«Πόσο πρέπει να ανησυχούμε;…»

«Καλημέρα – καλημέρα, ελπίζω δηλαδή, γιατί με αυτά που διαβάζω …τρελαίνομαι».

Η Ελένη μόλις είχε εμφανισθεί στην βεράντα του κ. Ψ όπου είχαμε πει να βρεθούμε παρά τις προβλέψεις για κακό καιρό. Έτσι κι αλλιώς η συγκεκριμένη βεράντα ήταν στο μεγαλύτερο μέρος της σκεπασμένη με μία ξύλινη πέργκολα και προστατευμένη από τοίχους στις δύο πλευρές της.

Εγώ παρ’ όλα αυτά είχα επιφυλαχθεί για το αν μπορούμε να κάτσουμε έξω, αλλά τόσο ο κ. Ψ όσο και ο κ. Χ – παραδόξως – επέμειναν να κάτσουμε έξω.

«Καλώς όρισες» είπε ο κ. Χ με ένα πλατύ χαμόγελο, «αλλά γιατί τέτοια ανησυχία;».

Η Ελένη κάθισε στην συνηθισμένη θέση της σε ένα μικρό καναπεδάκι, ταχτοποίησε τα πράγματά της αλλά την ίδια στιγμή απάντησε στον κ. Χ

«Πως γιατί; Είμαι βέβαιη ότι δεν τα μαθαίνω μόνο εγώ αυτά…Διάβασα προχθές στους Financial Times ένα άρθρο που ούτε λίγο ούτε πολύ συνιστά στις κυβερνήσεις της Ευρώπης να ενημερώσουν τους πολίτες τους ότι μπαίνουμε σε περίοδο «πολεμικής οικονομίας» και θα πρέπει να προετοιμαζόμαστε για μία «ζωή» με το δελτίο ακόμα και για βασικά προϊόντα και ανάγκες της καθημερινής ζωής…

Πίστεψα ότι ήταν από κείνες τις υπερβολές των εγγλέζων και γέλασα στην αρχή, αλλά το το βράδυ η κόρη μου μου έδειξε ένα ρεπορτάζ από την Γερμανική Handelsbland και μου σηκώθηκε η τρίχα.

Δεν ξέρω γερμανικά και μου το μετέφρασε. Ούτε λίγο ούτε πολύ έχει ανοίξει συζήτηση μεταξύ των κομμάτων της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης για το αν πρέπει ο κάθε πολίτης να αποθηκεύσει βασικά τρόφιμα για 10 ημέρες, υγρά, ξηρά τροφή, κ.λ.π.

Η πρόταση με την οποία άρχισε η σχετική κουβέντα ήταν από το Υπ. Εσωτερικών, που το έχει το SPD και υποστηρίχθηκε και από τους Πράσινους… Που έχουμε φτάσει και δεν το έχουμε καταλάβει, μου λέτε;».

Ο κ. Ψ όσο μιλούσε η Ελένη είχε μείνει όρθιος και την κοιτούσε ξαφνιασμένος, προφανώς δεν είχε υπ’ όψη του τίποτα από τα λεγόμενα της Ελένης.

Εγώ θέλησα να ελαφρύνω την ατμόσφαιρα, χαριτολογώντας ότι μόνο έτσι …θα πέσει ο πληθωρισμός, αλλά κανένας δεν γέλασε.

Ο κ. Χ κούνησε το κεφάλι, κοίταξε τον κ. Ψ που είχε ξεχαστεί και παρακολουθούσε όρθιος και τον ρώτησε χαμογελώντας αν θα φέρει τίποτα να …ζεσταθούμε.

Ο κ. Ψ είχε ξαφνιαστεί και καθυστέρησε 1 – 2 δευτερόλεπτα να αντιληφθεί, ότι ο κ. Χ τον προσκαλούσε να φέρει την ρακή.

