Χρέος ΗΠΑ: Το «θηρίο» πίσω από την συμφωνία για τράπεζες, αγορές και... ΕΚΤ

Καλημέρα και καλό μήνα.

Αναμφίβολα, η κατ' αρχήν συμφωνία στην αμερικανική Βουλή για την υπέρβαση της κρίσης που αφορά στο όριο χρέους των ΗΠΑ, προκάλεσε μία σχετική ανακούφιση στις αγορές, παρ' ότι όλοι περίμεναν ότι κάτι σχετικό θα γίνει στο τέλος.

Έτσι κι αλλιώς η... αυτοκτονία δεν ήταν λύση, ούτε για τους Δημοκρατικούς, ούτε για τους Ρεπουμπλικάνους. Μια ανάλογης κλίμακας συμφωνία αναμένεται να γίνει και στην Γερουσία τώρα που έγινε το πρώτο βήμα στην Βουλή.

Στο ερώτημα όμως, «τι θα συμβεί μετά;» η απάντηση δεν περιέχει καλά νέα... Ήδη η κα Γέλεν, μετά την χθεσινή συμφωνία στην Βουλή και πριν υπάρξει η συμφωνία στην Γερουσία, έχει δρομολογήσει αλλεπάλληλες εκδόσεις εντόκων γραμματίων για να προλάβει να συγκεντρώσει τα εκατοντάδες δισ. δολ. που χρειάζεται ο προϋπολογισμός της για να αποφύγει την χρεοκοπία πριν τις 5 Ιουνίου.

Στο ερώτημα «πόσα» θα χρειασθεί, η απάντηση είναι σχεδόν... τρομακτική. Το Υπ. Οικονομικών για να αντιμετωπίσει τις άμεσες ανάγκες πληρωμών χρέους, τόκων, υπηρεσιών και προμηθειών του αμερικανικού δημοσίου θα χρειαστεί περίπου ΕΝΑ ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΔΟΛΑΡΙΑ, μέσα στους λίγους επόμενους μήνες!

Αυτό σημαίνει ότι το αμερικανικό δημόσιο θα... σκουπίσει από τις χρηματαγορές αυτό το τρομακτικό ποσό σε διάστημα λίγων μηνών, αφαιρώντας το από το χρηματοπιστωτικό σύστημα και προφανώς από το χρηματιστήριο.

Τι σημαίνει αυτό

Το Οικονογράφημα δεν έχει στην διάθεσή του αρχείο με κάποιο αντίστοιχης κλίμακας «επεισόδιο» πιστωτικής αφαίμαξης, στην ισχυρότερη οικονομία του πλανήτη για να μπορεί να αναφερθεί σε αναλογικές συνέπειες.

Εκείνο όμως που εύκολα μπορεί διαπιστώσει κανείς είναι ότι ήδη χωρίς αυτή την πρωτοφανούς κλίμακας απορρόφηση ρευστότητας, το τραπεζικό σύστημα βρίσκεται ήδη υπό πίεση, λόγω αφενός της αντιστροφής της πολιτικής ποσοτικής χαλάρωσης και αφετέρου του εν ενεργεία tapering (QT) από την Fed.

Οι επιπτώσεις από αυτό ήδη καταγράφονται στο τραπεζικό σύστημα με καταρρεύσεις μικρομεσαίων τραπεζών... Τι θα συμβεί όταν το αμερικανικό δημόσιο, ταυτόχρονα με την Fed αρχίσει τις επόμενες ημέρες να μαζεύει με τις εκδόσεις χρέους (ομόλογα, έντοκα, κ.λ.π.) τεράστιους όγκους κεφαλαίων, που μέχρι εκείνη την στιγμή βρίσκονταν τοποθετημένα σε Αμοιβαία Κεφάλαια μετοχών ή ομολόγων, σε καταθέσεις ή σε μετοχές;

