Τώρα, εκτός από το... κατενάτσιο, θα πρέπει να παίξουν και επίθεση!

Σε ότι αφορά την αγορά, ο ανασχηματισμός είναι ως μη γενόμενος. Με εξαίρεση την κατάργηση της θέσης του κ. Ζαββού - που ωστόσο δεν θα αφήσει τις τραπεζικές υποθέσεις χωρίς έλεγχο και κατεύθυνση, μια και οι αρμοδιότητες θα μοιραστούν μεταξύ ΥΠΟΙΚ επισήμως και Μαξίμου ανεπισήμως - όλοι παρέμειναν στις θέσεις τους. Ακόμα και η περίπτωση του κ. Ζαββού, είχε εξαρχής ειδικά χαρακτηριστικά και όχι πολιτικά. Και χωρίς καμία διαφοροποίηση μάλιστα για όλους. Ούτε ενισχύθηκαν, ούτε αποδυναμωθηκαν. Ότι έκανε ο καθένας θα συνεχίσει να κάνει. Το ότι άλλοι μπορεί να αισθάνονται ανακουφισμένοι και άλλοι να ανέμεναν κάτι παραπάνω, είναι κάτι που πάντοτε ακολουθεί έναν ανασχηματισμό. Ανεξάρτητα από το αν αυτός κρίνεται επιτυχημένος ή αποτυχημένος. 

Με τη διατήρηση λοιπόν και του οικονομικού επιτελείου, αλλά και των υπουργών που σχετίζονται με ενεργειακά, υποδομές και γενικότερα μεγάλα έργα, επενδύσεις και χρηματοδοτήσεις, δίνεται ένα στίγμα, ότι τα πάντα συνεχίζουν ως έχουν... Και προς το εσωτερικό αλλά και προς το εξωτερικό. Και προς τα επιχειρηματικά συμφέροντα, τους εγχώριους και διεθνείς επενδυτές, τους κοινωνικούς φορείς και τους ξένους Θεσμούς. Και αυτό δεν είναι κακό, γιατί σε πολύ δύσκολες συνθήκες, ο βαθμός που έλαβε το οικονομικό επιτελείο δεν ήταν διόλου χαμηλός. Όμως, το οικονομικό επιτελείο, είχε μέχρι στιγμής έναν... αμυντικό ρόλο. Κυρίως, έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα την τελευταία διετία, είχε να ασχοληθεί με την διαχείριση των καταστροφών της πανδημίας (και της κλιματικής αλλαγής...) και των συνεπειών στην οικονομία καθώς και με την παρηγορητική πολιτική με μέτρα και συγκεκριμένες δράσεις για την επιβίωση της αγοράς και της κοινωνίας, Τώρα, θα πρέπει το ίδιο επιτελείο να παίξει έναν κάπως διαφορετικό ρόλο. Πιο σύνθετο ίσως. Εκτός από την "άμυνα", θα πρέπει να παίξει και "επίθεση". 

Τι σημαίνει αυτό; Ότι πλέον θα αρχίσει να προέχει η ανάκαμψη και η φυγή προς τα εμπρός. Επενδύσεις, προσέλκυση κεφαλαίων, μεταρρυθμίσεις, αξιοποίηση κοινοτικών κονδυλίων και συνετή και αποτελεσματική διαχείριση των δανειακών δυνατοτήτων προς όφελος της αγοράς, της επιχειρηματικότητας και της οικονομίας. Προφανώς αυτό είναι ένα νέο πεδίο. Μπορεί να φαίνεται ευκολότερο σε σχέση με τον προηγηθέντα "Αρμαγεδδώνα", αλλά αυτό είναι μάλλον επιφανειακή εκτίμηση. Η πορεία προς τα εμπρός δεν θα είναι χωρίς αγκάθια. Θα είναι δύσκολη, καθώς ταυτόχρονα θα αντιμετωπίζονται και παθογένειες αλλά και συνέπειες της προηγηθείσας κρίσης, οι οποίες μεγεθύνθηκαν από την πανδημία, αλλά και η ίδια η πανδημία που δεν έχει ακόμα τελειώσει. Και μέσα σε αυτό το κλίμα, θα πρέπει να διασφαλίζεται η επενδυτική άνοιξη, η απορρόφηση των κονδυλίων, η άνοδος του ΑΕΠ και η συνολική ανάκαμψη εισοδημάτων και επιχειρηματικών κερδών. Και σε αυτή την κατεύθυνση θα κληθούν να συμβάλουν στο μέγιστο βαθμό και τα υπουργεία που σχετίζονται με το νέο επενδυτικό περιβάλλον, πχ Ενέργεια, Υποδομές κλπ. 

Με άλλα λόγια, από το... κατενάτσιο που χρησιμοποιήθηκε για να αντέξει η χώρα στη δύσκολη διετία, τώρα θα πρέπει να αρχίσει να παίζει και δημιουργικότερο παιχνίδι. Και το βάρος πέφτει στα ίδια πρόσωπα που τράβηξαν μέχρι σήμερα το κουπί. Και στα υπουργεία, αλλά ασφαλώς και στο Επιτελικό Κράτος. Που έχει καθοριστικό ρόλο. Οι προκλήσεις είναι μεγάλες, το γήπεδο έχει παγίδες, αλλά από το αποτέλεσμα του... αγώνα, θα κριθεί εν πολλοίς και το αποτέλεσμα της κυβερνητικής θητείας.