Ροή
Την υλοποίηση μεγαλύτερων δημόσιων επενδύσεων από τις πλεονασματικές χώρες, την ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς υπηρεσιών και τη δημιουργία της ένωσης των κεφαλαιαγορών προτείνει το μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Benoit Coeure, προκειμένου να επιτύχει η Ευρωζώνη μια βιώσιμη νέα ισορροπία.
Σε ομιλία του στη Δανία, ο Coeure προειδοποίησε ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν οι οικονομικές αποκλίσεις στην Ευρωζώνη, οι οποίες προκαλούν τις πολιτικές αποκλίσεις και καθιστούν εύθραυστο το οικοδόμημα της νομισματικής ένωσης, ενώ τόνισε ότι ανταγωνιστικότητα δεν σημαίνει μόνο μείωση του κόστους.
«Από το ξέσπασμα της κρίσης βλέπουμε σημαντικές βελτιώσεις, ιδιαίτερα στις χώρες που μπήκαν στην κρίση με μεγάλα ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Τα ελλείμματα στις χώρες που ήταν (πριν) σε πρόγραμμα έχουν προσαρμοστεί δραματικά. Προσαρμογές στο κόστος έχουν λάβει χώρα, επίσης, σε πλεονασματικές χώρες. Η διαδικασία μίας νέας ισορροπίας δεν έχει, ωστόσο, ακόμη ολοκληρωθεί», ανέφερε και πρόσθεσε: «Σε πολλές χώρες με προβλήματα, η προσαρμογή επιτεύχθηκε με χαμηλότερο δυνητικό ρυθμό ανάπτυξης. Η απασχόληση είναι ακόμη περισσότερο από 10% κάτω από τα επίπεδα του 2008. Η επίτευξη τόσο της εξωτερικής ισορροπίας όσο και υψηλής απασχόλησης απαιτεί μία καλύτερη κατανομή των διαθέσιμων πόρων και υψηλότερη παραγωγικότητα. Η Ένωση των Κεφαλαιαγορών και η ολοκλήρωση της ενιαίας αγοράς υπηρεσιών είναι δύο τρόποι για να πάμε μπροστά. Το να θεωρείται ότι η νέα ισορροπία αφορά μόνο την περικοπή του κόστους - που είναι αυτό που οι πολιτικοί θεωρούν συχνά την ανταγωνιστικότητα - είναι παραπλανητικό».
Για τις πλεονασματικές χώρες, ο Coeure σημείωσε ότι «ένας συνδυασμός μεγαλύτερων δημόσιων επενδύσεων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για να δημιουργηθούν κίνητρα για αυξημένες ιδιωτικές επενδύσεις θα αντιμετώπιζε τόσο τις εξωτερικές ανισορροπίες όσο και τα εγχώρια προβλήματα των αδύναμων επενδύσεων και της χαμηλού δυνητικού ρυθμού ανάπτυξης».
«Οι χώρες της Ευρωζώνης έχουν δρόμο ακόμη για να κάνουν βιώσιμη τη νέα ισορροπία. Το να γίνει αυτό δεν είναι μόνο αναγκαίο για τη σταθερότητα και την ανάπτυξη των ίδιων. Τελικά, είναι οι οικονομικές αποκλίσεις που προκαλούν πολιτικές αποκλίσεις, οι oποίες καθιστούν τόσο εύθραυστη την Ευρωζώνη».
