Ροή
Κανένα θέμα δεν διχάζει τόσο το πράσινο κίνημα όσο η πυρηνική ενέργεια, αναφέρει το Bloomberg. To φυσικό Αέριο; «Μεταβατικό καύσιμο» για κάποιους, «ορυκτό αέριο» για κάποιους άλλους. Αλλά ανεξάρτητα από τον όρο, όλοι συμφωνούν ότι εξακολουθεί να είναι ένα ορυκτό καύσιμο. Και τα ορυκτά καύσιμα πρέπει να φύγουν, νωρίτερα παρά αργότερα.
Η πυρηνική ενέργεια; Για κάποιους είναι χειρότερη από τα ορυκτά καύσιμα, για άλλους η μία και μοναδική αληθινή εναλλακτική. Τόσο οι υποστηρικτές, όσο και οι αντίπαλοί της παραμένουν απρόβλεπτοι.
Ο γερουσιαστής Τζο Μάντσιν, Δημοκρατικός από τη Δυτική Βιρτζίνια και γνωστός πολέμιος των κλιματικών μέτρων, θέλει να επεκτείνει την έκπτωση φόρου (ως μέρος της νομοθεσίας Build Back Better) που διατηρεί τη λειτουργία των πυρηνικών σταθμών. Είναι το είδος του μέτρου – καθώς και του μηνύματος - που είναι βέβαιο ότι θα λάβει στην καλύτερη περίπτωση χλιαρή υποστήριξη από τις περιβαλλοντικές ομάδες. Οι περισσότερες από αυτές, είτε είναι κατά της πυρηνικής ενέργειας, είτε όπως συμβαίνει τελευταία, έχουν σε μεγάλο βαθμό σιωπήσει για το συγκεκριμένο ζήτημα. Και όπως αναφέρει το bloomberg, δεν θα έπρεπε να είναι τόσο επιφυλακτικές.
Εάν η υποστήριξη από πλευράς του Μάντσιν σημαίνει ψήφιση του κλιματικού πακέτου της Build Back Better, άλλοι που υποστηρίζουν το ευρύτερο μέτρο θα πρέπει να δεχθούν τη συμφωνία. Εξίσου σημαντικό είναι ότι η ίδια η πυρηνική ενέργεια αξίζει μια δεύτερη ματιά ως τεχνολογία χαμηλών εκπομπών άνθρακα.
Η μακροχρόνια αντίθεση των περιβαλλοντολόγων στην πυρηνική ενέργεια είναι κατανοητή. Η ιστορία της πυρηνικής ενέργειας, τελικά, είναι στενά συνυφασμένη με την ιστορία του ίδιου του περιβαλλοντικού κινήματος.
Το σύγχρονο περιβαλλοντικό κίνημα τόσο στις ΗΠΑ όσο και αλλού ενηλικιώθηκε στο πλαίσιο της παγκόσμιας απειλής ενός εκτεταμένου πυρηνικού πολέμου. Όταν η Ρέιτσελ Κάρσον χρειαζόταν ένα ζωντανό παράδειγμα για να καταδείξει τους κινδύνους από την υπερβολική χρήση του DDT ως εντομοκτόνου στα αρχικά κεφάλαια του μπεστ σέλερ της «Silent Spring», που δημοσιεύτηκε το 1962, συνέκρινε τα αποτελέσματα του DDT με αυτά του στροντίου-90 και τις συνέπειες από τις πυρηνικές δοκιμές.
Πάρτε αυτήν την αντιπολεμική βάση, προσθέστε σε αυτήν μια μεγάλη δόση αντι-κορπορατισμού, μια δόση αντι-καπιταλισμού και μια-δυο πρέζες «το μικρό είναι όμορφο», και η στάση των περιβαλλοντιστών απέναντι στην πυρηνική ενέργεια γίνεται τετελεσμένο γεγονός.
Οποιοδήποτε αντίθετη άποψη θεωρήθηκε εδώ και καιρό ακριβώς αυτό: Αντίθετη στην ευρεία, περιβαλλοντική συναίνεση. Είχε προοριστεί για αυτοαποκαλούμενους «τεχνοαισιόδοξους», «οικολογικούς πραγματιστές», «οικομοντερνιστές» και άλλους που ήθελαν να ξεχωρίσουν τον εαυτό τους από μεγάλα τμήματα του πράσινου κινήματος. Σπάνιες είναι οι περιπτώσεις των περιβαλλοντολόγων, όπως ο Στιούαρτ Μπραντ, ο οποίος από σθεναρός αντίθετος στην πυρηνική ενέργεια μετατράπηκε σε ενεργό υποστηρικτή της.
Ο Μπραντ όχι μόνο υποστηρίζει την πυρηνική ενέργεια, αλλά υποστηρίζει και την έρευνα της ηλιακής γεωμηχανικής- της επιστήμης που επιχειρεί να αλλάξει την ανακλαστικότητα της Γης και να την ψύξει χωρίς να μειώσει άμεσα τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.
Η σύνδεση μεταξύ της πυρηνικής ενέργειας και της ηλιακής γεωμηχανικής εδώ διέρχεται από τον πολύ σημαντικό φόβο του «ηθικού κινδύνου» από μέρους πολλών περιβαλλοντολόγων: Το γεγονός ότι κάθε είδους επένδυση στην έρευνα και ανάπτυξη πυρηνικής ενέργειας, για παράδειγμα, θα οδηγούσε τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής στρέψουν αλλού την προσοχή τους και όχι στην απανθρακοποίηση. Εν ολίγοις, για πολλούς αν όχι για τους περισσότερους περιβαλλοντολόγους, η έρευνα της ηλιακής γεωμηχανικής και ο φόβος για την πυρηνική ενέργεια τους προκαλεί άγχος (για κατ' αρχάς απεμπόλησης των στόχων) για μείωση του άνθρακα.
Υπάρχουν, φυσικά, εύλογες ανησυχίες για τη διάδοση των πυρηνικών όπλων και την ασφάλεια των αντιδραστήρων. Οι εννέα αντιδραστήρες τύπου Τσερνομπίλ που εξακολουθούν να λειτουργούν στη Ρωσία ακόμα και σήμερα, θα έπρεπε να είχαν κλείσει εδώ και πολύ καιρό, παρά τις τροποποιήσεις που έγιναν μετά την καταστροφή του Τσερνομπίλ το 1986. Εξίσου σημαντικό, είναι το γεγονός ότι οι δυτικές ρυθμιστικές αρχές δεν θα επέτρεπαν ποτέ την κατασκευή τους.
Επίσης, οι ιαπωνικοί κανονισμοί και οι διατάξεις ασφαλείας, επί της ουσίας (και για να έχουμε ένα άλλο παράδειγμα), βοήθησαν να διασφαλιστεί ότι το ατύχημα της Φουκουσίμα του 2011 δεν οδήγησε σε απώλεια ζωών και σε «καμία αρνητική επίδραση στην υγεία των κατοίκων της Φουκουσίμα» από την έκθεση τους σε ραδιενέργεια.
Ενώ το ατύχημα στην Ιαπωνία αναζωπύρωσε τους φόβους μεταξύ των Γερμανών Πρασίνων και οδήγησε εφέτος στην αποχώρηση της χώρας από την πυρηνική ενέργεια, οκτώ χρόνια πριν την έξοδό της από τον άνθρακα, η απάντηση στη Γαλλία, τις ΗΠΑ και αλλού ήταν αρκετά διαφορετική. Ανεξάρτητα από το πού όμως, ο πραγματικός φόβος για τους περισσότερους που αντιτίθενται στην πυρηνική ενέργεια φαίνεται να είναι ότι η υποστήριξή της αποσπά την προσοχή από την ταχεία ανάπτυξη της ηλιακής και αιολικής ενέργειας.
Ορισμένοι από αυτούς τους φόβους φαίνονται δικαιολογημένοι, ιδιαίτερα όταν διακυβεύονται περιορισμένα κεφάλαια: Υποστήριξη στην πυρηνική ενέργεια με αντάλλαγμα λιγότερη υποστήριξη για ηλιακή και αιολική ενέργεια. Αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει με την υποστήριξη του γερουσιαστή Μάντσιν για φορολογικές εκπτώσεις στην πυρηνική ενέργεια ως μέρος του Build Back Better. Υποστηρίζει αυτές τις φορολογικές εκπτώσεις πέραν των υφιστάμενων (μάλλον κουτσουρεμένων) κλιματικών μέτρων που βρίσκονται τώρα στο τραπέζι.
Η υιοθέτηση των υφιστάμενων διατάξεων για το Build Back Better και η περισσότερη υποστήριξη στην πυρηνική ενέργεια, θα ήταν μια πραγματική προσθήκη στις συνολικές προσπάθειες απαλλαγής από τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Είναι καιρός οι περιβαλλοντικές ομάδες να το υποστηρίξουν και επί της διαδικασίας να ανατρέψουν το επιχείρημα του επίφοβου «ηθικού κινδύνου».
Όπως αναφέρει καταλήγοντας το Bloomberg, φανταστείτε μια μεγάλη οικολογική ομάδα που εναντιώνεται εδώ και καιρό στην πυρηνική ενέργεια να βγαίνει δημόσια και να λέει: «Ακόμα δεν μας αρέσουν τα πυρηνικά, ούτε και εσείς. Αλλά είναι τόσο αργά στο παιχνίδι για το κλίμα, που πρέπει τώρα να εξετάσουμε ακόμη και αυτήν την τεχνολογία».
