Όταν η Amazon έκανε το ντεμπούτο της το 1995 ήταν μια ιστοσελίδα που πουλούσε αποκλειστικά βιβλία μέσω διαδικτύου. Ο ιδρυτής της βέβαια είχε εξαρχής οραματιστεί μια εκρηκτική ανάπτυξη για την εταιρεία και την κυριαρχία της στο λιανεμπόριο.
Όπως έχει χαρακτηριστικά αναφέρει «ήξερα από την αρχή ότι η Amazon θα γίνει ένα "μαγαζί που θα πουλάει τα πάντα"». Μέχρι το όνειρο να γίνει πραγματικότητα βέβαια, η εταιρεία πέρασε από διάφορα στάδια κι έζησε ενδιαφέρουσες καταστάσεις τις οποίες περιγράφει στο βιβλίο του ο Μπραντ Στόουν. Ας δούμε μερικές από αυτές.
Το όνομα Amazon δεν ήταν αυτό το πρώτο που είχε σκεφτεί ο Τζεφ Μπέζος
Ο ιδρυτής της εταιρείας ήθελε αρχικά να δώσει στο διαδικτυακό του βιβλιοπωλείο το όνομα Cadabra. Ωστόσο ο πρώτος νομικός σύμβουλος της Amazon κατάφερε να του αλλάξει γνώμη με το επιχείρημα πως το Cadabra ακουγόταν σχεδόν όπως το Cadaver ειδικά στο τηλέφωνο. Ο Μπέζος στην συνέχεια επέλεξε το όνομα Relentless – εάν επισκεφτείτε σήμερα την διεύθυνση Relentless.com οδηγεί απευθείας στον ιστότοπο της Amazon. Αφού κι αυτό σύμφωνα με συνεργάτες του δεν ήταν κατάλληλο αποφάσισε να ονομάσει την εταιρεία Amazon κυρίως γιατί του άρεσε η ιδέα να έχει το όνομα ενός από τους μεγαλύτερους ποταμούς της Γης.
Τις πρώτες μέρες ένα καμπανάκι χτυπούσε στο γραφείο κάθε φορά που γινόταν μια πώληση
Τις πρώτες μέρες σε κάθε νέα πώληση οι υπάλληλοι χτυπούσαν ένα κουδουνάκι και όλοι συγκεντρώνονταν στο γραφείο του εκάστοτε πωλητή για να διαπιστώσουν αν ο αγοραστής ήταν κάποιος γνωστός ή φίλος. Η συνήθεια βέβαια εγκαταλείφθηκε μετά από μερικές εβδομάδες αφού οι πωλήσεις αυξήθηκαν κατακόρυφα με αποτέλεσμα το κουδουνάκι να μην σταματά να χτυπά. Ενδεικτικά μέσα στον πρώτο μήνα λειτουργίας της, η Amazon πούλησε βιβλία σε ανθρώπους από 50 πολιτείες της Αμερικής και από 45 διαφορετικές χώρες.
Η Amazon ήταν garage company και αυτό δημιουργούσε προβλήματα την οικεία του Μπέζος
Η Amazon, ως garage company, διατηρούσε τα πρώτα γραφεί α της στο γκαράζ του σπιτιού του ιδρυτή της. Οι σέρβερς της εταιρείας μάλιστα δαπανούσαν τόση ενέργεια που καίγονταν οι ασφάλειες όταν ο Μπέζος και η γυναίκα του λειτουργούσαν παράλληλα το σεσουάρ για τα μαλλιά ή έβαζαν ηλεκτρική σκούπα.
Στο καφέ Barnes & Nobles τα πρώτα meeting της εταιρείας
Τις πρώτες μέρες ο Μπέζος ή σύζυγός του και ο τρίτος υπάλληλος της εταιρείας, Σελ Κάπλαν, έκαναν τις συσκέψεις τους σε ένα καφέ της περιοχής, το Barnes & Nobles. Το 1996 ο Μπέζος συναντήθηκε με τα στελέχη της αλυσίδας του καφέ που πραγματοποιούσε τις συναντήσεις για την εταιρεία και εκεί τον ενημέρωσαν ότι παρά την εκτίμηση που του έτρεδφαν θα άνοιγαν σύντομα μια επιχείρηση που θα εξαφάνιζε την Amazon, ένα Online βιβλιοπωλείο, το οποίο ήθελαν να ονομάσουν Book Predator. Τα σχέδια φυσικά απέτυχαν.