Τι θα «συμβεί» στο χρηματοδοτικό κενό που θα προκαλέσει αυτή η πρωτοφανούς κλίμακας μετακίνηση – έξοδος κεφαλαίων σε... άλλον προορισμό; Τι θα συμβεί στα κεφάλαια των τραπεζών που θα υποστούν αυτή την δραστική αφαίμαξη;

Πώς θα αντιδράσουν οι περιβόητες «σκιώδεις» χρηματοπιστωτικές οντότητες που ξαφνικά μπορεί να βρεθούν υπό πρωτοφανή πίεση ρευστοποιήσεων (margin calls) λόγω απαιτήσεων πελατών που θα θελήσουν να μετακινηθούν για να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία να... δανείσουν το αμερικανικό δημόσιο με το αζημίωτο βέβαια;

Όλα αυτά βέβαια, δίνουν διαφορετικό νόημα στις προχθεσινές προειδοποιήσεις του αντιπροέδρου της ΕΚΤ κ. Ντε Γκίντος, ο οποίος χωρίς να αναφερθεί στο συγκεκριμένο γεγονός της επικείμενης γιγάντιας αφαίμαξης ρευστότητας για την χρηματοδότηση του αμερικανικού δημοσίου, προειδοποίησε για τους μεγάλους κινδύνους που εγκυμονούνται για το τραπεζικό σύστημα λόγω της σχέσης του με οργανισμούς «μη τραπεζικής» χρηματοπιστωτικής διαμεσολάβησης.

Στο πλαίσιο της Επισκόπησης της Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας της ΕΚΤ αναφέρεται συγκεκριμένα : «Οι τράπεζες συνδέονται με οντότητες του τομέα της μη τραπεζικής χρηματοπιστωτικής διαμεσολάβησης (NBFI) μέσω δανείων, ανοιγμάτων σε τίτλους και παραγώγων, καθώς και μέσω εξαρτήσεων χρηματοδότησης. Οι διασυνδέσεις με τον τομέα NBFI εκθέτουν τις τράπεζες σε κινδύνους ρευστότητας, αγοράς και πιστωτικούς κινδύνους. Η χρηματοδότηση από οντότητες NBFI φαίνεται να είναι το πιο πιθανό και ισχυρότερο κανάλι διάχυσης, δεδομένου ότι οι οντότητες NBFI διατηρούν τα αποθέματα ρευστότητας κυρίως ως καταθέσεις και πολύ βραχυπρόθεσμες συναλλαγές επαναγοράς με τράπεζες. Ταυτόχρονα, τα άμεσα πιστωτικά ανοίγματα είναι μικρότερα και συχνά σχετίζονται με οντότητες NBFI που συνδέονται με τραπεζικούς ομίλους. Οι δεσμοί με οντότητες της NBFI συγκεντρώνονται σε μεγάλο βαθμό σε μια μικρή ομάδα συστημικά σημαντικών τραπεζών, των οποίων τα σημαντικά κεφαλαιακά αποθέματα ασφαλείας και τα αποθέματα ρευστότητας είναι απαραίτητα για τον μετριασμό των δευτερογενών κινδύνων...».

Προφανώς γι' αυτή την... σεισμογενή περιοχή του χρηματοπιστωτικού συστήματος προειδοποιεί ο κ. Ντε Γκίντος πριν η κα Γέλεν βάλει μπροστά την »σούπερ – σκούπα» ρευστότητας του αμερικανικού δημοσίου.

Θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι η Fed δεν θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια απέναντι σ' αυτό το σοκ ρευστότητας. Ναι, αλλά αυτό σημαίνει ότι θα υποχρεωθεί να προσαρμόσει την δική της παρέμβαση στην νέα κατάσταση. Και αυτό σημαίνει ότι θα υποχρεωθεί να κάνει κάτι «διαφορετικό» από αυτό που κάνει σήμερα... Και όταν κάνει κάτι τέτοιο η Fed οι κ.κ. της ΕΚΤ δεν μπορούν παρά να προσαρμοσθούν και αυτοί στα νέα δεδομένα...

Γ. Αγγέλης