Ροή
Οι πρόσφατες επιχειρηματικές κινήσεις που αφορούν στην πρόθεση αγοράς του 9% των μετοχών της Alpha Bank από την ιταλική UniCredit, όπως και άλλες που θα ακολουθήσουν, είχαν αρχίσει να «ωριμάζουν» μετά το πρώτο σκίρτημα βεβαιότητας για την επικείμενη αναβάθμιση του ελληνικού χρέους από την Scope αλλά και την DBRS.
Οι πρώτες αυτές κινήσεις ίσως αποδειχθούν και οι πλέον αποδοτικές για τους πρώτους που μπήκαν στην λίστα αγορών από το ΤΧΣ. Ένα είναι απολύτως βέβαιο, ανεξάρτητα από το πώς θα εξελιχθεί το deal μεταξύ του ΤΧΣ και της Unicredit για το 9% της Alpha Bank, θα ακολουθήσουν και άλλα που δεν θα αφορούν μόνο «ξένους» αγοραστές...
- ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η αναβάθμιση που «ήρθε» και το «μετά» που ακολουθεί...
Το γεγονός ότι οι πρώτες κινήσεις έρχονται από το «εξωτερικό» θέτει ένα ερώτημα, που αφορά στο αν οι εγχώριοι επίδοξοι αγοραστές δεν αξιολογούν σωστά την μεγάλη αλλαγή που έχει συμβεί, ή αν οι στοχεύσεις αφορούν άλλα «πακέτα» του ΤΧΣ. Ή ακόμα περισσότερο, αν το σχετικό σενάριο εξ αρχής προβλέπει την «διεθνοποίηση» των εγχώριων τραπεζών...
Ο λόγος αυτής της απότομης στροφής έχει να κάνει με το γεγονός ότι άλλαξε «κατηγορία» το βασικό εργαλείο χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών: τα χαρτοφυλάκια κρατικών ομολόγων στην investment grade κατηγορία αποτελούν πλέον ελεύθερη εγγύηση πρόσβασης στην χρηματοδότηση από την ΕΚΤ. Με άλλα λόγια, οι ελληνικές τράπεζες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε ΟΛΑ τα εργαλεία χρηματοδότησης από την ΕΚΤ με εγγύηση τα χαρτοφυλάκια των investment grade κρατικών ομολόγων, όπως κάθε άλλη τράπεζα στην Ευρωζώνη.
- ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Έχει άλλα περιθώρια η «αναβάθμιση»;
Και μάλιστα, χωρίς το ακραία ζημιογόνο υπερβολικό «κούρεμα» στις αξίες αυτές, που υπήρχε μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία αναβάθμισης. Και για να είναι περισσότερο σαφές, με βάση τις αποδόσεις και τα spreads των ελληνικών ομολόγων, οι ελληνικές τράπεζες μπορούν να έχουν πρόσβαση στα κεφάλαια της ΕΚΤ με χαμηλότερο κόστος εγγυήσεων τουλάχιστον σε ορισμένες κατηγορίες ομολόγων από τις ιταλικές τράπεζες.
Στην υπόθεση, μάλιστα, του deal του ΤΧΣ με την Unicredit θα είναι ενδιαφέρον να υπάρξει ενημέρωση για τον τρόπο και το κόστος του προγράμματος χρηματοδότησης της εξαγοράς, από την ιταλική Unicredit. Επιπλέον, από το οδυνηρό μέχρι πρόσφατα κεφάλαιο των Npls και Npes, η βελτίωση των αξιών στις εγχώριες τράπεζες είναι διπλής προέλευσης μετά την ολοκλήρωση της επιχείρησης Ηρακλής Ι και ΙΙ (και ΙΙΙ).
Από την μία, οι εγγυήσεις του δημοσίου που αγοράζουν οι τράπεζες για τις τιτλοποιήσεις, όντας πλέον απαλλαγμένες από το «κούρεμα» του non investment grade αφαιρούν «βάρη», και από την άλλη, το περιουσιακό χαρτοφυλάκιο των τραπεζών αυξάνεται σε αξία (κρατικά ομόλογα), μειώνοντας έτσι τις ανάγκες εγγυήσεων. Με άλλα λόγια, η έξοδος του ελληνικού δημοσίου από τις εγχώριες τράπεζες μετά την αναβάθμιση γίνεται με όρους υψηλής πραγματικής αναβάθμισης των αξιών του μετοχολογίου του στις συστημικές τράπεζες.
Και αυτό, η αξιολόγηση δηλαδή της δυναμικής της αξίας του, χρειάζεται προσοχή καθώς είναι μία εφάπαξ ευκαιρία σημαντικών εσόδων για το δημόσιο, προκειμένου να υποβοηθήσει την διαδικασία απομείωσης σε απόλυτους αριθμούς του δημόσιου χρέους. Μια διαδικασία που με την σειρά της θα δώσει ακόμα μεγαλύτερα περιθώρια στην αναβάθμισή του
