Τα μηνύματα (για την Αθήνα) από τον νέο Προϋπολογισμό του Βερολίνου

Στο Γενικό Λογιστήριο ολοκληρώνουν τον νέο πολυετή προϋπολογισμό που πρέπει να καταθέσουν στις Βρυξέλλες έως το τέλος του μήνα, όπως όλα τα κράτη – μέλη με βάση τους… απερχόμενους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ. Κάποια κράτη έχουν ήδη στείλει τον σχεδιασμό τους, ανάμεσα σε αυτά και η Γερμανία. Προβλέπει λοιπόν πως τελικά (και φέτος) η γερμανική οικονομία θα δεχθεί πιέσεις που θα οδηγήσουν σε οριακή ανάπτυξη κατά 0,2%, έναντι ύφεσης 0,3% το 2023 και σε άνοδο του ΑΕΠ 1% το 2025 και 0,7% την τριετία 2026-2028. Η κατανάλωση και οι εισαγωγές της (που μειώθηκαν πέρυσι) θα αυξηθούν οριακά κυρίως λόγω της ενίσχυσης των μισθών στον ιδιωτικό τομέα και άρα των εισοδημάτων. Όλα αυτά στο «κανονικό» σενάριο γιατί όπως αναφέρεται «το επίπεδο αβεβαιότητας γύρω από τις οικονομικές προβλέψεις παραμένει υψηλό. Υπάρχουν καθοδικοί κίνδυνοι που προκύπτουν κυρίως από γεωπολιτικούς παράγοντες».

Αυτά από το Βερολίνο, γιατί από τις Βρυξέλλες, στην έκθεση για τις μακροοικονομικές ανισορροπίες της Ελλάδας (που συντάσσεται ετησίως με βάση τους κανόνες της ΕΕ) αναφέρεται πως η μεγάλη διασύνδεση «με τις οικονομίες της Γερμανίας, της Ιταλίας και ορισμένων κρατών εκτός της ΕΕ καθιστά την Ελλάδα ευάλωτη σε επιπτώσεις που προκύπτουν από τις οικονομικές εξελίξεις σε αυτές τις οικονομίες» Λέει πως η χώρα μας εξαρτάται ιδιαίτερα από γερμανικά και ιταλικά αγαθά και υπηρεσίες, ενώ η Γερμανία και η Ιταλία είναι κύριοι προορισμοί για τις εξαγωγές της Ελλάδας», βάζοντας μάλιστα στο «κάδρο» και τη διασύνδεση με Κίνα και Ρωσία. 

Με άλλα λόγια, το διεθνές περιβάλλον φέτος δεν αναμένεται «ρόδινο». Κάθε άλλο. Ειδικά  σε κράτη από τα οποία η Ελλάδα περιμένει πολλά. Όχι μόνο για να αυξηθούν οι εξαγωγές μας αλλά και για να διασφαλισθούν οι – εξαιρετικά κρίσιμοι  – τουριστικοί στόχοι της χρονιάς.

Και καλά η Γερμανία, δηλώνει πως θα πορευθεί με οριακά ελλείμματα έως το 2028, καθώς…. μπορεί (λόγω χαμηλού χρέους). Θα έχει ελλείμματα για να τροφοδοτήσει το τεράστιο πρόγραμμα επενδύσεων – παραγωγικών και αμυντικών -  που σχεδιάζει. Η Ελλάδα θα πρέπει όμως να παράγει υψηλά πλεονάσματα και έχει πολύ μεγάλες ανάγκες (και επενδυτικά και κοινωνικά) να καλύψει για να κλείσει τις πληγές της πολυετούς κρίσης και για να ακολουθήσει τις ταχύτατες αλλαγές σε διάφορα πεδία (τεχνολογίας, κλίματος, άμυνας κλπ).

Προφανώς τα κονδύλια της ΕΕ είναι μία πηγή που πρέπει να αξιοποιηθεί πλήρως (ταμείο ανάκαμψης, ΕΣΠΑ κλπ). Αλλά πρέπει να βρεθούν και άλλα χρήματα. Και εδώ το σημείο κλειδί είναι στη βέλτιστη αξιοποίηση των κρατικών δαπανών αλλά και το να υπάρχουν επιπλέον έσοδα. Όχι από φόρους, αλλά από αυτά που δεν…. φτάνουν στα κρατικά ταμεία.

Στο 21% περίπου είναι η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα λέει η Κομισιόν στην ίδια έκθεση και η πάταξή της (και με την έμφαση στις ηλεκτρονικές συναλλαγές που  δρομολογείται) είναι μία πολύ κρίσιμη μάχη. Όχι μόνο για να υπάρχουν λεφτά για επενδύσεις, αλλά και για να στηριχθεί το διαθέσιμο εισόδημα με τη μείωση των «βαρών», φορολογικών και ασφαλιστικών που επωμίζονται όσοι είναι «ορατοί», για να μπορεί να ασκηθεί ισχυρότερη κοινωνική πολιτική και για να διασφαλισθεί η ίδια η λειτουργία της αγοράς μέσω μίας υγιούς εγχώριας κατανάλωσης. Γιατί είπαμε, τα μηνύματα από Γερμανία δεν είναι και πολύ ευοίωνα.