Ροή
Αναπόσπαστο κομμάτι της στρατηγικής των επιχειρήσεων αποτελεί πλέον η υλοποίηση προγραμμάτων Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και πλέον μικροί και μεγάλοι οργανισμοί διακηρύσσουν πως ακολουθούν στρατηγική βιώσιμης ανάπτυξης με δράσεις που μειώνουν τους ρύπους και εξασφαλίζουν πόρους για τις επόμενες γενιές. Η συνήθης και ίσως και πιο αποτελεσματική πρακτική είναι η χρήση «πράσινων» καυσίμων όπως είναι το φυσικό αέριο.
Το 1960 οι εταιρίες άρχισαν να συνειδητοποιούν πως εκτός από τον αντικειμενικό τους σκοπό το κέρδος και από τις νομικές του υποχρεώσεις έχουν και ευθύνη προς το περιβάλλον από το οποίο αντλούν τους πόρους τους (ΜMcGuire, 1963).
Tα 3 βασικότερα θεωρητικά μοντέλα ως προς τις διαστάσεις της (ΕΚΕ), είναι:
-η πυραμίδα του Carroll, η οποία εξετάζει τέσσερις άξονες: τις οικονομικές, τις νομικές , τις ηθικές και τις φιλανθρωπικές που η κοινωνία προσδοκεί από τις επιχειρήσεις
- το μοντέλο Διατηρήσιμης Ανάπτυξης του Van Marrwiijk, που βασίζεται στην–οικονομική – κοινωνική – περιβαλλοντική διάσταση (Triple – Bottom – Line)
-η προσέγγιση των Brown & Dacin, που προτείνουν δύο τύπους εταιριών που μπορούν να αντιληφθούν οι καταναλωτές. Η πρώτη είναι οι Εταιρικές Οργανώσεις (corporate associations) που έχουν να κάνουν με την παραγωγή και την τεχνογνωσία και η δεύτερη οι ΕΚΕ Οργανώσεις (CRS associations) των οποίων οι δράσεις σχετίζονται με τις κοινωνικές υποχρεώσεις και όχι με τις οικονομικές.
Σύμφωνα με τον κ. Αντώνη Γκορτζή, Πρόεδρο του Ελληνικού Δικτυού Επιχειρηματικής Ηθικής (EBEN) «η Επιχειρηματική Ηθική και Εταιρική Κοινωνική Υπευθυνότητα σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί ένα πρόσθετο «εργαλείο» στην στρατηγική της μικρομεσαίας επιχείρησης. Αντίθετα, εισχωρεί συνολικά στον τρόπο διαχείρισης τέτοιων εταιρειών, απορρίπτοντας την αρνητική προσέγγιση του απλού κόστους, που μοναδικό σκοπό έχει, την προώθηση των δημοσίων σχέσεων.
Ολόκληρος ο τομέας αυτός, προσφέρεται στις επιχειρήσεις ως μια τεράστια πλατφόρμα πάνω στην οποία μπορούν να οικοδομήσουν είτε να επαυξήσουν το γόητρο και την επιτυχία τους, όπου κίνητρο για τους ιδιοκτήτες και διευθυντές ΜΜΕ είναι περισσότερο οι προσωπικές αξίες παρά τα προσδοκώμενα επιχειρηματικά οφέλη, ιδίως όταν η εμπλοκή αφορά ενέργειες υπέρ της κοινωνίας και του περιβάλλοντος.
Η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη (80%) αναμένει, οι επιχειρήσεις και κυβερνήσεις, να συνεργασθούν για την αντιμετώπιση των κοινωνικών θεμάτων.
Κατά συνέπεια, η αλληλεπίδραση μεταξύ της ΕΗ της ΕΚΕ και των ΜΜΕ της χώρα μας είναι ένα σημαντικό ζήτημα, όχι μόνο για τις επιχειρήσεις αυτές και εκείνους που υποστηρίζουν την ανάπτυξή τους, αλλά και για όλους που προσπαθούν να οδηγήσουν την χώρα εμπρός».
