Τι πρέπει να γνωρίζουν οι επιχειρήσεις για την οδηγία CSDDD

Ο κόσμος της εταιρικής ευθύνης πρόκειται να βιώσει ριζικές μεταρρυθμίσεις στο ESG και οι οργανισμοί θα πρέπει να προετοιμαστούν για να αποφύγουν τις κυρώσεις.

Η οδηγία για τη δέουσα επιμέλεια ως προς την εταιρική βιωσιμότητα (CSDDD) αποτελεί σημαντικό ορόσημο για την επιβολή της εταιρικής ιδιοκτησίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των περιβαλλοντικών αποτυπωμάτων στις επιχειρήσεις και τις αλυσίδες εφοδιασμού. Θα ισχύει για οργανισμούς της ΕΕ με περισσότερους από 500 υπαλλήλους και κύκλο εργασιών που ξεπερνά τα 150 εκατομμύρια ευρώ, καθώς και για οργανισμούς εκτός ΕΕ εάν παράγουν ετησίως 150 εκατομμύρια ευρώ ή περισσότερα στην αγορά της ΕΕ.

Ωστόσο, οι απαιτήσεις αυτές μπορεί να ισχύουν και για μικρότερες επιχειρήσεις. Εάν ένας οργανισμός της ΕΕ έχει περισσότερους από 250 υπαλλήλους και παγκόσμιο κύκλο εργασιών άνω των 40 εκατομμυρίων ευρώ –με το ήμισυ αυτού του κύκλου εργασιών από κλάδο υψηλού κινδύνου– αυτές οι νέες κανονιστικές απαιτήσεις θα ισχύουν και σε αυτές της περιπτώσεις. Οι εταιρείες εκτός ΕΕ επηρεάζονται επίσης εάν παράγουν πάνω από 40 εκατομμύρια ευρώ στην αγορά της ΕΕ και το ήμισυ αυτού του ποσού προέρχεται από τομέα υψηλού κινδύνου.

Οι τομείς υψηλού κινδύνου που ορίζονται βάσει της παρούσας οδηγίας περιλαμβάνουν την κατασκευή ή χονδρική πώληση κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, δέρματος και συναφών προϊόντων, τη γεωργία, τη δασοκομία και την αλιεία, τις εξορυκτικές βιομηχανίες και τη βιομηχανία τροφίμων και ποτών.

Οι οργανισμοί στο πεδίο εφαρμογής της συγκεκριμένης οδηγίας θα κληθούν να ερευνήσουν πιθανούς περιβαλλοντικούς κινδύνους και κινδύνους για τα ανθρώπινα δικαιώματα στις λειτουργίες και τις αλυσίδες εφοδιασμού τους. Αυτό περιλαμβάνει αυστηρό έλεγχο των προμηθευτών και των επιχειρηματικών εταίρων. Οι επιτόπιες επισκέψεις, οι αναθεωρήσεις πολιτικών και οι έλεγχοι συμμόρφωσης με τους κανονισμούς αναμένεται να ενσωματωθούν στις πολιτικές και τις διαδικασίες δέουσας επιμέλειας.

Εάν εντοπιστούν κίνδυνοι, οι οργανισμοί πρέπει να σχεδιάσουν και να αναπτύξουν πολιτικές και διαδικασίες για τον μετριασμό τους. Αυτό περιλαμβάνει τη συνεργασία και τη δέσμευση με προμηθευτές και άλλα τρίτα μέρη για την αντιμετώπιση πιθανών ζητημάτων σε όλες τις λειτουργίες.

Στο ίδιο πλαίσιο, οι οργανισμοί πρέπει να επιδείξουν τις προσπάθειες δέουσας επιμέλειας και τις στρατηγικές διαχείρισης κινδύνου. Αυτό θα μπορούσε να γίνει μέσω μιας ετήσιας έκθεσης βιωσιμότητας ή μέσω της απρόσκοπτης πρόσβασης των πληροφοριών στο διαδίκτυο.

Για το σκοπό αυτό, προτείνεται η δημιουργία μηχανισμών παραπόνων ενώ οι οργανισμοί πρέπει επίσης να διαθέτουν αποτελεσματικές διαδικασίες για την αντιμετώπιση και την παρακολούθηση αυτών των ανησυχιών γρήγορα και εντός των αυστηρών απαιτήσεων του απορρήτου των δεδομένων και του GDPR.

Η δέουσα επιμέλεια εκτείνεται πέρα από τα όρια ενός οργανισμού σε προμηθευτές και τρίτα μέρη. Οι οργανισμοί πρέπει να διασφαλίσουν ότι αυτοί οι παίκτες πληρούν επίσης τα πρότυπα του CSDDD διαφορετικά θα φέρουν ευθύνη για τη μη συμμόρφωση αυτού του τρίτου μέρους.

Με το CSDDD, οι επιχειρήσεις πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις των προμηθευτών τους ενώ εάν ένας οργανισμός δεν πληροί ή δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις CSDDD, θα υπάρχουν σοβαρές συνέπειες. Αυτές περιλαμβάνουν κυρώσεις όπως πρόστιμα ενώ θα οι παραβάτες θα πρέπει να λογοδοτούν ενώπιον των εθνικών εποπτικών αρχών. 

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η μη συμμόρφωση μπορεί να οδηγήσει σε αποκλεισμό από τις διαδικασίες δημόσιων προμηθειών ή να επιβαρυνθεί με πρόσθετους κρίκους παρακολούθησης και αναφοράς. Το βάρος της αστικής ευθύνης θα μπορούσε επίσης να διαδραματίσει ρόλο εάν τα προληπτικά μέτρα μπορούσαν να βοηθήσουν στην αποφυγή ζημιών.

Σημειώνεται ότι καθώς ο κόσμος απορροφά τον αντίκτυπο αυτής της νέας νομοθεσίας, συνεχίζονται οι συζητήσεις σχετικά με τον βαθμό στον οποίο ο τομέας των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών θα πρέπει να συμμορφωθεί με την CSDDD.