Ροή
Σε ελεύθερη πτώση βρίσκεται το ευρώ έναντι του δολαρίου, μετά τις χθεσινές δηλώσεις του Mario Draghi ότι δεν αναμένει «αιφνίδιο» τερματισμό του Προγράμματος Ποσοτικής Χαλάρωσης (QE).
Αφήνοντας ανοιχτό το παράθυρο για επέκταση του QE, ο κεντρικός τραπεζίτης οδήγησε το ευρωπαϊκό νόμισμα στα χαμηλότερα επίπεδα από τον περασμένο Μάρτιο. Σήμερα, Παρασκευή, η ισοτιμία ευρώ/δολαρίου ολισθαίνει στο 1,0891 καταγράφοντας απώλειες 0,36% στις 14:30 ώρα Ελλάδος.
Η κατάρρευση του ευρώ αντανακλά την «απογοήτευση» των επενδυτών που ανέμεναν κάποιες ενδείξεις για μικρή –έστω– στροφή στη νομισματική πολιτική της ΕΚΤ, είτε με λήξη του QE νωρίτερα από το αναμενόμενο είτε με αποκλιμάκωση των μαζικών αγορών ομολόγων. Η φημολογία που είχε φουντώσει εν όψει των ανακοινώσεων της ΕΚΤ για διάσταση απόψεων στο διοικητικό της συμβούλιο ενίσχυσαν αυτές τις προσδοκίες.
Μετά τις δηλώσεις Draghi την Πέμπτη, όμως, οι περισσότεροι αναλυτές, μεταξύ των οποίων και η Pacific Investment Management, εκτιμούν ότι η κεντρική τράπεζα θα χαλαρώσει ακόμη περισσότερο την πολιτική της τον Δεκέμβριο και δεν πρόκειται να αποσύρει τα νομισματικά της κίνητρα προτού εδραιωθεί ο πληθωρισμός σε επίπεδα κοντά στο 2%.
«Όσοι είχαν τοποθετηθεί με βάση την εκτίμηση ότι ο Draghi θα εξαγγείλει σταδιακή απόσυρση των κινήτρων, ρευστοποίησαν εσπευσμένα τις θέσεις τους», σχολιάζει στο Bloomberg ο Ned Rumpeltin από την Toronto-Dominion Bank στο Λονδίνο.
Διπλό χτύπημα για το ευρωπαϊκό νόμισμα
Ένας άλλος παράγοντας που βρίσκεται πίσω από το σφυροκόπημα της ισοτιμίας ευρώ/δολαρίου είναι η ενδυνάμωση του αμερικανικού νομίσματος εν όψει της επικείμενης αύξησης των επιτοκίων της Fed, πιθανότατα τον Δεκέμβριο.
Όπως είναι γνωστό, η άνοδος των επιτοκίων οδηγεί σε άμεση αναπροσαρμογή του νομίσματος προς τα επάνω, καθώς η χώρα καθίσταται πιο ελκυστικός προορισμός για τις καταθέσεις των επενδυτών.
Πού βρίσκεται ο πάτος;
Διολίσθηση του ευρώ κοντά στα επίπεδα του «1 προς 1» έναντι του δολαρίου βλέπει η Citi σε σημερινή της ανάλυση, αναθεωρώντας τον στόχο της στο 1,03 –μετά τη διάσπαση του σημείου στήριξης στο 1,1010. Διακρίνει, ωστόσο, μια ενδιάμεση στήριξη στα επίπεδα του 1,0822-1,0826.
Περαιτέρω εξασθένηση αναμένει και η Australia & New Zealand Banking Group Ltd, εκτιμώντας ότι το ευρωπαϊκό νόμισμα μπορεί να υποχωρήσει ακόμη και κάτω από το 1,05 τους επόμενους μήνες, δεδομένης της επικείμενης αύξησης των επιτοκίων της Fed και των προκλήσεων με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η Ευρωζώνης –δημοψήφισμα για συνταγματική αναθεώρηση στην Ιταλία και εκλογές σε Ολλανδία, Γαλλία και Γερμανία, μεταξύ άλλων.
Σε σημερινό σημείωμά του, ο Peter Rosenstreich από τη Swissquote Bank προειδοποιεί τους επενδυτές να είναι προσεκτικοί για ενδεχόμενη νέα πτώση του ευρώ. Διευκρινίζει, ωστόσο, ότι στην ουσία ο Draghi δεν δεσμεύτηκε για περαιτέρω χαλάρωση, απλώς δεν απέκλεισε κανένα ενδεχόμενο. «Η αγορά δεν ακούει την ΕΚΤ», υπογραμμίζει ο Rosenstreich. «Παρά τα αντικρουόμενα μηνύματα του Draghi, οι αγορές επιμένουν να προσδοκούν ότι η ΕΚΤ θα διευρύνει τα νομισματικά της κίνητρα».
Citi: Οι παράγοντες που πυροδότησαν το sell-off
Εννέα καθοριστικούς παράγοντες που ευθύνονται για τη μαζική ρευστοποίηση του ευρώ επισημαίνει σε ανάλυσή της η Citi:
1. Μεταξύ Ευρωζώνη και ΗΠΑ υπάρχει χάσμα πολιτικής που ολοένα διευρύνεται, αφού η πρώτη εξετάζει περαιτέρω χαλάρωση με στόχο τη στήριξη του πληθωρισμού –ακόμη και νέα μείωση των επιτοκίων– ενώ η Fed ετοιμάζεται να προχωρήσει σε «σύσφιξη» της πολιτικής της με αύξηση των επιτοκίων.
2. Οι εκτιμήσεις για τον πληθωρισμό στις ΗΠΑ είναι πιο «τσιμπημένες» από την Ευρώπη
3. Από τη σκοπιά του επενδυτή, η Ευρωζώνη προσφέρει πολύ χαμηλότερες αποδόσεις με υψηλότερα επίπεδα κινδύνου (στην περιφέρεια), ενώ στη Γερμανία οι αποδόσεις είναι από μηδενικές έως αρνητικές (οι πραγματικές).
4. Οι νομισματικές συνθήκες στην Ευρώπη παραμένουν «σφιχτές».
5. Η δημοσιονομική προσαρμογή στις ΗΠΑ βρίσκεται σε καλό δρόμο, ενώ αντιθέτως στην Ευρώπη ο πήχης παραμένει εξαιρετικά υψηλά (ιδίως στα κράτη με δημοσιονομικά προβλήματα).
6. Το επικείμενο Brexit ενισχύει την αβεβαιότητα τόσο για την Ευρώπη όσο και για τη Βρετανία.
7. Εντείνονται οι ανησυχίες για ανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών.
8. Επίκειται το δημοψήφισμα για συνταγματική αναθεώρηση στην Ιταλία (4 Δεκεμβρίου).
9. Πολιτική αβεβαιότητα, ενίσχυση των προκλήσεων συμπεριλαμβανομένης της μεταναστευτικής κρίσης.
