Διθυραμβικά σχόλια στην ΕΕ για ελληνική οικονομία, Μπακαλιάρος και ονοματολογία για την 25η Μαρτίου
Με τις δάφνες του Bloomberg στο κεφάλι, -εικονικά μιλώντας πάντα-, επιστρέφει στην Αθήνα για την επέτειο της 25ης Μαρτίου, ο Κυριάκος. Τα διθυραμβικά σχόλια για την οικονομία του μονοπώλησαν το ενδιαφέρον στα πηγαδάκια της Συνόδου Κορυφής, και ο Κυριάκος, αν θέλει να είναι σωστός, θα πρέπει να στείλει κατιτίς και στον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος έκανε την «κωλοτούμπα» του αιώνα με το δημοψήφισμα τον Ιούλιο του 2015. Κι έτσι το Grexit, σε αντίθεση με το Brexit έγινε μια ξεθωριασμένη ανάμνηση, όπως γράφει ο Matthew Winkler.
Αξιοπιστία και πρωτοβουλίες
Η ανόρθωση των στοιχείων της ελληνικής οικονομίας δημιουργεί προστιθέμενο πολιτικό κεφάλαιο στον Κυριάκο και του δίνει αέρα στην -άλλη μια- προσπάθεια για συμμαχία του Νότου απέναντι στους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ. Συμμαχία καταρχήν με Κόστα της Πορτογαλίας και Μελόνι της Ιταλίας, και βλέπουμε. Το δείπνο των ηγετών χθες βράδυ επικεντρώθηκε σε ανταγωνιστικότητα και ενέργεια, αλλά το δωμάτιο έχει πλέον πολλούς ελέφαντες που ανέδειξαν οι κρίσεις της πανδημίας και της ενέργειας λόγω της εισβολής του Πούτιν στην Ουκρανία.
Στις Βρυξέλλες, εκτός του Τάσου Χατζηβασιλείου, ήταν ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, η Άννα-Μαρία Μπούρα, η Κύρα Κάπη, η Αριστοτελία Πελώνη, φυσικά ο αεικίνητος πρέσβης Γιάννης Βράιλας και ο σύμβουλος επί των ενεργειακών Νίκος Τσάφος.
Μεταξύ Χριστοδουλίδη και Αννίτας
Μια μέρα πριν, στην Σύνοδο του ΕΛΚ ο Κυριάκος είχε την χαρά να δει μαζί το νέο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Χριστοδουλίδη, και τη νέα Πρόεδρο του ΔΗΣΥ Αννίτα Δημητρίου. Οι ίδιοι δεν είχαν και μεγάλη χαρά. Ο Χριστοδουλίδης ζει το όνειρο να είναι Πρόεδρος, και παράλληλα τον εφιάλτη στην Βουλή να τον στηρίζουν μόλις 16 βουλευτές τριών μικρών κομμάτων. Έτσι λοιπόν η Αννίτα με 16 και το ΑΚΕΛ με 13 βουλευτές είναι στην αντιπολίτευση. Θυμίζω πως όλη κι όλη η Κυπριακή Βουλή έχει 56 μέλη, ενώ κενές από το ’74 είναι οι 24 θέσεις για την τουρκοκυπριακή κοινότητα.
Συνεχή deal
Οι βουλευτικές εκλογές θα γίνουν το ’26, οπότε ο Χριστοδουλίδης θα πρέπει να δίνει μάχη για κάθε νομοσχέδιο, προκειμένου να λαμβάνει υποστήριξη είτε από το ΔΗΣΥ, είτε από το ΑΚΕΛ, είτε -γιατί όχι;- και απ’ τους δύο, αλλά δεν το βλέπω. Μπαίνει έτσι στην κατηγορία των ηγετών τύπου Μακρόν και Μπάιντεν που κυβερνούν χωρίς πλειοψηφία για νομοθέτηση, άρα θα πρέπει να κάνει συνεχή deal. Το λες και μεταμοντέρνα συγκυβέρνηση.
Σε μαύρο χάλι είναι κι ο Καγκελάριος Σολτς, που επίσης αναγκάζεται να κάνει συνεχή deal με τους δύο μικρούς κυβερνητικούς του εταίρους. Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, είναι κατανοητό πόσο όντως δημιουργεί μια ζήλια η ενισχυμένη αναλογική της Ελλάδας ως προς την κυβερνησιμότητά της. Αρκεί να περάσει την σκόπελο της απλής αναλογικής.
Ονοματολογία
Μπορεί η Ελλάδα να μην έχει τα πιθανά προβλήματα μιας Προεδρικής Δημοκρατίας, ή μιας κυβέρνησης συνεργασίας πολλών κομμάτων, αλλά οι κάλπες του Μαΐου θα τα φέρουν όλα στον αφρό.
Κατά μια έννοια δεν μπορώ να φανταστώ πιο αγαπημένο θέμα για καφενειακού τύπου χαλάρωση και κουβεντούλα από την ονοματολογία. Ίσως το μόνο που το ξεπερνά σε δημοφιλία να είναι αν σωστά έκοψε το πέναλτι το VAR.
Στο μυαλό του Νίκου
Ποιόν άραγε έχει στο μυαλό του ο Πρόεδρος Ανδρουλάκης ως το «πολιτικό πρόσωπο» που θα προτείνει για την θέση του Πρωθυπουργού, εάν και εφόσον λάβει ισχυρό διψήφιο στις κάλπες;
Η χώρα πέρασε ανάλογο δίλημμα σε δραματικούς τόνους με την διαδοχή του Γιώργου Παπανδρέου που ήθελε τον αείμνηστο Πετσάλνικο στο Μαξίμου. Τελικά Σαμαράς και Καρατζαφέρης έφεραν Παπαδήμο κι έτσι ολοκληρώθηκε το περίφημο PSI, πάνω στο οποίο ακουμπάει εν πολλοίς το σημερινό οικονομικό θαύμα των ελληνικών ομολόγων.
Η αναβάθμιση σε επενδυτική βαθμίδα θα εξαρτηθεί και από τον πολιτικό κίνδυνο της επόμενης μέρας. Είναι ένα χαρτί που θα παίξει με ένταση η κυβέρνηση στην προεκλογική αρένα. Το πρόσωπο του Πρωθυπουργού εμπεριέχεται απολύτως σ’ αυτό το σκηνικό. Άρα δεν μπορεί να είναι πχ ο Κώστας Σκανδαλίδης.
Σας φιλώ
Η Πυθία