Κλείνοντας σιγά σιγά το μάτι στην... επόμενη ημέρα

Παρά το γεγονός πως σε αυτή τη φάση το κύριο ζητούμενο στην οικονομία είναι η ανακούφιση όσων πλήττονται από τις συνέπειες του τελευταίου κύματος της πανδημίας και η συζήτηση εξακολουθεί να επικεντρώνεται στην επάρκεια ή μη των μέτρων στήριξης, η αλήθεια είναι πως η «φύση» του νέου κύματος της πανδημίας - το οποίο βαίνει προς την κορύφωσή του - δείχνει να δικαιολογεί μία πρώτη σκέψη, ένα κλείσιμο του ματιού αν θέλετε, σε μία επόμενη ημέρα.

Μία επόμενη ημέρα που υπάρχουν προσδοκίες πως μπορεί να ξεκινήσει να υπάρχει μέσα στο τρέχον εξάμηνο του έτους. Και η επόμενη ημέρα - η οποία ήδη πρέπει να σχεδιάζεται ώστε όταν εκείνη φτάσει να μην υπάρξει υστέρηση στην αναπτυξιακή δυναμική - έχει και ευκαιρίες και προκλήσεις,  αλλά και πολύ μεγάλα προβλήματα.

Από την μία πλευρά τίθεται η πολύ μεγάλη ευκαιρία της βιώσιμης ανάπτυξης και της αλλαγής σελίδας της οικονομίας, η οποία περνά μέσα από την πλήρη αξιοποίηση κονδυλίων της ΕΕ που ξεπερνούν τα 70 δισ. ευρώ, αντί για 40 δισ. ευρώ που υπό κανονικές συνθήκες θα αναλογούσαν στη χώρα. Θα πρέπει να αξιοποιηθούν από την κρατική μηχανή που θα πρέπει να κάνει ένα άλμα στη δυνατότητά της να παράγει έργα. Και τούτο παράλληλα με έναν πακτωλό μεταρρυθμίσεων που επίσης πρέπει να γίνουν μέχρι κεραίας και για να έρθουν τα λεφτά αλλά και για να αλλάξει εικόνα η Ελλάδα στα «μάτια» επενδυτών, δανειστών και αγορών.

Τίθεται και η ευκαιρία μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία της ενδυνάμωσης της τουριστικής βιομηχανίας, αλλά και των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας, ώστε να κλείσει το άνοιγμα στο εξωτερικό της ισοζύγιο. Αλλά και να γίνει η μετάβαση στη ψηφιακή εποχή, με ώθηση από το άλμα που έγινε λόγω των περιορισμών της πανδημίας.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν και πολύ μεγάλα προβλήματα. Προφανώς τα πιο άμεσα είναι η ακρίβεια και η ενεργειακή κρίση που κανείς δεν ξέρει πως θα εξελιχθεί αλλά και τι επιπτώσεις θα έχει όχι μόνο στο διαθέσιμο εισόδημα αλλά και στη στάση των Κεντρικών Τραπεζών που στηρίζουν όλο αυτό το διάστημα την παγκόσμια οικονομία.

Υπάρχουν επίσης τα κορονοχρέη και τα άλλα «δανεικά» των μέτρων στήριξης. Θα πρέπει να πληρωθούν, όπως και οι πάγιες υποχρεώσεις των πολιτών και των επιχειρήσεων, ώστε να «αντέξουν» τα κρατικά ταμεία. Αλλά τούτο συνδέεται και με την ευμάρεια των επιχειρήσεων την επομένη της πανδημίας και της ομαλής «αποσωλήνωσής» της από μέτρα στήριξης που μέσω παρατάσεων συνεχίζουν να διατηρούνται μεν, αλλά μόνο για λίγους ακόμη μήνες.

Γιατί η επόμενη ημέρα κρύβει πολλές ευκαιρίες και δυνατότητες αλλά συνδέεται και με την ώρα του δημοσιονομικού «λογαριασμού» και της επαναφοράς των «κανόνων». Είναι και η ώρα αναμέτρησης της ίδιας της Ευρώπης με το μέλλον που η ίδια θα θελήσει να χαράξει. Γι' αυτό και έχει ειδική σημασία η χώρα να ανταποκριθεί στις ευκαιρίες και στις προκλήσεις που της κλείνουν το μάτι...