Σχεδόν ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι θα επηρεαστούν από έλλειψη νερού έως το 2100 σύμφωνα με τους ερευνητές του Northeastern,μια εκτίμηση η οποία αναθεωρεί ανοδικά τις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης και έρχεται να αναιρέσει όλες τις προηγούμενες.
Σε μια ανάλυση των καλύτερων διαθέσιμων μοντέλων συστημάτων της Γης, ερευνητές του Northeastern διαπίστωσαν ότι μέχρι τις αρχές του επόμενου αιώνα, 850 εκατομμύρια άνθρωποι θα αισθανθούν τις επιπτώσεις της μείωσης της απορροής από τα μεγάλα ποτάμια του κόσμου.
Αυτός ο αριθμός είναι τριπλάσιος από τον αριθμό που εκτιμήθηκε από προηγούμενη ανάλυση μοντέλων συστημάτων της Γης, λέει ο Puja Das, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο AI για το Κλίμα και τη Βιωσιμότητα στο Ινστιτούτο Βιωματικής Τεχνητής Νοημοσύνης στο Πανεπιστήμιο Northeastern.
Αυτό που διαπιστώθηκε είναι ότι μερικά από τα μοντέλα φαίνεται να προβάλλουν τις χειρότερες συνθήκες όσον αφορά στον αντίκτυπο της λειψυδρίας, όπως αναφέρει ο καθηγητής του Northeastern Auroop Ganguly, ο οποίος ήταν ένας από τους συγγραφείς της εργασίας που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό npj Climate and Atmospheric Science.
- Η λειψυδρία καραδοκεί στα ελληνικά νησιά - Τα μέτρα που σχεδιάζει η κυβέρνηση
- Λειψυδρία: Eκτός της ποσότητας υπάρχει πρόβλημα και με την ποιότητα του νερού
Οι εκτιμήσεις για τον πληθυσμό είναι σημαντικές επειδή δίνουν στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής μια ιδέα για το τι να περιμένουν όσον αφορά στη διαθεσιμότητα τροφίμων, νερού και ενέργειας, καθώς η απορροή των ποταμών αναπληρώνει τα αποθέματα νερού, εμπλουτίζει το γεωργικό έδαφος και παράγει υδροηλεκτρική ενέργεια, λέει ο Das.
Τα μοντέλα συστημάτων της Γης είναι σύνθετες προσομοιώσεις υπολογιστών των διεργασιών της Γης, όπως η ατμόσφαιρα, οι ωκεανοί και η ανθρώπινη δραστηριότητα.
Η έρευνα δείχνει ότι τα πέντε πιο επιδέξια μοντέλα προβλέπουν ότι το 40% των 30 μεγάλων ποταμών του κόσμου θα παρουσιάσουν μειωμένη απορροή έως το 2100, επηρεάζοντας έναν πληθυσμό 100 φορές μεγαλύτερο από την πόλη της Νέας Υόρκης, σε αντίθεση με προηγούμενες εκτιμήσεις των 260 εκατομμυρίων.
«Επιλέξαμε τις 30 μεγαλύτερες λεκάνες απορροής ποταμών σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των ποταμών Αμαζονίου, Κονγκό, Γάγγη, Βραχμαπούτρα και Νείλου», σημειώνει η έρευνα. «Προσπαθούσαμε να δούμε πώς η απορροή σε αυτές τις λεκάνες απορροής ή η διαθεσιμότητα νερού σε αυτές τις λεκάνες απορροής, παρουσιάζεται στα κλιματικά μοντέλα», προσθέτουν οι ερευνητές.
«Γνωρίζουμε ότι τα κλιματικά μοντέλα χρησιμοποιούν διαφορετικές εξισώσεις και παραμετροποιήσεις για να εκτιμήσουν αυτές τις μεταβλητές. Προσπαθούμε να δούμε πόσο καλά είναι», λέει.
Οι ερευνητές συνέκριναν δύο γενιές Έργων Σύγκρισης Διασυνδεδεμένων Μοντελοποιημένων Υδάτων, το CMIP5 και το πιο πρόσφατο CMIP6, για να δουν πώς απέδωσαν σε σχέση με τις ιστορικές προβλέψεις της ετήσιας απορροής από το 1960 έως το 2005.
Το τελευταίο σύστημα μοντελοποίησης, το CMIP6, ήταν πιο επιδέξιο και ακριβές, λέει η Das. Εφαρμόζοντάς το στο μέλλον, «διαπιστώσαμε ότι τα πιο επιδέξια μοντέλα βρίσκουν ένα χειρότερο μελλοντικό σενάριο όσον αφορά τη διαθεσιμότητα νερού».
Επιπλέον, ο Das λέει ότι τα όρια αβεβαιότητας που βασίζονται σε μοντέλα μπορεί στην πραγματικότητα να αυξηθούν σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και καθώς βελτιώνεται η κατανόηση και η απόδοση της προβολής.
Η μελέτη έλεγξε επίσης τα μοντέλα σε πέντε διαφορετικά σενάρια εκπομπών άνθρακα. «Διαπιστώσαμε ότι σε έναν πιο πράσινο κόσμο, η διαθεσιμότητα νερού θα είναι υψηλότερη και λιγότεροι άνθρωποι θα επηρεαστούν λόγω της μείωσης της διαθεσιμότητας νερού», λέει η Das.
Με χαμηλότερες εκπομπές άνθρακα, διαπιστώθηκε ότι 500 εκατομμύρια άνθρωποι θα επηρεαστούν (αντί για 900 εκατομμύρια ανθρώπους), αλλά η διαθεσιμότητα νερού θα μειωθεί σε ορισμένα μέρη του κόσμου.