O Μπέζος ήθελε οι υπάλληλοί του να δουλεύουν 60 ώρες την εβδομάδα το λιγότερο
Η ιδέα της ισορροπίας μεταξύ προσωπικής ζωής και εργασίας δεν απασχολούσε την εταιρεία αφού ο ιδρυτής της από την πρώτη στιγμή περίμενε οι εργαζόμενοί του να δουλεύουν τουλάχιστον 60 ώρες την εβδομάδα. Μάλιστα ένας από τους πρώτους υπαλλήλους του Μπέζος ο οποίος πηγαινοερχόταν στην δουλειά με το ποδήλατο για να εξοικονομήσει χρόνο αποφεύγοντας την κίνηση με τις ατελείωτες ώρες δουλειάς ξέχασε ότι είχε παρκάρει το αυτοκίνητό του σε σημείο που απαγορευόταν η στάθμευση κοντά στο σπίτι του. Στο διάστημα αυτό δεν είχε καν χρόνο να κοιτάξει το προσωπικό του email. Όταν εντέλει αποφάσισε να ξεκαθαρίσει τα email του διαπίστωσε ότι του είχαν έρθει αναρίθμητα πρόστιμα από την τροχαία, αλλά και ειδοποιήσεις που του έλεγαν ότι το αυτοκίνητό του, ένα μπλε station wagon, πρέπει να μετακινηθεί. Εντέλει διαπίστωσε ότι το αυτοκίνητο το είχε πάρει γερανός και το είχε πάει σε δημοτική μάντρα όπου πουλήθηκε σε δημοπρασία.
Η εταιρεία ήταν δραματικά υποστελεχωμένη τα πρώτα Χριστούγεννα
Την πρώτη εορταστική περίοδο η εταιρεία ήταν δραματικά υποστελεχωμένη. Κάθε υπάλληλος έπρεπε να αναλλάβει πολυάριθμες παραγγελίες και όσοι δεν προλάβαιναν να τις ετοιμάσουν κοιμούνταν ακόμα και στα αυτοκίνητά τους για κερδίσουν χρόνο. Την περίοδο των γιορτών οι παραγγελίες πολλαπλασιάστηκαν σε τέτοιο βαθμό που πολλοί υπάλληλοι φώναζαν στην εταιρεία οικογένεια και φίλους αφού δεν μπορούσαν να λείψουν λεπτό από το πόστο τους. Μετά από αυτό, η Amazon δεσμεύθηκε πως δεν θα αντιμετωπίσει στο μέλλον τέτοια έλλειψη προσωπικού κατά την περίοδο διακοπών και εορτών γι' αυτό και προσλαμβάνει πάντα εποχιακούς εργαζόμενους.
To 2002 ο Μπέζος οργάνωσε τους υπαλλήλους της εταιρείας σε... «2 pizza teams»
Οι εργαζόμενοι θα οργανώνονται σε ομάδες. Αυτές θα απαρτίζονται από λιγότερο από 10 άτομα, ο ιδανικός αριθμός είναι τόσα άτομα όσα μπορούν να μοιραστούν δύο πίτσες για δείπνο» ανέφερε ο ιδρυτής της Amazon στα στελέχη της εταιρείας.
«Οι ομάδες αυτές θα εργάζονται αυτόνομα και θα πρέπει να πετυχαίνουν ημερήσιους στόχους, η επίτευξη των οποίων θα μετράται και θα καταγράφετε συχνά πυκνά σε τεστ που θα φέρουν την ονομασία «fitness functions».
Σύμφωνα με τον ίδιο «η επικοινωνία μεταξύ των υπαλλήλων αποτελούσε σημάδι δυσλειτουργίας. Σήμαινε ότι οι άνθρωποι δεν συνεργάζονταν με οργανικό τρόπο. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να επικοινωνούν οι ομάδες λιγότερο μεταξύ τους και όχι περισσότερο» ανέφερε συχνά στους διευθυντές της εταιρείας. Πολλοί υπάλληλοι είχαν εκφράσει έντονη δυσαρέσκεια για τις two pizza teams και τα «fitness functions», αφού και οι δύο φιλοσοφίες βασίζονταν σε ανεπίτρεπτη για την εποχή εργασιακή φιλοσοφία, ωστόσο τίποτα δεν φάνηκε να αλλάζει γνώμη στον ιδρυτή της Amazon.
