Ροή
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης το 2007 και το 2008 ήταν η έντονη τάση πολλών εύπορων ιδιωτών επενδυτών να παραμείνουν «έξω» από αυτή την αναταραχή προτιμώντας να κρατήσουν μετρητά στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς αντί να προχωρήσουν σε επενδύσεις υψηλού κινδύνου.
Τα ετήσια τραπεζικά αποτελέσματα έτυχαν αισιόδοξων εκτιμήσεων για τo πως η ανάπτυξη της αμερικανικής οικονομίας επί προεδρίας Trump, η χρηματιστηριακή ευφορία, η επιστροφή του πληθωρισμού και οι κινήσεις της Fed για αύξηση των επιτοκίων θα πείσουν τους πελάτες να «βάλουν τα χρήματά τους να δουλέψουν».
«Κανείς δεν θέλει να κάθεται πάνω σε τόνους μετρητών. Υπάρχει ένα μεγάλο κόστος ευκαιρίας», σημειώνει ο Boris Collardi, επικεφαλής της Julius Baer.
Όπως σημειώνει ο Mark Haefele, επικεφαλής επενδυτικού τομέα της UBS, ο φόβος του πληθωρισμού εξακολουθεί να ανησυχεί τους επενδυτές και προσθέτει ότι «εδώ και πολύ καιρό οι επενδυτές ανησυχούσαν ότι έφθανε το τέλος του κόσμου».
Μια σημαντική μετατόπιση κεφαλαίων θα ωθούσε σε ράλι τις αγορές και θα μπορούσε να είναι επίσης θετική για τα κέρδη των ελβετικών τραπεζών. Οι καταθέσεις στις ελβετικές τράπεζες, οι οποίες σήμερα αποτελούν τυπικά το ένα τέταρτο των χαρτοφυλακίων των πλούσιων πελατών, μπορεί να αποτελούν ένα καλό βαρόμετρο για τις διαθέσεις των ιδιωτών επενδυτών.
Η διακράτηση κεφαλαίων (ως μέσον ρευστότητας) δεν επιφέρει κέρδη μέσω χρηματιστηριακών συναλλαγών στους πελάτες. Η κατάσταση επιδεινώνεται με την επιβολή αρνητικών επιτοκίων, κάτι που σημαίνει ότι οι τράπεζες δεν μπορούν πλέον να χρηματοδοτούν τους καταθέτες.
Παρ’ όλα αυτά υπάρχει μεγάλος όγκος μετρητών, τα οποία μπορούν να επενδυθούν. Το 2008, η κατάρρευση των Lehman Brothers δεν σηματοδοτήθηκε μόνο με ζημιές αλλά έκανε τους επενδυτές να ανησυχούν για τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η διατήρηση τραπεζικών καταθέσεων φάνηκε ως η ασφαλέστερη λύση.
Κατ’ επέκταση η τάση να κρατά κάποιος τα χρήματά του στην τράπεζα παρέμεινε αρκετά ισχυρή. Οι κεντρικές τράπεζες προειδοποίησαν για παγκόσμια οικονομική κατάρρευση αλλά οι προσπάθειές τους να επαναφέρουν την «όρεξη» στους επενδυτές να ρισκάρουν ήταν λιγότερο επιτυχημένες.
Ιστορικά, οι επικεφαλής των κεντρικών τραπεζών θεωρούσαν ότι τα χαμηλά ακόμη και αρνητικά επιτόκια θα ωθούσαν τους επενδυτές σε πιο ριψοκίνδυνα assets αλλά τελικά στην πραγματικότητα συνέβη το αντίθετο.
Έρευνες που διεξήγαγε η BlackRock κατέδειξαν ότι το 2015, το 28% από το portofolio των Αμερικανών επενδυτών αντιπροσώπευε τραπεζικές καταθέσεις και ήταν αυξημένο κατά 25% σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα.
Όσον αφορά στις τραπεζικές καταθέσεις σε Ευρώπη και Ασία αυτές κυμάνθηκαν στα ίδια περίπου επίπεδα με τον προηγούμενο χρόνο και διαμορφώθηκαν στο 40% και το 37% αντίστοιχα ως ποσοστό στο χαρτοφυλάκιο των επενδυτών.
Φυσικά η οικονομική και γεωπολιτική αβεβαιότητα αποτελούν ενισχυτικό παράγοντα για τη διατήρηση των καταθέσεων, ως ασφαλέστερη επιλογή.
Και τι γίνεται τώρα;
Ακόμη είναι δύσκολο να διαβλέψει κανείς τις προθέσεις του νέου Αμερικανού προέδρου, Donald Trump. Στοιχεία της UBS δείχνουν ότι τα μετρητά αντιπροσωπεύουν το 22,6% των επενδεδυμένων κεφαλαίων και παρότι είναι χαμηλότερο κατά 24,5% σε σχέση με τρία χρόνια νωρίτερα.
Ο διευθύνων σύμβουλος της UBS, σημείωσε την αισιοδοξία στις αμερικανικές αγορές αλλά όπως ανέφερε πρόσφατα στο Bloomberg, οι επενδυτές αναμένουν ακόμη συγκεκριμένες ενέργειες από τη νέα πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ. «Αν κοιτάξει κανείς την γενική κατάσταση στις ΗΠΑ, νομίζω ότι η κατάσταση δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα», σημειώνει.
