Με μικρότερο επιτόκιο δανείζουν οι αγορές την Ελλάδα απ' ό,τι τη Γαλλία μετά και την νέα πολιτική κρίση που έχει ξεσπάσει στο Παρίσι με την παραίτηση της κυβέρνησης του Σεμπαστιάν Λεκορνί. Το κόστος δανεισμού για την Ελλάδα, όπως αυτό αποτυπώνεται στην απόδοση του 10ετούς ομολόγου έχει υποχωρήσει στο 3,4%, ενώ αυτό της Γαλλίας αυξήθηκε περαιτέρω σήμερα αγγίζοντας το 3,6%.
Παράλληλα το ασφάλιστρο κινδύνου, το οποίοι οι αγορές τιμολογούν το ρίσκο για το δανεισμό της Ελλάδας είναι χαμηλότερο από εκείνο της Γαλλίας, καθώς το περιθώριο των 10ετών ελληνικών ομολόγων έναντι των αντίστοιχων γερμανικών τίτλων έχει υποχωρήσει σε χαμηλότερο επίπεδο (0,70%) έναντι του αντίστοιχου των γαλλικών ομολόγων το οποίο σήμερα διευρύνθηκε στο 0,85%. Οι εξελίξεις στη Γαλλία επηρέασαν αρνητικά και την ισοτιμία του ευρώ το οποίοι υποχώρησε έναντι του δολαρίου στο 1,172.
- Διαβάστε ακόμα - Γαλλία: Προς νέο υψηλό η απόδοση του 10ετούς ομολόγου
Στις θετικές επιδόσεις των ελληνικών ομολόγων στην δευτερογενή αγορά συνέβαλαν οι φιλόδοξοι στόχοι του Προσχεδίου Προϋπολογισμού για το 2026. Υπενθυμίζεται ότι προβλέπεται επιτάχυνση του ρυθμού ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας στο 2,4% από 2,2% φέτος. Το πρωτογενές αποτέλεσμα του κρατικού προϋπολογισμού αναμένεται να διαμορφωθεί σε 3,6% του ΑΕΠ για το 2025 και σε 2,8% το 2026, ενώ το συνολικό αποτέλεσμα της Γενικής Κυβέρνησης σε 0,6% το 2025 και σε -0,1% το 2026. Σε αυτό το πλαίσιο, το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης ως ποσοστό του ΑΕΠ αναμένεται να παρουσιάσει για έκτο συνεχόμενο έτος τη μεγαλύτερη αποκλιμάκωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να διαμορφωθεί σε επίπεδα κάτω του 140%, με την πρόβλεψη να διαμορφώνεται σε 137,6%, που είναι το χαμηλότερο επίπεδο από το 2010.
Επίσης τα ελληνικά ομόλογα ευνοήθηκαν σήμερα από την αναβάθμιση της R&I, καθώς νωρίτερα σήμερα ο ιαπωνικός οίκος αξιολόγησης προχώρησε σε αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας για εκδόσεις σε εγχώριο και ξένο νόμισμα σε BBB, αναγνωρίζοντας τη συνεχιζόμενη ισχυρή ανάπτυξη, τη σταθερή δημοσιονομική πορεία, τη βελτίωση της βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους και την ενίσχυση της σταθερότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
