Το 2022 και η «ευκαιρία» μετά την Πανδημία

Τι μπορεί να ευχηθεί κανείς για τη νέα χρονιά; Προφανώς υγεία; Αυτό είναι σήμερα το πρώτο και κορυφαίο ζητούμενο, όλα τα άλλα αυτή τη στιγμή, είναι δευτερεύοντα. Ιδιαίτερα καθώς βρισκόμαστε σε μία στιγμή αβεβαιότητας ως προς τις παραμέτρους της κορύφωσης της πανδημίας. Γιατί από την εξέλιξη της πανδημίας εξαρτώνται σε τελική ανάλυση τα πάντα. Και η πορεία της οικονομίας και η πορεία της κοινωνίας αλλά και των πολιτικών -προσώπων και επιλογών σε διεθνές επίπεδο. Οπότε υγεία!

Όμως ίσως να υπάρχει και μία ακόμη ευχή που καλό θα είναι να υλοποιηθεί. Να αποτελέσει η περιπέτεια της πανδημίας μία αφορμή για αναθεώρηση δράσεων και επιλογών σε παγκόσμιο επίπεδο. Για τη χρήση με τον ορθό τρόπο των συμπερασμάτων που εξήχθησαν για τη λειτουργία οικονομικών συστημάτων, διαχειριστικών επιλογών, θεμελιακών συμφώνων και σταθερών σε επίπεδο υπερεθνικών οργανισμών, σχεδιασμών αρωγής και αντιμετώπισης κρίσεων, κοινωνικών συμπεριφορών και παραμέτρων, καθώς και οργάνωσης σε νέα βάση συστημάτων που έχουν σχέση με την καθημερινότητα και την πρόοδο των κοινωνιών, όπως η περίθαλψη και η εκπαίδευση. Μας δίδαξε αρκετά πράγματα αυτή η διετία της πανδημίας. Πρέπει λοιπόν να σχεδιαστεί ένα διαφορετικό μέλλον με βάση όσα μάθαμε. 

Αν θα γίνουν τα παθήματα μαθήματα; Άγνωστο... Γι' αυτό και η ευχή. Όμως, ακόμα και ένα ποσοστό της εμπειρίας που αποκτήθηκε αυτή την περίοδο να αξιοποιηθεί, το κέρδος θα είναι σημαντικό. Γιατί η πανδημία εκτός των άλλων λειτούργησε και λειτουργεί και ως ένας τεράστιος καταλύτης. Ώθησε εκ των πραγμάτων με πολύ ταχύτερα βήματα από ό,τι ήταν ίσως προγραμματισμένο την εξέλιξη και αλλαγή οικονομικών και κοινωνικών μοντέλων. Για τη μετάβαση σε μία εποχή νέων αναγκών, νέων ανακαλύψεων, νέων συνθηκών εργασίας, νέας οικονομίας. Η νέα επανάσταση, η μετάβαση σε μία εποχή ψηφιακή εξελίσσεται πλέον με μεγάλη ταχύτητα ωθώντας και απαιτώντας από τις κοινωνίες ταχύτερη προσαρμογή.

Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, αυτό έφερε στην επιφάνεια σειρά από μεγάλες ή μικρές παθογένειες και αδυναμίες. Έβγαλε στην επιφάνεια λάθη δεκαετιών. Έβγαλε στο φως την περιορισμένη ικανότητα και αντίληψη καταστάσεων που παρατηρείται σε κυβερνήσεις προηγμένων θεωρητικά χωρών. Ξεγύμνωσε την έλλειψη διορατικότητας και την πυροσβεστική και όχι προληπτική αντιμετώπιση καταστάσεων. Και την λανθασμένη - εφήμερη αντιμετώπιση άλλων δομικών προβλημάτων. Γιατί η πανδημία δεν ήρθε σε ένα υγιές οικονομικό περιβάλλον... Χαρακτηριστική η περίπτωση της ενεργειακής κρίσης αλλά και της εκτόξευσης του πληθωρισμού και των φαινομένων ακρίβειας. 

Τα μοντέλα αλλάζουν και πέρα από τις θεωρίες συνομωσίας αλλά και την αξιοποίηση - εκμετάλλευση της μετάβασης από κερδοσκοπικά κέντρα, η ουσία παραμένει ίδια. Ο κόσμος πλέον αλλάζει... Και η πανδημία είναι ένας ισχυρότατος καταλύτης. Όμως αν αυτός ο καταλύτης οδηγήσει τα πράγματα προς το καλύτερο σε μια επόμενη ημέρα ή προς το χειρότερο, αυτό θα είναι αποκλειστικά δικό μας έργο. Των κυβερνήσεων και των κοινωνιών.  Ας ευχηθούμε λοιπόν ότι μετά το τέλος αυτού του εφιάλτη, που ελπίζουμε όλοι ότι θα λήξει ως προς τον βαθμό επικινδυνότητας μέσα στο 2022, δεν θα γυρίσουμε πλευρό και θα συνεχίσουμε τον ύπνο μας, αλλά θα ξυπνήσουμε, θα ανασκουμπωθούμε και θα δημιουργήσουμε. Υπό αυτή την έννοια, η πανδημία παρά το προφανές και το αυτονόητο του δράματος που προκάλεσε, μπορεί σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο να αποτελέσει με τη λήξη της και μία μεγάλη ευκαιρία. Ας ελπίσουμε ότι αυτό θα αρχίσει να υλοποιείται μέσα στο 2022. Καλή χρονιά σε όλους!