Ροή
Τα χαμόγελα των πρώτων ημερών και η αισιοδοξία διαδέχθηκαν φειδωλές δηλώσεις και προβληματισμός. Η απόσταση που χωρίζει την κυβέρνηση και τους θεσμούς , για τα κόκκινα δάνεια, είναι αποδεδειγμένα μεγάλη με τους εκπρόσωπους των δανειστών να φεύγουν χωρίς καν να πραγματοποιήσουν το περασμένο Σάββατο τη συνάντηση που είχε προαναγγείλει το βράδυ της περασμένης Πέμπτης ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης και την ελληνική πλευρά να δηλώνει ότι εμμένει στις θέσεις της και τραβά κόκκινες γραμμές.
Μάλιστα ένα επικοινωνιακό παιχνίδι σχετικά με την πώληση και εξυπηρετούμενων δανείων έχει στηθεί τις τελευταίες ημέρες, με κυβερνητικά στελέχη να δηλώνουν αντίθετα σε αυτό το ενδεχόμενο και να μιλούν για κόκκινες γραμμές, αν και ήταν τα ίδια που έδωσαν ψήφο στο Ν 4355/2015 ο οποίος προβλέπει ρήτα στο άρθρο 2 την δυνατότητα πώλησης και «πράσινων» δανείων των ίδιων οφειλετών σε funds.
To πρόβλημα των κόκκινων δανείων φαινόταν από την αρχή ότι θα αποτελέσει το μεγάλο αγκάθι της διαπραγμάτευσης και αυτό γιατί η Ελληνική πλευρά κάθε άλλο παρά τα μοντέλα που ακολούθησαν άλλες χώρες που μπήκαν σε μνημόνια ήθελε και θέλει να εφαρμόσει.
Την ίδια ώρα ο κίνδυνος περαιτέρω αύξησης των κόκκινων δανείων τα οποία ήδη ξεπερνούν συνολικά τα 107 δισεκατομμύρια ευρώ είναι ορατός. Είναι ενδεικτικό όπως δήλωσε πρόσφατα και η πρόεδρος της ΕΕΤ Λούκα Κατσέλη ότι το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων ήταν μόλις στο 4,5% του συνόλου των δανείων το 2007 και εκτινάχθηκε ήδη στο 42%.
Από την άλλη πλευρά και η ανομοιογένεια που έχουν τα δανειακά χαρτοφυλάκια των ελληνικών τραπεζών δυσκολεύει ακόμα περισσότερο την κατάσταση αφού τελικά ούτε και οι τράπεζες , αν και δεν το παραδέχονται δημοσίως έχουν μια κοινή γραμμή για το ποια δάνεια τελικά θα πρέπει να προστατευτούν και με ποια κριτήρια.
Η ελληνική κυβέρνηση η οποία τον περασμένο Δεκέμβριο κατάφερε να πάρει μια προσωρινή εξαίρεση για στεγαστικά δάνεια πρώτης κατοικίας, καταναλωτικά και επιχειρηματικά μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με την δέσμευση να έχει έτοιμο ένα νέο θεσμικό πλαίσιο διαχείρισης σήμερα αναζητά και πάλι παρατάσεις και εξαιρέσεις χωρίς όμως να είναι σε θέση να πει ποιος τελικά θα είναι αυτός που θα κληθεί να τις πληρώσει, καθώς κάθε άλλο παρά μειώνονται τα ληξιπρόθεσμα δάνεια.
Η πρόταση που έχει καταθέσει προς διαπραγμάτευση η ελληνική πλευρά δια του υπουργού Οικονομίας κ. Γ. Σταθάκη προβλέπει:
- Εξαίρεση για τρία χρόνια στα κόκκινα στεγαστικά δάνεια που αφορούν πρώτη κατοικία, χωρίς όριο
- Προστασία στα επιχειρηματικά δάνεια, για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με όριο τις 500.000 ευρώ
- Προστασία πρώτης κατοικίας για τους ελεύθερους επαγγελματίες που έχουν δανειστεί με ανώτατο όριο τις 250.000 ευρώ
- Εξαίρεση πώλησης καταναλωτικών δανείων με ανώτατο όριο τις 20.000 ευρώ.
Στην πραγματικότητα η πρόταση αυτή δεν είναι τίποτα άλλο από την διατήρηση του ισχύοντος καθεστώτος κάτι όμως που είναι αδύνατο να εφαρμοστεί εάν θέλουμε οι τράπεζες να τροφοδοτήσουν την αγορά με νέα δάνεια. Επιπλέον το ζήτημα των κόκκινων δανείων απαιτεί άμεση λύση καθώς θεωρείται τόσο από τους δανειστές όσο και από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ως μια βραδυφλεγής βόμβα στα θεμέλια του τραπεζικού συστήματος. Για το λόγο αυτό οι δανειστές επιμένουν άμεσα σε ένα μοντέλο Κύπρου, δηλαδή σε πλήρη απελευθέρωση της πώλησης των κόκκινων δανείων ,ίσως με κάποιες μόνο εξαιρέσεις σε συγκεκριμένες κατηγορίες δανειοληπτών για την πρώτη κατοικία. Το βέβαιο είναι ότι η απόσταση είναι μεγάλη και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πως το χάσμα αυτό μπορεί να γεφυρωθεί, μέσα στις επόμενες ημέρες,και μέχρι τις 2 Απριλίου όταν οι εκπρόσωποι των θεσμών επιστρέψουν και πάλι στην Αθήνα. Έως τότε θα συνεχίζεται το παιχνίδι των εντυπώσεων και των διαρροών.
