιση, με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να εστιάζει στη σημασία της πρόληψης και κυρίως στην καταπολέμηση των στάσιμων υδάτων και την απομάκρυνση των πολιτών από τα στάσιμα ύδατα καθώς και τη χρήση αντικουνουπικών και σιτών.
Περισσότερο κινδυνεύουν όπως πάντα ισχύει για τα λοιμώδη νοσήματα τα βρέφη, οι ηλικιωμένοι καθώς και τα άτομα με υποκείμενες παθήσεις.