Οι ανικανοποίητοι πελάτες μπορούν να στέλνουν απευθείας email στον Τζεφ Μπέζος
Αν καποιος ανικανοποίητος πελάτης στείλει ένα απευθείας email στον Τζεφ Μπέζο ο ίδιος το προωθεί στο αρμόδιο τμήμα με ένα ερωτηματικό στο τέλος, σπέρνοντας την ίδια στιγμή τον πανικό. Οι αρμόδιοι με την σειρά τους προσπαθουν να λύσουν το γρηγορότερο το πρόβλημα και επικοινωνούν με μια σειρά διευθυντικά στελέχη για να διαπιστώσουν τι συνέβη πριν απαντήσουν στο μεγάλο αφεντικό. Αυτός είναι ο τρόπος σύμφωνα με τον ιδρυτή της εταιρείας να βεβαιώνει ότι η φωνή των καταναλωτών ακούγεται στην εταιρεία.
Οι υπάλληλοι μπορούν να ουρλιάξουν για να εκτονώνονται όταν συμπληρώσουν έναν ιδιαιτέρως δύσκολο στόχο
Παρότι η Amazon προσλαμβάνει εποχιακούς εργαζόμενους για την περίοδο των διακοπών και των εορτών, η συγκεκριμένη περίοδος εξακολουθεί να αποδεικνύεται εξαιρετικά αγχωτική για τις ομάδες εφοδιασμού.
Για να μπορούν οι καταστάσεις να εκτονώνονται στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ο Τζεφ Ουάλκ, διευθυντής επιχειρήσεων της Amazon, επέτρεπε στους υπαλλήλους κάθε ομάδας όταν πετυχαίνουν έναν σημαντικό στόχο να κλείνουν τα μάτια τους, να ακουμπούν πίσω και να ουρλιάζουν στον ίδιο μέσω τηλεφώνου για να αποσυμπιεστούν. Ο Ουάλκ ανέφερε στον Μπραντ Στόουν ότι μερικές από τις κραυγές κόντεψαν να σπάσουν το ηχείο της ανοικτής ακρόασης.
Κάκιστες εργασιακές εμπειρίες έχουν δει κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας
Οι εργασιακές εμπειρίες στην Amazon έχουν υπάρξει ιδιαιτέρως κακές και πολλές ιστορίες για μη ευχαριστημένους εργαζόμενους που επαναστάτησαν φεύγοντας έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Κάποτε, ένας υπάλληλος που ετοιμαζόταν να παραιτηθεί χοροπηδούσε για ώρες πάνω στον ιμάντα μεταφοράς των προϊόντων μιας αποθήκης της εταιρείας. Ένας άλλος που ήθελε να απολυθεί πέρασε μια ολόκληρη μέρα στις εγακταστάσεις χωρίς να δώσει σημεία ζωής ή στατιστικά εκπλήρωσης παραγγελιών και οι υπεύθυνοι έφαγαν μια εβδομάδα για να καταλάβουν τι συνέβη. Όπως αποδείχτηκε από αντίδραση ο υπάλληλος χρησιμοποίησε ένα σωρό από άδειες παλέτες για να φτιάξει ένα κρεβάτι και να περάσει την μέρα του ξαπλώμένος σε αυτό. Ο στόχος του επετεύχθη και ο ίδιος απολύθηκε..
Το αρχικό όνομα του Amazon Kindle ήταν Fiona
Η ιδέα για το Kindle προήλθε από ένα βιβλίο που ονομάζεται «The Diamond Age» του Νιλ Στέφενσον. Ήταν ένα φουτουριστικό μυθιστόρημα για έναν μηχανικό που κλέβει ένα σπάνιο διαλογικό εγχειρίδιο για να το δώσει στην πεινασμένη για γνώση κόρη του, Φιόνα.
Η ομάδα που εργάστηκε για να φτιάξει τα Kindle φαντασιώθηκε μέσα από αυτό το πλασματικό εγχειρίδιο την συσκευή ηλεκτρονικής ανάγνωσης βιβλίων και μόλις την υλοποίησε ζήτησε από τον Μπέζο να της δώσει το όνομα Φιόνα. Ο ίδιος δεν πείστηκε και κατέληξε υπέρ του Kindle.