«Ναι – ναι, τα φέρνω» είπε και βιάστηκε να πάει μέσα και να γυρίσει γρήγορα με την ρακή και μια μικρή πιατέλα κίτρινα τυριά με φέτες κόκκινης πιπεριάς Φλωρίνης, για να μη χάσει την κουβέντα. Τα απόθεσε στο τραπέζι ανάμεσά μας και κάθισε με φανερό το ενδιαφέρον να ακούσει τι θα έλεγε ο κ. Χ.

«Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα έχουν σοβαρέψει πολύ γιατί πλέον κανείς δεν κρύβει τις προθέσεις του» σχολίασε ο κ. Χ.

«Τι εννοείς;» τον ρώτησα, αλλά δεν χρειαζόταν γιατί ήξερα ότι θα συνέχιζε έτσι κι αλλιώς.

«Κοίταξε «πολεμική οικονομία» εφαρμόζει μία κυβέρνηση και ένα κράτος όταν βρίσκεται σε πόλεμο. Αυτή την στιγμή τυπικά ο πόλεμος είναι στην Ουκρανία. Αλλά επισήμως δεν είναι κάτι που φαίνεται ότι μπορεί να τελειώσει.

Από την πλευρά της Ρωσίας ο στόχος είναι σαφής, αφ’ ενός δημιουργία μίας ζώνης «ουδέτερης» πριν κανείς πλησιάσει τα σύνορά της από την πλευρά της Ευρώπης και αφ’ εταίρου η σύσφιξη μιας συμμαχίας με την Κίνα, μιας χώρας που το μέγεθός της και ο ρόλος της στην διεθνή οικονομία να επιτρέπει την επιβίωση της Ρωσίας απέναντι στις κυρώσεις και στις συνέπειες τους.

Από την άλλη είναι ήδη δηλωμένη η πρόθεση του ΝΑΤΟ να τροφοδοτήσει το Κίεβο με ότι χρειάζεται και για όσο χρειάζεται για να συνεχίσει τον πόλεμο. Και το κάνει ήδη με στηλοβάτη τις ΗΠΑ και την Μ. Βρετανία, άντε και την Ε.Ε. εκ των πραγμάτων.

Την ίδια στιγμή στο Ράμσταϊν αποφασίστηκε η πύκνωση της παρουσίας των ΝΑΤΟικων δυνάμεων από βορρά μέχρι νότο με αυξανόμενη την δυναμική τροφοδοσίας της Ουκρανίας σε χρήμα και όπλα.

Πιστεύω ότι αν κρίνουμε από την υπόθεση της Συρίας όλες οι πλευρές θα δοκιμάσουν «όλα» τα όπλα τους.

Το ΝΑΤΟ ήδη προβλέπει την συνέχιση του πολέμου και όπως γνωρίζεται το δόγμα Μπρεζίνσκι (σ.σ. διαμελισμός και ανεξαρτησία τριών – τεσσάρων διαφορετικών χωρών στην Ευρασία) αυτή την στιγμή είναι η ημι-διακηρυγμένη «γραμμή» Μπάιντεν…».

«Ναι φίλε μου, αλλά η Ουκρανία δεν είναι Συρία, είναι μέσα στην Ευρώπη, είναι η δίοδος για το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο της Ρωσίας, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη εξαγωγός σιτηρών στην Ευρώπη, είναι απαραίτητη σε παρα-πολλά για την Ευρώπη…» σχολίασε ο κ. Ψ.

«Ποιος είπε όχι…, γιατί η Ρωσία δεν είναι; Και πολύ περισσότερο μάλιστα…» ανταπάντησε ο κ. Χ και συνέχισε «στην Γερμανία, τα αρμόδια υπουργεία της Κυβέρνησης Σολτς, έχουν αρχίσει και προγραμματίζουν το πως θα «βγάλουν» από την Ουκρανία την φετινή παραγωγή σταριού και έχουν υπολογίσει ότι θα χρειασθούν περίπου 20.000 δρομολόγια τρένων, αφού έχει αποκλεισθεί η θαλάσσια έξοδος, για να βγάλουν το σιτάρι.

