Ροή
Ένας χρόνος χρειάστηκε για να πάρει τη «βούλα» των Βρυξελλών το Σχέδιο του ΤΧΣ -που πρόσφατα βαφτίστηκε «Ηρακλής»- το οποίο αποτελεί ένα απαραίτητο βήμα για τη μείωση των κόκκινων δανείων που αγγίζουν τα 80 δισ. ευρώ.
Πηγές με γνώση των διαδικασιών διατυπώνουν στο insider.gr ότι έως τα μέσα Οκτωβρίου το σχέδιο θέτει υπό την ομπρέλα τω κρατικών εγγυήσεων τις τιτλοποιήσεις μη εξυπηρετούμενων δανείων θα εγκριθεί και επισήμως από την Επιτροπή Ανταγωνισμού της ΕΕ -αν και ήδη έχει πάρει άτυπα το «πράσινο φως». Πηγές με γνώση των διαδικασιών επιβεβαιώνουν το ύψος των εγγυήσεων που θα παρέχει το Δημόσιο για την τιτλοποίηση των κόκκινων δανείων ανέρχεται στα 9 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό προκύπτει από το 30% της τιτλοποίησης που αντιστοιχεί στους senior τίτλους, τους οποίους διακρατούν οι τράπεζες και θεωρούνται μηδενικού ρίσκου.
Σημειώνεται ότι ο «Ηρακλής» δεν είναι τίποτε άλλο από μια «αντιγραφή» του ιταλικού μοντέλου GACS, το οποίο εφαρμόστηκε με επιτυχία απαλλάσσοντας τις ιταλικές τράπεζες από το απόθεμα κόκκινων δανείων μέσω των τιτλοποιήσεων με ευνοϊκούς όρους λόγω της κρατικής εγγύησης.
Ποιο είναι το μοντέλο GACs
Μέσω του προγράμματος GACs έχουν πραγματοποιηθεί 15 συναλλαγές στην Ιταλία από τις αρχές του 2016 που τέθηκε σε εφαρμογή. Στόχος του ιταλικού μοντέλου είναι η προστασία των αγοραστών ώστε να επιτυγχάνεται υψηλότερο τίμημα πώλησης των NPLs. Το Δημόσιο εγγυάται το μεγαλύτερο μέρος της ψαλίδας ανάμεσα στις προβλέψεις και την αγοραία τιμή των NPLs, ώστε να περιοριστεί δραστικά η λογιστική ζημιά για τις τράπεζες.
Μέρος του προγράμματος είναι το «Project Fino», το οποίο οι ελληνικές αρχές θα χρησιμοποιήσουν ως «μπούσουλα». Πρόκειται για συναλλαγή ύψους 17,7 δισ. ευρώ που πραγματοποίησε η UniCredit –ένα από τα δύο μεγαλύτερα deals κόκκινων δανείων που θεωρούνται ορόσημα για τον ιταλικό –και ευρωπαϊκό- κλάδο. Στο συγκεκριμένο έργο, τα NPLs μοιράστηκαν δύο οχήματα τιτλοποιήσεων τα οποία διαχειρίζονται η Pimco και η Fortess.
Ποιες είναι οι ιδιαιτερότητες του «Ηρακλή»
Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ των δύο σχεδίων είναι ότι το ελληνικό Κράτος παρέχει μεν εγγυήσεις, πλην όμως η πιστοληπτική του ικανότητα είναι πολύ «φτωχή» και αρκετές βαθμίδες κάτω από την επενδυτική βαθμίδα (investment grade). Το παράδοξο του ελληνικού σχεδίου, λοιπόν, είναι πως ο πάροχος των εγγυήσεων είναι -τυπικά- λιγότερο φερέγγυος από τον οργανισμό που εκδίδει τους τίτλους, δηλαδή της τράπεζες. Παρ’ όλα αυτά, όμως, οι senior τίτλοι της έκδοσης (για τους οποίους παρέχονται οι κρατικές εγγυήσεις) θεωρούνται μηδενικού ρίσκου εξ ορισμού, καθώς είναι εγγυημένοι από κράτος-μέλος της Ευρωζώνης. Αυτό σημαίνει ότι η διακράτησή τους από τις τράπεζες ενισχύει σημαντικά την κεφαλαιακή τους βάση.
Επιπλέον, στην τρέχουσα μορφή του, το σχέδιο «Ηρακλής» δεν προβλέπει αναδρομική εφαρμογή, δηλαδή παροχή κρατικών εγγυήσεων σε τιτλοποιήσεις που έχουν ήδη συντελεστεί. Τέτοια παραδείγματα είναι το Pillar της Eurobank και το Orion της Alpha Bank. Τόσο οι Θεσμοί όσο και ο Επόπτης (SSM) αλλά και οι ελληνικές αρμόδιες αρχές έχουν εισηγηθεί τροποποίηση του σχεδίου προκειμένου να προβλέπει αναδρομικότητα. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, αυτό θα επιτευχθεί ούτως ώστε να ενταχθούν στο ευνοϊκό καθεστώς και οι τιτλοποιήσεις που θα έχουν ολοκληρωθεί έως την ψήφισή του.
