Ροή
Η λήξη των δανειακών συμβάσεων και οι επερχόμενες εκλογές σε όλα τα επίπεδα, σηματοδοτούν την πύκνωση του πολιτικού διαλόγου για το ποιο κοινωνικό, οικονομικό και παραγωγικό μοντέλο θέλουμε να σχεδιάσουμε και να ακολουθήσουμε.
Η εμπειρία της τελευταίας δεκαετίας καθιστά σαφές ότι εάν δεν θέλουμε να περάσουμε σε μια εποχή άεργης ανάπτυξης και δημογραφικής συρρίκνωσης, οφείλουμε ασκήσουμε πολιτικές που θα στηρίζουν την πλήρη και σταθερή απασχόληση με έμφαση στη νέα γενιά και την αντιμετώπιση της δομικής ανεργίας, την οικογένεια ως κοινωνική δομή, την αντιμετώπιση της γενικής και κάθε μορφής ειδικής (π.χ ενεργειακής) φτώχειας, την πρόσβαση των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων σε αξιοπρεπείς υπηρεσίες και δομές υγείας και βέβαια την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού και μορφωτικού μας συστήματος.
Η επίτευξη των παραπάνω μπορεί να επέλθει με την επέκταση και βελτίωση των δομών του κοινωνικού κράτους αλλά και την ενίσχυση και διεύρυνση των αμιγώς παραγωγικών κλάδων της οικονομίας μέσω της υλοποίησης περιφερειακών και διαπεριφερειακών πολιτικών.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, χρειαζόμαστε έναν, οραματικά, ρεαλιστικό Εθνικό και Περιφερειακό Σχεδιασμό με στόχο την:
- εφαρμογή πλέγματος πολιτικών για την αντιμετώπιση της δημογραφικής συρρίκνωσης με τη στήριξη της νέας γενιάς και της οικογένειας και την παροχή φορολογικών και ασφαλιστικών κινήτρων για την ανάσχεση της εκροής επιστημονικού δυναμικού στο εξωτερικό
- αναβάθμιση της παραγωγικότητας του πρωτογενούς τομέα και της μεταποίησης με συνεργασία των παραγωγικών πόλων και τη δημιουργία περιφερειακών και διαπεριφερειακών κόμβων συνδυασμένων μεταφορών
- επανακατάρτιση, ανακατεύθυνση και ουσιαστική ενσωμάτωση των ανέργων στην παραγωγική διαδικασία
- αποτελεσματική στήριξη της Έρευνας και της Καινοτομίας και τη διασύνδεση τους με όλους τους τομείς παραγωγής μέσα από ειδικά επενδυτικά εργαλεία
- ενίσχυση της διασύνδεσης της εγχώριας παραγωγής με τη «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού
- ανάδειξη της πολιτιστικής και πολιτισμικής μας κληρονομιάς με καινοτόμο και εξωστρεφή προσέγγιση
- ψηφιοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών με στόχο την εξυπηρέτηση του πολίτη και του επιχειρηματικού κόσμου
- ολοκλήρωση των θεσμικών εργαλείων που προστατεύουν το περιβάλλον διασφαλίζοντας παράλληλα τη διαφάνεια και την αξιοπιστία της χώρας (Κτηματολόγιο, Δασικοί Χάρτες, Τοπικά Χωρικά Σχέδια κ.λπ.)
- προώθηση βιώσιμων πολιτικών διαχείρισης των αστικών απορριμμάτων, με έμφαση στη διαλογή στην πηγή και την ανακύκλωση, ενεργοποιώντας την κοινωνική συμμετοχή
- ιεράρχηση των αναπτυξιακών έργων και των έργων υποδομής, ώστε να διασφαλίζεται η ισόρροπη περιφερειακή και ενδοπεριφερειακή ανάπτυξη
- πρόταξη έργων όπως η ενεργειακή θωράκιση των νοσοκομείων με στόχο την εξοικονόμηση πόρων και την ανακατεύθυνση τους στην αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας
- αναβάθμιση της πολιτικής προστασίας δίνοντας βάρος στην πρόληψη αντιμετώπισης των φυσικών καταστροφών
- διασφάλιση του δημόσιου και κοινωφελή χαρακτήρα των φυσικών πόρων.
Όλα τα παραπάνω, ενδεχομένως, έχουν αναδειχθεί είτε θεματικά είτε γενικότερα. Προφανώς υπάρχουν πολλά περισσότερα να γίνουν. Σε κάθε περίπτωση, χρειαζόμαστε τολμηρά βήματα εμπρός. Μακριά από νεοφιλελεύθερους και λαϊκίστικους δογματισμούς και ατέρμονες συζητήσεις. Με την κοινωνία διαμορφωτή και όχι παθητικό παρατηρητή. Είναι στο χέρι μας.
