Η μάχη για τον πληθωρισμό και η λάθος «συνταγή»

Ο πληθωρισμός και η άνοδος του κόστους δανεισμού που προκαλεί, φοβίζει την Ευρώπη πιο πολύ από την ύφεση προς την οποία είναι πλέον ξεκάθαρο πως κινείται. Επιλέγει έτσι να σφίξει και άλλο τα «λουριά» της δημοσιονομικής πολιτικής δίνοντας περιθώριο μόνο για κάποια στοχευμένα μέτρα στήριξης. Η πολιτική του 2023 λοιπόν κλείδωσε, όλα στην μάχη για τον πληθωρισμό!

Ισχύει πράγματι όμως αυτό; Δίδονται «όλα» σε αυτή τη μάχη; Γιατί προφανώς πρέπει να συγκρατηθεί ο πληθωρισμός, πάση θυσία, αλλά έχουν γίνει όλα όσα πρέπει; Η επιχειρούμενη κοινή παρέμβαση σε επίπεδο Ε.Ε. στο ενεργειακό κόστος (που είναι και η πιο βασική πηγή των ανατιμήσεων), είναι ακόμη υπό… διερεύνηση. Το ίδιο και οι διάφορες προτάσεις για ένα νέο αναπτυξιακό εργαλείο με κοινό δανεισμό της Ε.Ε. που να δίνει μέσω επενδύσεων ένα αναπτυξιακό αντιστάθμισμα στα κράτη.

Και τούτο την στιγμή που ο χειμώνας έφτασε, με τον πληθωρισμό να σπάει διαδοχικά ρεκόρ, διαχεόμενος πλέον σε όλη την αγορά. «Ριζώνοντας» στις οικονομίες. Αλλά και με το πλήγμα στο οικονομικό κλίμα και στην κοινωνία – ειδικά κρατών του Βορρά  - να γίνεται όλο και πιο εμφανές.

Αφού λοιπόν η Ε.Ε. δεν μπορεί να βρει λύσει στην πηγή του προβλήματος, στο ενεργειακό κόστος, προχωρά σε παρεμβάσεις σε αυτά που είναι πιο εύκολα πολιτικά να ειπωθούν και να γίνουν. Τις επόμενες ημέρες σχεδιάζει να ξεδιπλώσει το οικονομικό και δημοσιονομικό «τοπίο» των επόμενων μηνών και ετών. Με αποφασιστικότητα και πυγμή στο πεδίο της δημοσιονομικής πειθαρχίας που θα πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα μέχρι «κεραίας» λόγω της ανάγκης της να επικοινωνεί με τις αγορές. Και με «μεσοβέζικες» λύσεις στους νέους δημοσιονομικούς κανόνες με τον περίφημο δείκτη αποκλιμάκωσης του χρέους.

Ωστόσο, το πρόβλημα είναι πως αν η πολιτική είναι λάθος, τότε αποτυγχάνει. Αν αυτού του είδους ο πληθωρισμός δεν κάμπτεται επαρκώς και αρκετά γρήγορα με «κλασικές» πολιτικές οριζόντιας μείωσης της ζήτησης, τότε ο δρόμος που χαράσσεται οδηγεί σε μονοπάτια δύσβατα. Όχι μόνο σε κράτη όπως η Ελλάδα που – λόγω χρέους – δεν έχει για να «δώσει», αλλά ακόμη και σε μεγαθήρια όπως η Γερμανία που βλέπει τα 200 δισ. ευρώ μέτρων στήριξης που έλαβε να μην συγκρατούν ούτε την κατάρρευση των οικονομικών της δεικτών, ούτε την άνοδο του πληθωρισμού…