Editorial

Οι δηλώσεις Λαγκάρντ και Ντράγκι και ο ελέφαντας στο δωμάτιο

Απαιτούνται χειρουργικές κινήσεις και πολύ λεπτή ισορροπία ώστε να γίνει από τη μία πλευρά εφικτή η επιπλέον στήριξη πολιτών και επιχειρήσεων και από την άλλη πλευρά να ενισχυθεί η αναπτυξιακή δυναμική και να διατηρηθεί η εξωτερική εικόνα της χώρας.

Χθες ο Μάριο Ντράγκι ξαναχτύπησε, λέγοντας μεταξύ άλλων πως ο πληθωρισμός  - που αυξάνεται συνεχώς σε όλη την Ευρώπη - δεν αντανακλά ζήτημα υπερβολικής ζήτησης και εξάντλησης των παραγωγικών δυνατοτήτων λόγω ανάπτυξης, αλλά είναι, σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα μιας σειράς κραδασμών από πλευράς προσφοράς. Η κίνηση έγινε κυρίως με φόντο τις χθεσινές ανακοινώσεις της κυρίας Κριστίν Λαγκάρντ, που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην ανάγκη στήριξης της οικονομικής δραστηριότητας στην ΕΕ, αλλά και ανάσχεσης των πληθωριστικών πιέσεων με το βλέμμα και στις αγορές.

Ωστόσο το μήνυμα έχει κι άλλους αποδεκτές. Στις Βρυξέλλες, αλλά και στα κράτη-μέλη στα κράτη-μέλη που δεν αποφασίζουν να αναλάβουν δράση ανάλογη με το μέγεθος της νέας κρίσης.  Ταιριάζει επίσης… γάντι  στα τεκταινόμενα στην Ελληνική οικονομία, με τον πληθωρισμό να ξεπερνά και το όριο του 11%.

Τα δεδομένα πλέον αλλάζουν άρδην και με τη «βούλα» ξένων οργανισμών. Επισήμως. Ο ΟΟΣΑ ειδικά για την Ελλάδα στην έκθεσή του εκτίμησε υψηλό πληθωρισμό όχι μόνο για φέτος αλλά και για το 2023. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, αναμένοντας πληθωριστικές πιέσεις πάνω από το στόχο του 2% και για το 2024, αλλά και ανεβάζοντας το πήχη ανόδου τιμών για το 2022 στο 6,8% (από 5,1% στην έκθεση του Μαρτίου), και επιβραδύνοντας το ρυθμό πρόβλεψης για την πραγματική άνοδο του ΑΕΠ στο 2,8% από 3,7% το Μάρτιο.

Η πληθωριστική κρίση που διανύουμε είναι λοιπόν ιδιαίτερη, πιο οξεία από ότι αρχικά λεγόταν δημοσίως και θα έχει πιο μεγάλη διάρκεια. Το πρόβλημα είναι περίπλοκο, αφού η ανάγκη για στήριξη εισοδημάτων πολιτών και επιχειρήσεων (ειδικά των πιο ευάλωτων κρατών από άποψη χρέους) συνδέεται και με τις αγορές ομολόγων.  Η αντίδραση φάνηκε ήδη στις αγορές ομολόγων, με την κα Λαγκάρντ  να κάνει σαφές πως η ΕΚΤ δεν θα αφήσει τις χώρες της Ευρωζώνης με υψηλό επίπεδο δημοσίου χρέους να δουν αύξηση του κόστους δανεισμού τους.

Η αλήθεια είναι όμως πως η νέα αυτή κατάσταση προκαλεί περιορισμούς όση στήριξη και να παράσχει η ΕΚΤ. Μία χώρα με έλλειμμα που δεν έχει ακόμη επιστρέψει στην επενδυτική βαθμίδα πόσο θα μπορεί να αυξήσει τις δαπάνες ή να μειώσει τους φόρους με χρήματα από τα διαθέσιμά της ή με έξοδο στις αγορές υπό αυτές τις συνθήκες; Ο ΟΟΣΑ στην έκθεσή του για την Ελλάδα ήδη συστήνει «συμμάζεμα» των μέτρων στήριξης ειδικά για τον λόγο αυτό….

Ο ελέφαντας είναι στο δωμάτιο εδώ και καιρό. Απαιτούνται χειρουργικές κινήσεις και πολύ λεπτή ισορροπία ώστε να γίνει από τη μία πλευρά εφικτή η επιπλέον στήριξη πολιτών και επιχειρήσεων και από την άλλη πλευρά να ενισχυθεί η αναπτυξιακή δυναμική και να διατηρηθεί η εξωτερική εικόνα της χώρας.

Ο λόγος για μία δύσκολη ισορροπία, ειδικά αν δεν αλλάξει στάση η Ευρώπη, αντιμετωπίζοντας κατάματα μία κατάσταση που - όπως πλέον οι επίσημες προβλέψεις αναφέρουν - δεν θα τελειώσει γρήγορα.

TAGS: