Ροή
Οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου Προέδρου της ΝΔ αλλά και οι εθνικές εκλογές της Ισπανίας ήρθαν να μας θυμίσουν για άλλη μια φορά ότι οι δημοσκοπήσεις είναι επικίνδυνο εργαλείο. Ένα καλό δημοσκοπικό αποτέλεσμα μπορεί να ανεβάσει και να συσπειρώσει ακόμη περισσότερο κόσμο γύρω από έναν υποψήφιο. Αν, όμως, ο υποψήφιος αυτός δεν καταφέρει τελικά να ανταπεξέλθει στις προσδοκίες που δημιουργούν τα γκάλοπ, τα αποτελέσματα μόνο και μόνο από την απογοήτευση όσων πίστεψαν στη δημοσκοπική επιτυχία μπορεί να είναι καταστροφικά.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ από τις οποίες υπήρξαν πολλοί κερδισμένοι αλλά ένας χαμένος. Στο γκρουπ των κερδισμένων βρίσκεται ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ο οποίος βγήκε πρώτος με σημαντική διαφορά από τους υπόλοιπους τρεις υποψηφίους. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πέρασε στο δεύτερο γύρο. Ο Άδωνις Γεωργιάδης κατέγραψε τη δύναμη του λαμβάνοντας ένα διόλου ευκαταφρόνητο 11,4%.
Από την άλλη μεριά βρίσκεται ο Απόστολος Τζιτζικώστας, ο οποίος εμφανιζόταν ως το φαβορί για τον δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών της Νέας Δημοκρατίας. Το 20,3% που έλαβε στις εσωκομματικές εκλογές αντικειμενικά δεν αποτελεί καθόλου κακό αποτέλεσμα για έναν πολιτικό που μέχρι πρόσφατα δεν είχε πρωταγωνιστήσει στην κεντρική πολιτική σκηνή. Υπό το πρίσμα της δημοσκοπικής επιτυχίας που προηγήθηκε όμως, ο κ. Τζιτζικώστας έχασε. Και έχασε γιατί δεν επιβεβαίωσε τις φουσκωμένες προσδοκίες που προκάλεσαν οι δημοσκοπήσεις που τον εμφάνιζαν δεύτερο και μάλιστα με διαφορά από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Άδωνι Γεωργιάδη. Μπροστά στο 31,3% που του έδινε η e-voice και την… πρωτιά που του έδινε η εταιρεία Metrisis πριν τις εκλογές το 20,3% φαντάζει πολύ λίγο.
Άλλο ένα παράδειγμα έρχεται από την Ισπανία και τις εθνικές εκλογές που έγιναν την ίδια ημέρα, στις 20 Δεκεμβρίου. Εκεί είχαμε δύο κόμματα που μέτρησαν για πρώτη φορά τις δυνάμεις τους. Από την μία οι Podemos που δημιουργήθηκαν εν μέσω κρίσης και τάσσονται κατά της λιτότητας και από την άλλη οι Ciudadanos ένα κεντρώο-φιλελεύθερο κόμμα που ιδρύθηκε στην Καταλονία το 2006.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις εμφάνιζαν σταθερά ως τρίτο κόμμα του Ciudadanos. Το poll of polls μια εβδομάδα πριν τις εκλογές έδινε 19,4% στους Ciudadanos και 17,3% στους Podemos. Εν τέλει οι Podemos ήρθαν τρίτοι με 20,7% και 69 έδρες και οι Ciudadanos τέταρτοι με 13,9% και 40 έδρες. Οι Ciudadanos καταγράφηκαν για πρώτη φορά στην κεντρική πολιτική σκηνή της Ισπανίας συγκεντρώνοντας ένα σημαντικό ποσοστό. Και όμως η νίκη αυτή μετριάστηκε καθώς οι προσδοκίες δεν επαληθεύτηκαν.
Παλιότερα παραδείγματα υπάρχουν άπειρα. Από την πλήρη διάψευση των δημοσκοπήσεων πριν το δημοψήφισμα του Ιουλίου στη χώρα μας για το οποίο προβλεπόταν ντέρμπι και προέκυψε άνετη επικράτηση του «όχι» έως και το δημοσκοπικό «φούσκωμα» του Ποταμιού από την πρώτη του εμφάνιση μέχρι την απότομη προσγείωση των τελευταίων εκλογών.
Οι δημοσκοπήσεις είναι ένα πολύτιμο εργαλείο, ακριβώς όπως το μαχαίρι το οποίο μπορεί να βοηθήσει πολλές φορές αν χρησιμοποιηθεί σωστά αλλά μπορεί να αποδειχθεί και επικίνδυνο αν χρησιμοποιηθεί λάθος. Σίγουρα ο σωστός τρόπος δεν είναι ούτε οι πηχυαίοι τίτλοι ούτε οι βαρύγδουπες δηλώσεις γιατί η πτώση αφού σπάσει η δημοσκοπική φούσκα είναι απότομη και επώδυνη.
