Δεν είναι βέβαιο πως τα δύσκολα τελείωσαν
Ο επόμενος χειμώνας είναι (με βάση όσα ισχύουν αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη), ένας χειμώνας με εντολή για λιγότερα και πολύ πιο στοχευμένα μέτρα.
Το γεωπολιτικό μέτωπο με την Τουρκία βιώνει, λόγω της τραγικής καταστροφής του σεισμού, ύφεση, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι δεν θα υπάρξουν άλλου είδους παρενέργειες συνδεδεμένες με το ίδιο γεγονός όπως ένα νέο προσφυγικό κύμα. Υπάρχουν και άλλοι κίνδυνοι.
Μια ισχυρή ανάκαμψη της παραγωγής στην Κίνα μπορεί να προκαλέσει -όπως παραδέχονται δημοσίως και στην Ευρώπη- μία νέα πίεση στις πετρελαϊκές τιμές, αλλά και στις τιμές του φυσικού αερίου δημιουργώντας ένα νέο «μέτωπο», ανεξάρτητα με το πώς θα κυλήσει το βασικό «μέτωπο». Αυτό του πολέμου που συνεχίζεται στις παρυφές της Ευρώπης.
Να θυμίσουμε ότι από το Μάιο θα πρέπει οι χώρες της Ευρώπης να αρχίσουν να αναπληρώνουν ξανά τα αποθέματα φυσικού αερίου και μάλιστα αυτή τη φορά σε μεγαλύτερο ποσοστό (έως 90%). Φαντάζει μακριά ο επόμενος χειμώνας αλλά δεν είναι γιατί αυτή η διαδικασία δεν είναι εύκολη. Και να μην ξεχνάμε ότι ο επόμενος χειμώνας είναι (με βάση όσα ισχύουν αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη), ένας χειμώνας με εντολή για λιγότερα και πολύ πιο στοχευμένα μέτρα. Η ρήτρα διαφυγής έχει προγραμματιστεί να λήξει στο τέλος του 2023. Ακόμα και ο Κεντρικός Τραπεζίτης επισήμανε εκ νέου το Σαββατοκύριακο την ανάγκη επιστροφής σε πλεονάσματα τα οποία ο ίδιος προσδιόρισε περί το 2% του ΑΕΠ εφ' εξής, από έλλειμμα 1% του ΑΕΠ που παρήγαγε η ελληνική οικονομία το 2022, όπως είπε.
Ναι λοιπόν, είναι πασιφανές ότι η ελληνική οικονομία πάει καλά, ότι ο τζίρος στην αγορά αυξάνεται με διψήφιο αριθμό (βοηθούντος βεβαίως και του πληθωρισμού), ότι τα κρατικά ταμεία γεμίζουν και με το παραπάνω από έσοδα. Αλλά, καθώς οι διεθνείς κίνδυνοι είναι υπαρκτοί και η «θολούρα» μεγάλη, η σύνεση πρέπει να επικρατήσει όσο πλησιάζει η Ελλάδα σε μια -ντε φάκτο διπλή- κάλπη.