Και μάλιστα λόγω των συνθηκών προγραμματίζουν να στείλουν πριν από τα τάνκς που αποφάσισε το κοινοβούλιό τους, μεγάλες θεριζο-αλωνιστικές μηχανές για να μπορέσει να μαζευτεί η σοδειά…».

«Διάβασα ότι και ο Υπ. Οικονομικών του Σόλτς, ο φιλελεύθερος Λίντνερ, είπε πως η Γερμανία θα υποστεί μεγάλη ζημιά αν διακοπεί η παραλαβή πετρελαίου από την Ρωσία, αλλά παρ’ όλα αυτά η Γερμανία θα προχωρήσει στην ολοκληρωτική διακοπή κάποια στιγμή μέσα στο 2022» παρατήρησε ο κ. Ψ.

Η Ελένη στο μεταξύ φαινόταν ότι είχε γίνει πολύ νευρική, στριφογύριζε το ποτηράκι της ρακής άδειο στα χέρια της χωρίς να λέει τίποτα…
«Μα πως μπορείς να είσαι τόσο ήσυχος με όλα αυτά» πετάχτηκε απευθυνόμενη στον κ. Χ, «τι θα γίνει δηλαδή, μέχρι που θα βγάλει αυτή η ιστορία;».

«Αγαπητή μου, ήσυχος δεν είμαι, απλά ψύχραιμος παραμένω όσο αυτό είναι δυνατό. Αν θέλεις την γνώμη μου όλα αυτά που λέμε εδώ τώρα, δεν είναι παρά ένα πολύ μικρό μέρος των όσων έχουν …δρομολογηθεί ήδη, αλλά εμείς τα αγνοούμε…

Οσον αφορά τα της πολεμικής οικονομίας νομίζω ότι είναι απλό και εκφράζει αν θέλεις τον βρετανικό «πραγματισμό» με αρκετά κυνικό τρόπο. Φαντάσου ένα «σώμα» σαν την παγκόσμια οικονομία, χωρίς πανδημία, ή μάλλον με μία πανδημία που αντιμετωπίζεται πλέον σαν γρίπη, ξαφνικά να πρέπει να αποχωριστεί από μεγάλα λειτουργικά του κομμάτια, τα πόδια του ή τα μάτια του ή κάτι άλλο… Πέρα από την αιμορραγία που προκαλεί η βία του «αποχωρισμού», παύει πλέον να μπορεί να λειτουργεί σαν αυτό που ήταν πριν… Αυτό που έγραψαν οι εγγλέζοι, η «πολεμική οικονομία», ή αυτό για το οποίο προετοιμάζονται οι γερμανοί, είναι αυτή η …να το πούμε έτσι, νέα κατάσταση».
«Άκουσε, μου χάλασες την διάθεση, ερχόμουνα για να με καθησυχάσεις όχι για να μου κάνεις τα νεύρα …τσατάλια» είπε με ένταση η Ελένη. «Άλλαξε θέμα… Τώρα» είπε και άπλωσε το χέρι να της γεμίσει το ποτηράκι της ρακής ο κ. Ψ που είχε μείνει όλη αυτή την ώρα να το κρατάει στα χέρια του.

Ο κ. Χ χαμογέλασε και είπε «ευχαρίστως να το κάνω, άλλωστε ότι άλλο σχετικό θα μπορούσα να σου πω, δεν θα σε ευχαριστούσε περισσότερο…

Ωραία θα σας μεταφέρω λοιπόν μία συζήτηση που είχα με ένα φίλο για τον πληθωρισμό…».

Η Ελένη γύρισε απότομα τον κοίταξε και σχεδόν του φώναξε «μα τι μου λες, πλάκα μου κάνεις; Θέλεις να με στείλεις σήμερα;…».

Το έριξα στο γέλιο προσπαθώντας να ελαφρύνω την ατμόσφαιρα για άλλη μία φορά, αλλά κανένας άλλος δεν γέλασε μαζί μου.
Μόνο ο κ. Χ μου έριξε μια ματιά με νόημα, πριν με ρωτήσει τί γίνεται επιτέλους με κείνο το «Μούχταρο», αν έχουμε κανένα νέο…