Τέσσερις από τους καλύτερους επαγγελματίες παίχτες πόκερ στον κόσμο πέρασαν σχεδόν όλον τον Ιανουάριο κλεισμένοι στο Rivers Casino στο Πίτσμπουργκ, χάνοντας. Εμφανιζόντουσαν καθημερινά πριν τις 11 το πρωί, φορώντας φόρμες και άνετα αθλητικά παπούτσια, και καθόντουσαν μπροστά σε οθόνες υπολογιστή. Ο καθένας τους έπρεπε να παίξει διαδικτυακά τουλάχιστον 1.500 χέρια Texas Hold’ Em προτού σταματήσει για να πάει για ύπνο. Αυτό συχνά σήμαινε ότι θα έπρεπε να παίζουν μέχρι και μετά τις 10 το βράδυ.
Κάθε φορά που κάποιος από τους παίχτες έκανε κάποια κίνηση, αυτή μεταφερόταν σε έναν υπολογιστή περίπου πέντε μίλια στο πανεπιστήμιο Carnegie Mellon και στη συνέχεια στον αντίπαλο τους, ένα λογισμικό με την ονομασία Libratus που «έτρεχε» στο Κέντρο Υπερυπολογιστών στο Πίτσμπουργκ. Το Libratus έπαιζε οχτώ χέρια π όκερ ταυτόχρονα, δύο ενάντια σε κάθε αντίπαλο. Ο υπολογιστής κινούταν πάρα πολύ αργά εκνευρίζοντας πολλές φορές τους αντιπάλους του.
Βέβαια το Libratus δεν χρειάστηκε ποτέ διάλλειμα αλλά αυτό δεν είναι το μόνο που το διαφοροποιεί από τους ανθρώπους. Γενικότερα οι άνθρωποι τείνουν να αργούν να παίξουν όταν διακυβεύονται περισσότερα χρήματα. Ο υπολογιστής έπαιζε πιο αργά σε μικροποσά, γιατί έπρεπε να υπολογίσει περισσότερες πιθανότητες. Επίσης το Libratus έτεινε να πραγματοποιεί ανορθόδοξα πονταρίσματα ανεβάζοντας κατά πολύ και ξαφνικά το ποσό των χρημάτων στο τραπέζι.
Μια τέτοια συμπεριφορά από έναν άνθρωπο θα ήταν εκνευριστική, απερίσκεπτη και θα αναδεικνυόταν στην τελική πάρα πολύ ακριβή. Ωστόσο το βασικό χαρακτηριστικό του Libratus είναι ότι είναι υπεράνθρωπα καλό στο πόκερ. Όταν το τουρνουά που κράτησε 20 ημέρες στο Rivers Casino τελείωσε, οι άνθρωποι είχαν «χάσει» 1,8 εκατ. δολάρια. Οι Tuomas Sandholm και Noam Brown, οι επιστήμονες που έφτιαξαν το Libratus γιόρτασαν την νίκη ως την πρώτη φορά που υπολογιστής κέρδισε κορυφαίους παίχτες του πόκερ.
Οι ειδικοί της τεχνητής νοημοσύνης πάντα χρησιμοποιούσαν παιχνίδια για να αναπτύσσουν και να δοκιμάζουν τις δημιουργίες τους. Οι υπολογιστές έχουν ξεπεράσει τους καλύτερους ανθρώπους στο σκάκι, τη ντάμα, το τάβλι και το go. Το πόκερ αποτελεί μια ξεχωριστή πρόκληση γιατί έχει τον παράγοντα της τύχης και επειδή οι παίχτες δεν γνωρίζουν τι φύλλα κρατάνε οι αντίπαλοι του. Τα λεγόμενα παιχνίδια ατελούς πληροφόρησης χρειάζονται ανθρώπινα χαρακτηριστικά –όπως την ικανότητα να παραπλανείς τους αντιπάλους σου ή να καταλαβαίνεις πότε σε παραπλανεί κάποιος– που οι υπολογιστές δεν διαθέτουν.
«Το Texas Hold’ Em είναι το παιχνίδι που βλέπει στο τουρνουά και έχει τη φήμη του να είναι περισσότερο τέχνη παρά επιστήμη», σχολιάζει ο Adam Kucharski, συγγραφέας του βιβλίου «The Perfect Bet: How Science and Math Are Taking the Luck Out of Gambling». «Υπήρχε η εντύπωση ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι θα ήταν ασφαλές από τους υπολογιστές για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα».
Η περίπτωση του Libratus δεν είναι μοναδική. Στις αρχές Ιανουαρίου, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα δημοσίευσαν μια έρευνα η οποία βασίστηκε σε έναν διαγωνισμό του δικού τους συστήματος με την ονομασία DeepStack που κέρδισε 11 επαγγελματίες παίχτες τους πόκερ.
Όμως, τόσο o Libratus όσο και ο DeepStack παίζουν μια ειδική εκδοχή του πόκερ. Οι υπολογιστές παίζουν με κάθε αντίπαλο ξεχωριστά, αντί να παίζουν ως μέρος ενός τραπεζιού με περισσότερα άτομα. Επιπλέον, ο αριθμός των μαρκών που έχει κάθε παίχτης ανανεώνεται σε κάθε χέρι, εξαλείφοντας τον περίπλοκο ψυχολογικό παράγοντα του ο παίχτης με τις περισσότερες μάρκες να τρομάζει τους αντιπάλους τους αναγκάζοντας τους να ποντάρουν πολλά για να μπουν στο παιχνίδι. Ο Eric Hollreiser, εκπρόσωπος της PokerStars, δήλωσε ότι αυτοί οι παράγοντες περιορίζουν την απειλή της τεχνητής νοημοσύνης στα πραγματικά τραπέζια πόκερ. «Παρότι σε επίπεδο χεριού το παιχνίδι που παίζουν οι υπολογιστές μοιάζει με πόκερ στην πραγματικότητα αυτό που κάνουν είναι πολύ μακριά από αυτό που γίνεται στα κανονικά τραπέζια», σημείωσε.
